*RTH* Bintangs - Travelling in the USA

**sokratikos** 21.02.13 18:00

[21-02-2013]

Verzoekje tot de NLse Stones

De Bintangs is de naam van een van de oudste Nederlandse popgroepen.

De groep werd in 1961 in Beverwijk opgericht door Frank (bas, zang) en Arti Kraaijeveld (gitaar, zang). Men speelde indorock (Bintang betekent 'ster' in het Indonesisch en is ook een biermerk) maar ging al snel over tot een ruig soort rhythm & blues. De optredens waren enerverend en de Bintangs werden een soort Nederlandse Rolling Stones - de Mick Jagger-achtige stem van Gus Pleines droeg daar zeker toe bij.

De Bintangs kenden zeer veel bezettingen, met Frank Kraaijeveld als (bijna) constante factor. Frank was er alleen enige tijd tussenuit in de periode 1972-1974 toen hij met zijn broer Arti de groep Kraaijeveld oprichtte (later Circus Kraaijeveld). Onder anderen zanger Gus Pleines en de gitaristen Jack van Schie en Jan Wijte hebben met onderbrekingen vele jaren deel uitgemaakt van de band. Pleines verliet de band definitief in 2004 en overleed op 28 maart 2007.

Begin 1966 kwam de eerst single uit op het label van het blad Muziek Expres: You can't judge a book by the cover van Bo Diddley. Op deze plaat speelden Frank & Arti Kraaijeveld en Jan Wijte aangevuld met zanger Wil Nimitz en drummer Henk van Besu. Laatstgenoemde werd later dat jaar vervangen door Peter de Leeuwe, die bekendheid zou krijgen met Ekseption. Ook rond die tijd werd Gus Pleines zanger en hij zou dat tot 2004 blijven (met slechts een onderbreking van 1983-1989). Arti verliet de band in 1968, nadat een reeks singles voor CNR niet succesvol bleek. In dat jaar werd Aad Hooft drummer. Het duurde tot 1969 voordat de eerste elpee werd uitgebracht: Blues on the ceiling door het kwartet Frank, Pleines, Wijte en Hooft. Arti keerde vlak na het uitkomen van deze lp weer terug en droeg een aantal composities bij aan de lp Traveling in the U.S.A., met daarop de hits Traveling in the USA en Ridin' on the L&N met de kenmerkende solozang van Gus Pleines. In 1970 werd de band een zesmansformatie met de toetreding van Rob van Donselaar op toetsen en slide-gitaar. Begin 1972 leidden meningsverschillen ertoe dat de gebroeders Kraaijeveld uit de groep werden gezet. Zij richtten de groep Kraaijeveld op en hadden een kleine hit met Mona Lisa. Nieuwe bassist van de Bintangs werd Ronald Krom. Jan Wijte verliet de band in 1973 en werd vervangen door Rob ten Bokum.

In 1974 keerde Frank Kraaijeveld terug bij de Bintangs en Arti begon de groep Carlsberg met Bart ter Laak op drums, zanger/saxofonist Rob Kuisman en bassist André Versluijs (later o.a. Vitesse en Diesel). Tegelijkertijd werd ook de bezetting van de Bintangs weer eens grondig gewijzigd. Het kwartet Kraaijeveld, Pleines, gitarist Jack van Schie en drummer Harry Schierbeek zou bijna tien jaar bij elkaar blijven, een record in de geschiedenis van de band. Buiten dit kwartet waren er alleen wijzigingen in de bezetting van de sologitaar en toetsen. Sologitarist Jaap Castricum speelde mee op de lp Genuine Bull (1975) en was later terug te vinden in Carlsberg, waar Arti al na een paar maanden weer was vertrokken. Evenals de Bintangs kende Carlsberg een constant wijzigende samenstelling, een verschijnsel dat ook bands als Vitesse en Diesel teisterde. Tussen 1974 en 1983 passeerden o.a. Albert Schierbeek, Jan-Paul van der Meij en Rob Ruijter de gelederen van de Bintangs. In 1983 hield Pleines het voor gezien en enige tijd later besloot Frank Kraaijeveld de band op te heffen. Van het afscheidsconcert in Paradiso verscheen de live 2-lp Bye Bye Bintangs.

In 1989 keerden Kraaijeveld en Pleines weer terug met oud-gedienden Jan Wijte en Jack van Schie, aangevuld met drummer Cees Brouwer. Geheel in de Bintangs traditite bleven de wijzigingen opeenvolgen, waarbij de meest ingrijpende het definitieve vertrek van Gus Pleines in 2004 was. Tegelijkertijd stopten Jack van Schie en drummer Burt van der Meij ook, zodat Kraaijveld en Wijte naar een nieuwe bezetting op zoek moesten. Op drums en gitaar werden alweer broers aangetrokken: Gerben (drums) en Maarten Ibelings uit het Utrechtse Bad to the Bone. Roadie Dagomar Jansen (zoon van de allereerste Bintangs-drummer Jimmy Jansen) verleende na het vertrek van Pleines algemene assistentie met achtergrond-zang en percussie. In 2007 vond Jan Wijte het na ruim 40 jaar welletjes en ging in Frankrijk wonen. Daarop werd Dagomar Jansen tot volwaardig bandlid gepromoveerd. Naast de 2e stem neemt Dagomar ook het mondorgel, de slaggitaar & lapsteel voor z'n rekening.

We ranken de grootste hit van de Bintangs, Travelling in the USA, die vanaf eind januari 1970 9 weken in de NLse Top 40 stond en tot #9 kwam. Het is de opvolger van Ridin´ on the L & N, dat in 1969 ook 9 weken in die Nederlandse hitlijst stond en piekte op #12 (dwz 151 punten om 192 punten voor de RTH). Buitenlands hitsucces bleef uit. Kleinere hitjes in de NLse Top 40 waren He didn´t wanna go home (1970, 2 weken, piek #35, 7 ptn) en I´m on my own again (1971, 4 weken, piek #32, 28 ptn). De RTH is het enige nummer van de Bintangs dat ooit in de Top 2000 stond, in 5 achtereenvolgende jaargangen: 2006 (1659), 2007 (1183), 2008 (1929), 2009 (1977) en 2010 (1857).

live 1991 en 2007 (aangepaste versie)

**sowhat** 21.02.13 18:52

Beetje vlak maar wel aardig: 6

Jan... 21.02.13 19:19

Ridin on the L & N vind ik helemaal top, maar dees heb ik nooit zoveel aangevonden. Idd veels te vlak, doe maar een 5-je.
De NL Stones vind ik echt veels te overdreven, in de verste verte niet.

MrJohn 21.02.13 19:20

Bluesy rock , rocking blues, plak er maar een etiket op. Het zal mij een zorg zijn.

Rauwe muziek, recht uit het hart, band met de goede muziekbeleving en het juiste sentiment.

Het door Jan genoemde nummer is inderdaad nog treffender, maar ook deze is een schot in de roos.

Een 9.

MrJohn 21.02.13 19:24

En dat was die andere dus:

Jan... 21.02.13 19:27

Bedankt voor het posten, Johnnie Boy. Wat een wereld nummer is dit ook, mooiste moment? Well, well, well, well!!!!

MrJohn 21.02.13 19:27

Mirrr 21.02.13 22:23

Ja hier hou ik wel van, een 7 Very Happy

Joostvdaa 22.02.13 10:21

sowhat schreef:Beetje vlak maar wel aardig: 6

Niets aan toe te voegen, ruime 6 van mij.

Gast 22.02.13 10:52

Ik tetter lekker mee met de loftrompet van MrJohn, met dit subtiele verschil dat de heren Bintangs van mij nog een extra bonuspuntje meekrijgen vanwege (jaja daar is dit afgrijselijke woord weer eens) jeugdsentiment!!
Dit nummer is "hoewel lekker stomend en stampend zeker "alive", slechts een flauwe afspiegeling van het repetoire dezer band die in mijn jeugd een voorname plaats innam in het popcircuit en die zeker live een zeer hoge en terechte goede reputatie hadden, zelf heb ik deze band "in inderdaad bijna dagelijks wisselende samenstellingen" ontelbare malen "live" aan het werk gezien, van donkere Utrechtse keldergewelven tot zomerfestivals op bv de "Vietnamweide" aan toe met een publicum van tienduizenden tot enige tientallen, het leuke was dat het deze band werkelijk geen reet kon schelen hoeveel mensen er waren vanaf de eerste tonen ging gewoon het gas erop en was het credo gaaaaaaaaaaaaan!!!
\

Frodo 23.02.13 18:17

Leuk plaatje. Een 8.

**sokratikos** 25.02.13 18:56

Lekkere, Stones-achtige plaat. Een naar boven afgeronde 8

Miennnn 27.02.13 13:03

19mirjam63 schreef:Ja hier hou ik wel van, een 7

Ik ook Mirrr

Dutchzaphod 27.02.13 13:28

Jeugdsentiment alom. En daar is niks mis mee. Een cijfer? Een naar boven afgeronde 8 (vanwege de fluit)

Led-Zep 28.02.13 21:54

Een 7

Joyce 01.03.13 14:06

Oh ja-plaatje....
Ik heb de Bintangs hier ook regelmatg in de regio zien optreden...en toen kon ik die muziek nooit zo waarderen....maar nu des te meer....tsja, smaak verandert soms Wink