*RTH* Songs: Ohia - Lioness

[01-02-2013]

Een verzoekje

Songs: Ohia was grotendeels een project van revolverende muzikanten met singer-songwriter Jason Molina als middelpunt en enige stabiele lid. Critici en fans stuitten op aanzienlijke moeilijkheden bij het proberen om het veranderde geluid van de band te bepalen, waardoor hun muziek meestal wordt geschaard onder genre´s als indie rock, lo-fi, folk of alt-country. Het tweede deel van de naam is een toespeling op zowel de Hawaïaanse boom 'Ōhi'a lehua en Molina's thuisstaat Ohio.

Eerste release van Molina onder de naam Songs: Ohia kwam in 1996 als single op Palace Records, Nor Cease Thou Never Now. Dit werd gevolgd in 1997 door het album, Songs: Ohia (onder de fans bekend als Black Album ), uitgebracht op het in Bloomington (Indiana) gevestigde label Secretly Canadian - het label waarop Molina sindsdien is gebleven.

In 2000 bracht Molina drie albums uit:
-The Lioness dat werd in Glasgow opgenomen door producer Andy Miller met behulp van Alasdair Roberts en leden van Arab Strap;
-Ghost Tropic, opgenomen door Mike Mogis en Protection Spells, een solo album dat werd verkocht bij live optredens en is nu niet meer wordt gedrukt.
Tegen 2000 was Molina zijn tenor gitaar rust gegeven ten gunste van een reguliere zes-snarige elektrische gitaar en stelde een volledige band samen om hem te ondersteunen: de broers Rob en Dan Sullivan op bas en gitaar, Jeff Panall op drums, en Jim Grabowski op orgel. In hetzelfde jaar nam de tourende band ook een live album op bij Modena, Italië, die lokaal werd uitgebracht in 2001 als
-Mi Sei Apparso Come Un Fantasma.

In 2002 Molina opgenomen Didn't It Rain in Philadelphia met leden van bluegrass band Jim & Jennie & de Pinetops. Op het album, vernoemd naar een lied van Mahalia Jackson, bereikt de band bijna een gospel-geluid dat een grote afstandname betekende van het benauwde gevoel van Ghost Tropic. Terwijl de band voortdurend doorging met het schrijven en opnemen van nieuwe nummers, bracht Songs: Ohia een handvol singles en EP's uit in 2002: oa een gedeelde EP met My Morning Jacket en een gezamenlijke EP (onder de naam Amalgamated Sons of Rest) met Will Oldham en Alasdair Roberts.

De release van Magnolia Electric Co in 2003 markeerde een richtingsverschuiving van Songs: Ohia. Dit verschilt in velerlei opzichten van de voorafgaande albums van Songs: Ohia. Ten eerste, is het album - opgenomen met de gerenommeerde engineer Steve Albini - het meest straightforward rock-album in hun catalogus. Elk nummer werd live opgenomen in de studio met een volledige touring band plus muzikanten uit Didn´t it Rain. Ten tweede, grijpt de sound van het album terug op de heartland rock en folk-rock van de 1960s/70s, evenals, tot op zekere hoogte, de heavy metal roots van Molina (Britse metal pioniers Black Sabbath worden vaak genoemd als een van Molina's invloeden). En ten derde, doet Molina op Magnolia Electric Co afstand van zijn vocale rechten op twee van de acht tracks (die weliswaar door Molina werden geschreven): lokale countryzanger Lawrence Peters leent zijn stem aan "The Old Black Hen", en diens collega-artiest op het Secretly Canadian-label Scout Niblett neemt "Peoria Lunch Box Blues" voor zijn rekening.

In maart 2003 deelt Jason Molina mede dat zijn band voortaan Magnolia Electric Co heet, met grotendeels dezelfde leden en in ieder geval dezelfde muzikale richting als het gelijknamige album. Voortaan zou Molina ook solowerk onder zijn eigen naam uitbrengen.

Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Jason_Molina#Songs:_Ohia_.281996-2003.29

We ranken het nummer Lioness van het vierde album van Songs: Ohia, The Lioness, dat is opgenomen in de Chem 19 Studios te Glasgow in Schotland en uitgebracht door Secretly Canadian op 17 Januari 2000. Dit nummer, zo meldt de verzoeker, staat ook in de Magistrale.

Ik vind het veel te lang, maar ik vind liedje en stem wel mooi. 7 dus

sowhat schreef:Ik vind het veel te lang, maar ik vind liedje en stem wel mooi. 7 dus

Hier ben ik het helemaal mee eens. Te lang en iets aan de trage kant, maar wel mooi. Ook een kleine 7 van mij.

Te lang? Het nummer duurt anders maar 3 minuten.

Zelf werd ik betoverd door het album, The Lioness, toch wel zijn meesterwerk. Momenteel is het Jason Molina-week op MuMe en tot nu heb ik zijn eerste albums beluisterd (momenteel aanbeland bij het meesterlijke Lioness). Conclusie: deze man heeft geen slecht nummer gemaakt.

Lekker lome (lo-fi) folk. Ik hoor liever de energieke Jason Molina zoals hier, boven de minimalistische versie van o.a. Ghost Tropic. Liefhebbers zouden zeker de magistrale live-versie moeten luisteren:


Ik geef zelden tienen, maar voor deze is die meer dan terecht!

Edit: Hmm... ik had dit nummer per abuis gelezen als Tigress. Het titelnummer is ook even mooi, maar die zou ik eerder een 9 gegeven hebben, maar goed.. voor de stimulatie die 10 dan?

Nummer dat je grijpt vanaf het begin en niet meer loslaat, een 8,5 wordt 9.

Een hele dikke vette 10 is dit jaar in mijn eigen lijst gestegen van 23 naar 12 en beloofd nog eens top 10 te worden. Dit is van ongekende schoonheid tekstueel ook fantastisch.

Tigress is ook prachtig maar Lioness vind ik nog mooier. Ik hou echt van alles aan dit nummer.

Zeer mooie plaat, heel klein gehouden. Een 9.

Ja, mooie plaat dit. Geef er een ruime 8 voor.

Ja ik vind dit ook wel mooi, een dikke 7

Tigress is mooi, maar dit is toch wel de mooiste van Songs: Ohia. Een dikke 10!

De kunst van het weglaten. Een kunst die vele musici eens zouden moeten onderzoeken... Maar goed, hier is een zeer geslaagd voorbeeld. Een 10 vind ik wat ver gaan, maar een 9 kan er zeker van af.

Moeilijke deze voor mij. Ik heb hem nu vier gehoord en mijn stemming verandert constant voor dit nummer. Aan de ene kant erken ik wel de vakmanschap hiervan (het is idd het weglaten), maar de depressieve toon van het nummer staat me gewoon erg tegen. Verschrikkelijk dit soort sound. En van de stem van deze man wordt ik ook niet echt vrolijk van. Al met al wordt het een 3 en hoop ik in de toekomst wat meer vrolijke deuntjes in RTH te horen.

Fijne plaat.

Een 8

Kijk, dit is dus een van de redenen dat ik lid ben van dit forum.
Had hier echt nog nooit van gehoord, maar hoe mooi is dit! Een dikke 9 van mij.

Fijn plaatje zeg! Ik kende ze helemaal niet en dan is het natuurlijk helemaal mooi als je zo laat op de avond plezierig verrast wordt met zo'n sfeervolle plaat.

Een 9.