*RTH* Aphex Twin - Windowlicker

[10-01-2013]

Chevy schreef:

Tegelijkertijd vraag ik me ook af waar artiesten als Biosphere, Aphex Twin, Portishead (electronic), The Roots, Atmosphere, Nas (hip-hop), Isaac Hayes, Curtis Mayfield en Stevie Wonder (zwarte muziek) nou eigenlijk blijven. En het beter promoten van dit soort onderbelichte genres lijkt me vruchtbaarder.

Tsja Chevy je kunt ze per pb gewoon aanvragen of aandragen voor RTH. Ik heb overigens een nagenoeg leeg verzoekjes pallet dus er kan weer wat bij mensen. Ok Portishead hebben we al gerankt, Curtis Mayfield en Stevie Wonder ook. (misschien toch eens de hele RTH sectie doorwerken )

Maar goed ok Aphex Twin die hadden we nog niet gehad. Dus vooruit dan maar. Die doen we vandaag!

Aphex Twin, alias Richard David James, (Limerick, Ierland, 18 augustus 1971) is een Britse elektronische muziek-dj en producer. Hij wordt weleens omschreven als de Mozart van de moderne tijd.[1] Aphex Twin is een van de pioniers geweest op het gebied van elektronische muziek, en kent dan ook talloze navolgers die hun werk door zijn muziek hebben laten inspireren.

James ontmoette Grant Wilson-Claridge in 1989, terwijl ze aan het dj-en waren in de Bowgie Inn. Wilson-Claridge werd geïntrigeerd door de sets die James draaide en was later verbaasd toen hij vernam dat James tapes van zijn eigen muziek afspeelde.
De eerste record van Richard James was de 12”-ep Analogue Bubblebath, onder zijn AFX pseudoniem. Het werd gespeeld op KISS FM, een invloedrijk radiostation uit Londen, dat er voor zorgde dat de ep een succes werd.
In 1991 richtte hij samen met Grand Wilson-Claridge het platenlabel Rephlex Records op. James bracht twee andere Analogue Bubblebath-ep's uit onder de AFX pseudoniem en een Bradley Strider-ep als Bradley Strider tussen 1991 en 1993. Hij nam ook een aantal nummers op die op latere releases, zoals I Care Because You Do en GAK, zouden verschijnen.

Het eerste full-length Aphex Twin album, Selected Ambient Works 85-92, werd in 1992 uitgebracht op R&S Records. In 1992 bracht hij ook de Xylem Tube ep en Digeridoo uit als Aphex Twin, de Pac Man EP als Power Pill en twee van de vier Caustic Window-ep's.
In 1993 bracht Aphex zijn derde release van de Analogue Bubblebath serie uit, de single On, zijn tweede Bradley Strider-ep, twee Caustic Window-ep's en zijn eerste releases op Warp Records: Surfing on Sine Waves en Quoth onder de Polygon Window alias.
Warp Records drukte en bracht het vervolg uit op SAW85-92, Selected Ambient Works Volume II, in 1994. De muziek was veel minder gefocust op beats en veel meer op soundscapes. In 1994 bracht hij ook nog zijn vierde Analogue Bubblebath release uit, GAK, en een compilatie van oudere nummers genaamd Classics.
Voor zijn album release in 1995, genaamd I Care Because You Do, gebruikte hij een foto van zijn gezicht als cover voor de cd. Iets wat hij in veel van zijn latere releases weer zou doen. Het album was een compilatie van nummers die hij tussen 1990 en 1994 opnam en waarin hij een breed scala aan muziekstijlen tentoonstelde. Dit was Aphex Twin’s laatste release in de jaren 90 waarin hij voornamelijk analoge synthesizers zou gebruiken. Aphex Twin werkte samen met minimal music componist Philip Glass om een orkestversie te maken van 1 van de nummers op het album, Icct Hedral (Edit). Deze versie zou verschijnen op de Donkey Rhubarb EP.
Op het einde van de jaren 90 werd zijn muziek meer populair en mainstream, door de uitgaves van Richard D. James Album en Expert Knob Twiddlers in 1996, Come To Daddy EP in 1997, en Windowlicker EP in 1998. De titelnummers van de 2 laatstgenoemde ep's werden uitgezonden op MTV en werden cover features op diverse magazines. De video’s voor beide nummers werden gemaakt door Chris Cunningham en zorgde voor controverse, omdat er zulke angstwekkende scenes in voorkomen. De rollen zijn ook wel eens omgedraaid geweest, Zo maakte Aphex Twin in 2000 de soundtrack voor Chris Cunninghams eerste film Flex en in 2005 voor Rubber Johnny.

In 2001 bracht Aphex Twin zijn meest persoonlijke album uit genaamd Drukqs, een dubbelalbum waarop prepared pianostukken staan die hevig beïnvloed zijn door John Cage en Erik Satie. Het is opvallend dat veel van de nummers geschreven zijn in de taal Cornish, een dialect uit Cornwall (een voorbeeld is Vordhosbn, dat zeilboot betekent). Het album bevat ook steenharde, snelle, gedetailleerde, geprogrammeerde computer nummers. Sommige reviewers zeiden dat dit album het laatste album zou zijn dat hij onder Warp Records zou uitgeven. Een goede gok, want zijn volgende grote release werd uitgegeven op zijn eigen Rephlex Records label.

In het najaar van 2004 werden de roddels die zich verspreid hadden werkelijkheid. James keerde terug naar de acid techno stijl met de Analord serie. Deze serie concentreert zich op het produceren van volledig analoge muziekstukken, geschreven en opgenomen met analoge apparatuur en gedrukt op vinyl. James was erg secuur wat betreft het proces van opnemen, masteren en drukken. Maar, mede-eigenaar Grant Wilson-Claridge, overtuigde James om een digitale cd uit te geven, Chosen Lords, die een selectie omvat van de Analord serie.
Voor de Analord serie gebruikte James een grote collectie Roland drum machines die hij kocht toen ze nog in de omloop gingen voor lage prijzen. Hij gebruikte ook 1 van de zeldzaamste en meest begeerde synthesizers van zijn generatie, de Synton Fenix, en de beruchte Roland MC-4 sequencer die zeer moeilijk te programmeren is. Voor zijn bekende acid melodieën gebruikte hij de Roland TB-303.
Roddels in de media zeggen dat Aphex Twin de laatste tijd aan het opnemen is onder nieuwe geheime aliassen, zoals The Tuss.

We ranken natuurlijk dan maar 1 van zijn 2 bekende hits en dat wordt Windowlicker van de gelijknamige EP uit 98.

WTF, is this for real?!

Not my cup of tea, een 2...oeps

Slechter heb ik ze zelden gehoord in RTH: 1

Een wat ontoegankelijke artiest, met wel een bijzonder en uniek oeuvre van wazige electro tot ambient. Aphex Twin heeft naar mijn smaak wel een paar uitstekende platen gemaakt (onder het alias AFX het nummer hieronder bijvoorbeeld, al kan ik me ook hiervan voorstellen dat mensen het niks vinden). Het grootste deel is echter nogal moeilijk behapbaar of regelrecht slecht. Windowlicker heb ik altijd een regelrechte misser gevonden, een vreselijke plaat die ik een 2 geef. Zo krijgen we de mensen hier nooit aan de electronische muziek

Apart nummer, toch weet het mij niet echt te boeien. Als achtergrond muziek is het ook niet erg geschikt, misschien nog iets meer als filler.

Nee, meer dan een 3 kan ik er niet van maken.

Joostvdaa schreef:Zo krijgen we de mensen hier nooit aan de electronische muziek

Nee, dit is geen reclame. Maar nu ga ik er weer vandoor. I've got a score a ho. (a derogatory term for a woman)

Chevy schreef:

Tegelijkertijd vraag ik me ook af waar artiesten als Biosphere, Aphex Twin, Portishead (electronic), The Roots, Atmosphere, Nas (hip-hop), Isaac Hayes, Curtis Mayfield en Stevie Wonder (zwarte muziek) nou eigenlijk blijven. En het beter promoten van dit soort onderbelichte genres lijkt me vruchtbaarder.

Tsja Chevy je kunt ze per pb gewoon aanvragen of aandragen voor RTH. Ik heb overigens een nagenoeg leeg verzoekjes pallet dus er kan weer wat bij mensen. Ok Portishead hebben we al gerankt, Curtis Mayfield en Stevie Wonder ook. (misschien toch eens de hele RTH sectie doorwerken Wink )

Ha, allereerst mooi dat 't opgemerkt wordt. Ik heb dan ook gisteravond wat verzoekjes naar Dave gestuurd, maar die zei dat je voor de alternatievere muziek beter bij jou/Sokra kan zijn (dus ik heb net even een PM naar jou gestuurd).

Om eerlijk te zijn, had je bijna alles van Aphex Twin - Selected Ambient Works 85-92 (1992) mogen kiezen (vooral Heliosphan of Xtal), maar sorry, deze van Aphex Twin vind ik (zoals hierboven vaak opgemerkt) echt vreselijk. Tijdens het bespreken van de MuMe Ladder was dit het op 2 na (Sister Ray en O Superman) slechts beoordeelde nummer van mij (nog onder Idioteque en Into My Arms, en dat zegt veel bij mij). Destijds een 3 en dat vind ik het eerlijk gezegd nog steeds waard.

Enfin, mooi dat er weer wat variatie inkomt. En nu kan men ten minste weer wat gegronder beslissen dat electronic kut is.
En volgende keer dat men iets in mijn naam plaatst, misschien eerst even vooraf contact zoeken.

Chevy, O Superman staat dan weer wel erg hoog in de SW1000

Heliosphan is idd wel een keer of tig fijner dan dit, maar toch vind ik Windowlicker op z'n tijd nog best een lekker plaatje. Ik rond af op een nipte 7.

sowhat schreef:Chevy, O Superman staat dan weer wel erg hoog in de SW1000

Staat ook (764) in Zaphod's Zilliion.

Ja Dutch, Onweerwolf heeft hem zelfs op 1, maar bij ons drie blijft het helaas op dit forum.

Ik kan me nog zó goed die vreselijke video voor me halen van dit nummer. Vond het toen al 3x niks en nu nog steeds nix.
Mij veel te alternatief ook al mag het dan electronic zijn...

Ik sluit me aan bij Dave: ook een 1

Niet Licker! En zeker geen window.
Dit is een underground hitje geweest en dat komt door de opzienbarende en nogal overdreven clip in al zijn facetten. Het deuntje is zonder passie en rotzooit maar wat aan. Ik heb het altijd afschuwlijk gevonden. Jammer dit vraagt om onvoldoendes en zo komt er een nog groter gat tussen de electronica's en de rockers alhier. Een 4 voor al die enen bij elkaar opgeteld.

Dien eens even een kneiter van een electronica tune in Raver

Wat toevallig! Had dit nummer de afgelopen weken vaak aanstaan. Toen ik het nummer een hele tijd geleden ontdekte (en nu weer herontdekte) vond ik het een nogal raar nummer.. Maarr, ik houd best wel van rare (vooral electronische) deuntjes en daarom vind ik het nu toch wel een heel chill nummer. Ja, het is "foute" muziek. Maaja...; ik vind het stiekem wel heerlijk zo af en toe en geef daarom een 7.

Ps. de muziek begint pas echt vanaf minuut 4, de eerste paar minuten zijn overbodig te kijken, want alleen maar gescheld en geen muziek.

Voor de clip een 10, uiteraard. Maar die ranken we niet. Maar dit is ongeevenaard geniaal, dus ook een 10 voor het nummer.

Timmus schreef:Voor de clip een 10, uiteraard. Maar die ranken we niet. Maar dit is ongeevenaard geniaal, dus ook een 10 voor het nummer.

Hahaha Timmus, al vroeg aan de drank?

Dave Evans schreef:

Timmus schreef:Voor de clip een 10, uiteraard. Maar die ranken we niet. Maar dit is ongeevenaard geniaal, dus ook een 10 voor het nummer.

Hahaha Timmus, al vroeg aan de drank?

Eh, ja. Vrijdagavond hè.
Maar nuchter zou ik tot dezelfde keuze komen.

Aphex Twin. Ja top, vooral zijn eerdere werk voordat Window Licker uitkwam. Vette analoge sounds. Geweldige bassline hier. Warp Records is sowieso een goed platenlabel uit Sheffield. Bestaat nog steeds. Dit gaat een 8 krijgen. Helaas doet hij weinig meer met de synths live, maar ten tijde dat dit uitkwam had hij nog steeds al zijn zooi op podium.

P.S. Wikipedia is handig maar ook gedateerd.

Dave Evans schreef:Dien eens even een kneiter van een electronica tune in Raver

Nou dan weet ik al wat dat gaat worden................