*RTH* Wham! - Club Tropicana

(donderdag 5-7-2012)

Wham! was een Brits pop-duo opgericht in 1981 door de vrienden George Michael en Andrew Ridgeley.
Michael en Ridgeley ontmoetten elkaar op school (Bushey Meads School) in Watford, Engeland. Daar speelden ze samen in een ska bandje met de naam "The Executive". Toen deze groep ophield te bestaan vormden de twee het duo Wham! waarna ze een platencontract tekenden bij Innervision Records. Kort daarna tekenden ze bij Columbia (VS) en Epic (de rest van de wereld).
George Michael had de grootste rol en verantwoordelijkheid wat betreft het componeren, zingen, produceren en verzorgen van instrumentatie. Ridgeley was de woordvoerder van de band, een rol die cruciaal was voor hun eerste succes. Ridgeley overtuigde Michael ervan dat Wham! zijn imago moest veranderen. Van de sombere jongens met diepzinnige teksten naar de meer poppy popsterren met liedjes als Wake Me Up Before You Go Go.
Hun debuutsingle was de Wham Rap!, in juni 1982. Het was één van de eerste singles ooit in het Verenigd Koninkrijk waarop een band rappend te horen was. Het nummer werd in eerste instantie geen succes. In oktober werd hun volgende single Young Guns uitgebracht, een oproep van een jongen aan zijn vriend om zijn leven niet zo snel weg te gooien door te trouwen. Ook dit nummer kwam de Britse hitparade niet binnen, maar Wham! werd opgemerkt door het tv-programma Top of the Pops. De twee mochten daar optreden. Dit optreden werd een belangrijk moment in de carrière van Wham!, aangezien dit het moment was waarop ze echt ontdekt werden door het grote publiek.
Het effect van Wham! op het publiek, tienermeisjes in het bijzonder, was merkbaar vanaf het moment dat ze optraden in Top of the Pops met Young Guns. Na het optreden kwam het nummer de Britse hitparade binnen, waarin het in december een derde plaats behaalde.
Na Young Guns werd de Wham Rap! opnieuw uitgebracht, nu met meer succes. Bad Boys en Club Tropicana volgden als singles. Bij elke single maakte het duo een opmerkelijke videoclip.
Aan het einde van 1983 was Wham! een concurrent geworden van Duran Duran en Culture Club wat betreft de succesvolste Britse band. Hun debuutalbum Fantastic behaalde de eerste plaats in Engeland en de top 10 in verschillende landen waaronder Nederland.
Hun oude label Innervision rook echter geld en maakte problemen over hun oorspronkelijke contract bij de platenmaatschappij. Terwijl er een rechtszaak liep bracht Innervision een medley van nummers uit die Wham! eerder had opgenomen, maar die niet op hun album verschenen: de Fantastic Megamix. Wham! riep het publiek op deze single niet te kopen. Uiteindelijk leidde de rechtszaak tot een bankroetverklaring van Innervision.
De nieuwe single van Wham! werd uitgebracht, waarmee ook het imago van de groep werd veranderd. Iets wat al was begonnen met Club Tropicana zette zich voort: van somber duo probeerde Ridgeley Wham! te veranderen in een popgroep die het idool zou zijn voor tieners. Het nummer Wake Me Up Before You Go Go werd hun eerste nummer 1-hit over de hele wereld. De T-shirts die de bandleden droegen in de videoclip werden populaire kledingstukken.
Na deze wereldwijde hit werd, met groot contrast, de ballad Careless Whisper uitgebracht, onder de naam van George Michael als solozanger. Toch was het nummer mede geschreven door Ridgeley. Ook dit nummer kwam op nummer één terecht. Michael probeerde zich te distantiëren van het playboy imago van Wham!. Pas in de herfst van 1984 werd het volgende nummer van Wham! uitgebracht: Freedom, gevolgd door hun tweede album Make It Big.
George Michael nam deel aan het Band Aid project en daarnaast bracht ook Wham! een kerstsingle uit: Last Christmas. Alle opbrengsten van de single gingen, net als de opbrengsten van Band Aid, naar Ethiopië, om de hongersnood te bestrijden.
In april 1985 nam Wham! een pauze wat betreft opnames om een wereldtour te maken, inclusief een tiendaags bezoek aan China. Ze waren hiermee de eerste Westerse popgroep die dit deden.
Ook traden Michael en Ridgeley (echter niet als Wham!) op tijdens Live Aid. Michael zong Don't Let the Sun Go Down On Me met Elton John, Ridgeley stond met Kiki Dee in de rij als achtergrondzang. In november van 1985 bracht Wham! weer een nieuw nummer uit: I'm Your Man, opnieuw een wereldwijde hit.
George Michael wilde graag wat meer volwassenere muziek maken dan geschikt was voor de voornamelijk uit tienermeisjes bestaande fanbase van Wham!. Om die reden werd in de lente van 1986 het uit elkaar gaan van de groep aangekondigd. Op 28 juni 1986 gaf de groep een groots afscheidsconcert in het Wembley Stadion. Als afscheidssingle werd The Edge of Heaven uitgebracht, opnieuw een nummer 1-hit in vele landen.
George Michael wist na Wham! een zeer succesvolle solocarrière op te bouwen. Een aantal jaren na zijn begin als solo-artiest sprak Michael zich negatief uit in de pers over zijn Wham! tijd. Hij klaagde over de constante druk die hij voelde en claimde dat het duo financieel onheus behandeld zou zijn. Ook sprak hij negatief over het repertoire van Wham!.
Andrew Ridgeley probeerde tevergeefs beroepscoureur te worden. Ook lukte het hem niet een solocarrière te beginnen. De achtergrondzangeressen Pepsi & Shirlie scoorden na het uiteenvallen van Wham! nog enkele hits.



https://youtu.be/WYX0sjP6Za8

Zie commentaar bij de vorige RTH, met dien verstande dat dit nog erbarmelijker is.

Een 2.

Vreselijk: 1

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, jeugdsentiment en de energie spat eraf; heerlijk nummer;9!

Bedankt aanvrager.

Een 9 gaat mij toch echt te ver maar ook hier heerlijk jeugdsentiment. Ik word er vrolijk van! Ik durf te stellen 1 van de leukste van Wham. Ik geef er gewoon een 7 voor.

Oh bah had gehoopt deze nooit meer te horen, wat een bagger was dat, een 3....

joh, als je alle vooroordelen over Wham en George Michael weg zet, blijft er eigenlijk best wel een leuk liedje over. 7

Hier geen jeugdsentiment, maar gewoon een vrolijk zomers plaatje! Wellicht een beetje glad (helaas heb ik dat gevoel vaak nogal snel bij platen van George Michael, in dit geval met Wham!), maar ach wat kan het schelen en mensen hoor die trompetjes toch ook weer...! Man, wat word ik daar altijd goed gehumeurd van... Ik zeg zonnetje, terrasje, strandje, zee, coctailtje... Een dikke 7.

Pffff, met een dergelijke zomerhit hoop je bijna dat het weer gaat regenen.

Een 3.

Het schijnt dat over smaak niet te twisten valt, maar hier lukt dat wel
Plaats dit nummer in de tijd, met de clip erbij, en je hebt gewoon een lekkere zomerhit.
Inderdaad jeugdsentiment, een 8 voor mij!

Dit is leuk en vooral ook gezellig om weer eens te horen. Fout natuurlijk, maar toch een lekkere zomerplaat en lang niet zo ergerlijk als Last Christmas en Wake me up before you gogo. Maar meer dan een 6 wordt het niet. Too funky en I want your sex, die pruim ik het beste van hem.

Ik krijg hier kippenvel van, en niet omdat ik het zo mooi vindt. Brr, wat een drama. Een 2 derhalve.

Ahhhhhhhhhhhh (weemoed ) Wham typische jaren 80 muziek waar ik destijds al niet veel mee kon, zat in mijn Number Of The Beast/Master Of Puppets jaren. Nu terugluisterend is het natuurlijk vooral de herinnering die het nog te pruimen maakt maar meer dan een 5 zit er toch niet in voor George & Andrew!