*RTH* Maarten Peters - White horses in the snow

**Dave Evans** 11.11.11 16:48

[11-11-2011]
In het kader van St Maarten Wink

https://www.youtube.com/watch?v=mDcGav7WT1o&feature=related

En live met de Margriet Eshuys Band'

https://www.youtube.com/watch?v=xHbU6KvYefc&feature=related

Maarten Peters (Nijmegen, 3 december 1959) is een Nederlands singer-songwriter. Hij speelt onder andere twee jaar in de Frank Boeijen Groep en brengt zelf enkele platen uit. Later gaat hij spelen in de band van zijn partner Margriet Eshuijs. Daarnaast schrijft hij voor artiesten als Rob de Nijs, Liesbeth List, Manuela Kemp en Willeke Alberti.

Maarten Peters begon op 11-jarige leeftijd met gitaar spelen. Hij specialiseerde zich in het zogenaamde fingerpicking stijl. In zijn puberteit speelde hij in diverse bandjes in het jongerencircuit. In 1984 verving hij Wil Theunissen als gitarist van de Frank Boeijen Groep. Aanvankelijk was de afspraak dat hij twee weken bij de band kwam spelen, maar dat werd uiteindelijk twee jaar. In die tijd formeerde hij ook een eigen band, Maarten Peters and the Dream.

In 1986 werd zijn tweede single Away een succes. Omdat hij een solocarrière niet meer kon combineren met de Frank Boeijen Groep, verliet hij de band om als zanger en componist door te gaan. Zijn debuutalbum Hunting the Queenbee werd uitgebracht door platenmaatschappij Dureco. In 1987 komen de singles Burn Your Boats en Factory Man uit, waarvan de laatste de top 40 haalt, beide worden op het tweede album Burn your boats uitgebracht, alsmede de single Take it now. Een jaar later beëindigt hij Maarten Peters and the Dream om zich meer op het schrijven van muziek voor anderen te gaan toeleggen.

Tussentijds brengt Maarten Peters een maxi-single uit met het nummer Dance this night away, hierop staat ook een extended dance mix door Ben Liebrand. Deze is niet op een album verschenen.

In 1989 verlaat Maarten Peters Dureco en tekent hij een contract bij EMI. De maatschappij brengt de plaat White Horses In The Snow uit. De gelijknamige single wordt een groot succes. Daarnaast schreef hij liedjes voor onder meer Margriet Eshuijs. Drie van zijn liedjes haalden de finale van het Nationaal Songfestival. Het nummer Het zal nooit meer zo zijn, dat Maarten schreef voor Willeke Alberti, werd in een uitvoering door de Portugese zangeres Nuscha in Portugal een grote hit.

In 1991 verschijnt zijn vierde album A Scary Tale. Om de plaat te promoten doet hij een kleine tour met zijn vorige band The Dream. Maarten Peters besluit zich meer op het theater te gaan toeleggen. Onder de noemer het Maarten Peters Trio, waarin onder meer pianist Ruud de Grood, maakt hij twee programma's. Enkele nummers van de band van Peters verschenen op het album Sometimes van Margriet Eshuijs. In de volgende jaren was Maarten in het theater te vinden met de programma's De Nacht en Life is a jungle. Daarnaast schrijft hij het meeste materiaal voor zijn levensparter Margriet Eshuijs en haar band, maar ook voor onder meer Liesbeth List. Ook werkt hij samen met Belinda Meuldijk om liedjes te schrijven voor Rob de Nijs.

In 1998 richtte Peters een eigen platenmaatschappij op, B hive Records. De eerste release is Eshuijs' Step Into The Light. Hij maakt een tournee als onderdeel van de band van Eshuijs.

In 1999 bracht hij weer een eigen single uit: De treinen hebben kleur. Hij zong het tijdens de dodenherdenking in kamp Westerbork. Hem werd gevraagd meer presentaties aldaar muzikaal te omlijsten. Hierbij ontmoette hij beeldend kunstenares en verzetsstrijder Truus Menger, voor wie hij Bevroren tranen schrijft, dat wordt gezongen bij de Auschwitzherdenking. Voor het album Time van Margriet Eshuijs schreef hij niet alleen diverse nummers, maar bedacht hij ook het concept, en deed de arrangementen en productie. Ook voor Rob de Nijs en anderen blijft hij schrijven. Via de tournee Margriet Eshuijs In Concert keerde Maarten Peters in 2004 terug naar de theaters.

Gast 11.11.11 17:03

Leuk dat ik weer eens het spits af mag bijten...! Alleen wat minder leuk voor Maarten Peters denk ik.... Zijn song: White horses in the snow weet mij namelijk niet echt te bekoren, omdanks dat het ST Maarten is..... Muzikaal gezien klinkt het best lekker met dat zomerse gitaartje, maar de stem vind ik niet echt bijzonder... Het dreutelt maar verder eigenlijk, met teveel een herhaling van die " witte paarden in de sneeuw"... Al met al een beetje een vlak plaatje... Ik kom dan ook niet verder dan een 5je...., omdat het totaal niet blijft hangen eigenlijk...

Frodo 11.11.11 18:17

Gewoon een zeikerig nummer. Een 3.

Gast 11.11.11 18:47

Mooie keuze Dave!!
Dit is gewoon een prachtige plaat van de voormalig Gitarist van F. Boeijen en huidig levenspartner van een ook al zo zwaar onderschatte artieste te weten ene Mevr. Eshuijs.
Smaakvol gezongen en met een heerlijk gitaartje er tussendoor mag dit van mij voorlopig lekker "doorjengelen" en de man weet gewoon hoe een lekker nummer geschreven moet worden jawel een 10 dus met een extra bonuspunt vanwege St. Maarten.

**sokratikos** 11.11.11 19:51

Toepasselijke RTH-keuze! Maar wel nogal flauw nummer, dat me weinig doet. Een 3

Het verhaal over Maarten Peters klinkt goed wat betreft wat hij allemaal heeft geschreven voor anderen.

Toch is het niet mijn muziek:

(Heb nog gezocht naar die no. 1-hit van Nucha in Portugal, maar niet gevonden)

MrJohn 11.11.11 19:58

Het raakt me totaal niet, dit op een monotome wijze gezongen lied, hetgeen overigens in zijn algemeenheid bij de beoordeling van een song geen beletsel hoeft op te leveren, maar in dit geval wel.

Een 4

Jan... 12.11.11 10:01

Ik heb Maarten Peeters altijd lachwekkend slecht gevonden. Ik heb dit al 25 jaar niet meer gehoord, ik ga dit ook niet beluisteren, want ik weet dat ik dit verschrikkelijk vind. Een 1

Ries 12.11.11 10:48

Ik voel een licht baaaaaaaarrrrrrrrfffffffffff momentje opwellen, een 2

Keano 12.11.11 15:39

Ik kende het nummer eerlijk gezegd niet en toen ik de andere commentaren las had ik al een flauw vermoeden dat dit niet iets voor mij zou zijn.

En dat klopt!

Voortkabbelend nummer dat me niet doet. Een 3