*RTH* King Crimson - 21st Century Schizoid Man

En hop hop van die pallet gedropt...

King Crimson is een Britse rockband rond gitarist Robert Fripp. De band werd opgericht in 1969 en geldt als een van de uitvinders van de progressieve rock. De carrière van de band wordt regelmatig onderbroken door wisseling van personeel; ook wordt de groep regelmatig opgeheven om even regelmatig weer van start te gaan. De albums genoemd onder de MK-secties zijn de studioalbums.
Voor meer info zie http://nl.wikipedia.org/wiki/King_Crimson

Daar kan ik me wel bij aansluiten. Technisch zit het helemaal top in elkaar, maar ook ik wordt niet geraakt.

Een 7.

Eens met Journey, maar als ik niet geraakt word, kan het nooit een voldoende worden. 5 dus.

Sorry dit is mijn muziek niet. Ik zal het niet helemaal afkraken, dus doe ik een 4.

Ik vind een weergaloos nummer, het zit superstrak in elkaar en de uitvoering is gewoon virtuoos.
Fripp verzand in dit nummer ook niet in gepriegel op de vierkante millimeter. En ondanks dat dit nummer al 42 jaar oud is, staat het wat mij betreft nog steeds als een huis. Ook de vervormde zang van Greg Lake vind ik goed passen bij de sfeer die dit nummer oproept.

Een hele mooie 10

Bijzonder fraai album in the court of the crimson king. Deze 21st century schizoid man krijgt van mij een dikke 8.

Dave Evans schreef:

sowhat schreef:Eens met Journey, maar als ik niet geraakt word, kan het nooit een voldoende worden. 5 dus.

Eens met Sowhat en Journey, maar in mijn becijfering betekent dat een 4

Eens met Journey, Sowhat en Dave, maar in mijn becijfering betekent dat een 2. Sympho muziek en Jan, dat blijft een moeizaam verhaal en vooral dat sax-geluid vind ik bloed irritant.

Leuk! doet me wat denken aan I Am kloot- radiation.

8.

Pfff, wat vermoeiend dit. Er is geen lijn in te ontdekken, er gebeurt steeds wat anders. Variatie is leuk, maar je kunt het ook overdrijven. Omdat er zeker heel sterke stukjes tussenzitten scoort het nog wel een voldoende, een 6.

Zijn inderdaad mooiere, dit is ook niet helemaal mijn ding, een 5....

Klassiek nr van klassiek album. Dit nr is zeer vaak gecoverd, vaak in het hardrock-genre, en niet voor niks. Het heeft mij altijd geraakt en blijft me raken. Fripp spreekt nooit de meest voor de hand liggende emoties aan omdat hij die er niet in legt. Typerend is dat ik ooit een concert bijwoonde van zijn ´League of craftly guitarists´, waarin het kleine beetje publiek na nummers niet applaudiseerde en Fripp tussendoor zei dit zeer te waarderen. Hij vond het bijna jammer dat het publiek het applaus na afloop van het gehele concert wel daverend klonk, maar bewoog zijn ´League´ wel om het publiek te tracteren op een vervolgconcert toen men de jassen aan het halen en aantrekken was. En bereid tot een praatje voor wie maar wilde. Memorabel was het daarom zeker.

21st century schizoid man krijgt een 9

Ben benieuwd wat die betere nrs van King Crimson dan zijn die niet bij naam zijn genoemd

Timmus schreef:Pfff, wat vermoeiend dit. Er is geen lijn in te ontdekken, er gebeurt steeds wat anders. Variatie is leuk, maar je kunt het ook overdrijven. Omdat er zeker heel sterke stukjes tussenzitten scoort het nog wel een voldoende, een 6.

In dit commentaar van Timmus kan ik mij zeer zeker wel vinden... Wel vind ik de Sax juist wel weer heel leuk en kan ik het genre normaliter ook best wel waarderen... maar door de warboel van verschillende muziekstukjes die als het ware aan elkaar geplakt zijn kan ook ik er geen lijn in ontdekken en daarom geef ik ook een 6 (dat is met bonuspunt voor de sax)