*RTH* Tom Petty & the Heartbreakers - I won't back down

[10-11-2011]
Zoals bekend is het morgen 10 jaar geleden dat de aanslagen van 9/11 plaats vonden, daarom nu in RTH één van de songs die op dit thema betrekking hebben.

Tom Petty werd in 1950 geboren in Gainesville, Florida. Op zijn zeventiende verliet hij school om zich aan te sluiten bij de band Mudcrutch. In deze band zaten ook de latere Heartbreakers Mike Campbell (gitaar) en Benmont Tench (keyboard). Begin jaren zeventig ging de band uit elkaar, vlak nadat de groep een contract was aangeboden door Shelter Records.

Tom Petty trok toen van de ene band naar de andere, tot hij zich in 1975 weer aansloot bij Tench en Campbell, die een samenwerking waren aangegaan met Ron Blair (basgitaar) en Stan Lynch (drums). Het vijftal noemde zichzelf the Heartbreakers. In 1976 kwam het album Tom Petty & the Heartbreakers uit. Het album deed weinig in de Verenigde Staten, maar was in het Verenigd Koninkrijk een groot succes, mede doordat de band daar op tournee ging als openingsact voor Nils Lofgren. Na het Britse succes sloeg het album ook in Amerika aan. You're Gonna Get It, het tweede album uit 1978, was de eerste grote hit in hun thuisland.

Door overnames moesten Petty en the Heartbreakers in 1979 van label wisselen, en kwamen zo terecht bij Backstreet Records. Eind 1979 kwam het derde album uit, Damn the Torpedoes. Het album was een groot succes: het werd goed ontvangen bij zowel de critici als het grote publiek, en de band scoorde enkele hits.

In 1981 verscheen de opvolger van Damn the Torpedoes; Hard Promises. Ook produceerde hij het comeback-album van Del Shannon en nam hij een zelfgeschreven duet op met Stevie Nicks. De Fleetwood Mac-zangeres was zo'n groot fan van de Heartbreakers dat ze deze sound wilde hebben voor haar eerste soloplaat. Het oorspronkelijke nummer dat Petty zou leveren besloot hij voor zichzelf te houden nadat Nicks tijdens het voorzingen spontaan een tweede stem toevoegde.

Na Long After Dark, het album uit 1982, verliet de bassist Ron Blair de groep. Hij werd vervangen door Howie Epstein.

In 1985, drie jaar later, verscheen Southern Accents; op dit album, geproduceerd door Dave Stewart van de Eurythmics probeerde de band nieuwe genres uit. De geschiedenis herhaalde zich doordat Petty wederom een nummer voor zichzelf hield dat eigenlijk voor Stevie Nicks was bedoeld. Mede dankzij de Alice in Wonderland-clip werd Don't Come Around Here No More een hit.

Na dit album ging de band op tournee met Bob Dylan. Dylan speelde ook op het nummer "Jammin' Me" voor het album Let Me Up (I've Had Enough) uit 1987. Nadat dit album uitkwam, werd Petty's huis verwoest door een brand.

In 1988 werd Petty lid van de Traveling Wilburys, een all-star band die ook bestond uit George Harrison, Roy Orbison, Bob Dylan en Jeff Lynne. Het jaar daarop bracht hij zijn eerste soloalbum uit, Full Moon Fever. Het album werd geproduceerd door Lynne en bevatte onder andere de hit "Free Fallin'". In 1991 keerde hij weer terug naar the Heartbreakers, en bracht met hen het album Into the Great Wide Open uit.



https://www.youtube.com/watch?v=dNRansKBUk8


https://www.youtube.com/watch?v=CnrPP3qkM0E&feature=related

Ik vind dit een lekker nummer.

Een 9

In mijn bescheiden ogen in van de meest ondergewaardeerde zangers (in Nederland tenminste). Dit is nog bij lange na niet z'n mooiste nummer maar krijgt desondanks van mij een dik verdiende 9

Richie, bij ondergewaardeerd denk ik meer aan Vicky.
Petty is zeker een goede zanger, al zingt hij hier wat minder: 6

Tja, 9/11. Nog op het werk gehad hoe snel de tijd gaat, 10 jaar gelee, ik kan het nog zo helder herinneren. Maar we zitten hier om muziek te recenseren, niet om historie te recenseren. Historie zou een 9 krijgen, BTW.
Tom Petty heeft het probleem zoals ik wel met meer Amerikaanse artiesten hebt, het is te Amerikaans. Het is echt niet onaardig, maar het kwauwt en kauwt maar door. Ik vind er werkelijk niks fraais aan. Ik vind Vicky leuker, een 4.

Het is mij ook altijd een raadsel gebleken waarom Tom Petty in NL nauwelijks succes heeft gehad. Natuurlijk heeft hij weleens de hitlijstjes gehaald maar nooit in die mate die bij zijn kwaliteiten hoort. En dat terwijl hij aan de westelijke oever van de Atlantische Oceaan vele tientallen gouden en platina platen op zijn naam heeft staan. Bij mij thuis staan in ieder geval diverse platen van hem in de kast (of gewoon op iTunes).
Terwijl ik zijn muziek in het algemeen, en zeker dit nummer, vrij goed ken kan hij me nog steeds verrassen. Zo had ik bij het bovenste filmpje pas tijdens het eerste refrein door dat ze ook daar gewoon live staan te spelen. Dat zegt iets over de muzikaliteit en instrumentbeheersing.
Verder is het gewoon een lekker nummer, tamelijk relaxed zoals het Tom Petty betaamt. Gewoon muziek maken zoals het zelf wilt en je niet gek laten maken door de drang om toch vooral maar een hit te scoren. Kwaliteit verkoopt uiteindelijk altijd. En hoewel hij zeker nog betere nummers heeft dan dit, verdient hij ook hier een 10 voor.

Offtopic: wat is er gebeurt met RTH dat ik nu al twee weken lang zo ongeveer de hoogste cijfers geef (uitzonderingen daargelaten)?

Dank Jan! Briljant!

Goede rechttoe-rechtaan muziek. Een beetje typisch Amerikaans misschien. Hij probeert er wel iets speciaals van te maken, maar het raakt me niet echt. Wel een 7 waard.

De vraag waarom een kwalitatieve muzikant als Tom Petty hier in NL nauwelijks succes heeft gehad en een grootheid is in de USA, heeft me nauwelijks beziggehouden omdat zijn typisch Amerikaanse muziek me niet echt kan boeien. Mij lijkt dat het antwoord is, dat het precies typisch Amerikaanse muziek is die lekker klinkt bijv tijdens de lange autoritten aldaar maar het pro-Amerikaanse ervan niet beantwoordt aan NLse sentimenten. Maar wie weet hebben anderen een beter antwoord op de door hen gestelde waarom-vraag naar uitgebleven succes. Deze RTH blijft steken bij een wel verdiende 6

Wel een lekkere maar gemiddelde TP and Heartbrekers plaat mijninziens, een 7..
Als ik de verzamelaar aan heb valt deze nauwlijks op tussen de andere toppers van Tommie en zijn vuige kornuiten.

Tom Petty ik heb er niets mee. Net als Bruce Springsteen vind ik het te doorsnee amerikaans ofzo. Ik hoor hier geen enkele bezieling in vlakke stem en het is allemaal te glad. Niet dat ik Vicky hoger waarderen zou dan Tom Petty overigens. Ik vind het geen probleem in ieder geval dat deze artiest in NL niet aanslaat. Een vijfje voor de moeite. Overigens kan ik de Cash cover van dit nummer beter waarderen.

Ben het wel beetje met Vleer eens, ik geef er een 5 voor.....

Ik vind dit nummer zeker niet verkeerd... Bovendien ben ik denk ik 1 van de weinige mensen die soms liever naar het 'Amerikaanse geknauw-Engels' luister, dan naar het 'keurige bekakte hoogdravende' Engels... Ik vind de Amerikaanse knauwende stem van Tom Petty gewoon een fijne stem om naar te luisteren... Alhoewel ik het nummer verder niet heel erg bijzonder vind of heel erg hoogstaand, ga ik hier nog wel een 7 voor geven.

Ik ga mee met Vleer's commentaar alleen geef ik het een klein puntje extra, dus een 6.

Ze kunnen niet playbacken, ze kunnen zo mee doen met de jostiband (wat uiterlijk betreft) en ze kunnen muziek maken. Wat kunnen ze nou niet?

9!

Lekker nummer met de mild-knauwende stem van Petty. Een ruime 7.