*RTH* Django Reinhardt - Undecided

[02-09-2011]
We gaan heel erg ver terug in de tijd voor deze aanvraag! Namelijk naar 1939
Gitarist Django Reinhardt samen met Quintette du Hot Club de France (met Stéphane Grappelli op viool) spelen hier op 25 Augustus 1939 te Londen 'Undicided'
Beryl Davis doet de leadzang!

Jean Baptiste (Django) Reinhardt (Liberchies, 23 januari 1910 – Samois-sur-Seine (Fontainebleau), 16 mei 1953) was een Belgische Sinti-gitarist. Zijn voorliefde ging uit naar jazz. Hij ontwikkelde ook een heel eigen stijl, die bekend staat als jazz manouche of Gipsy jazz en wordt nu beschouwd als een van de grootste namen uit de Belgische jazzgeschiedenis

Reinhardt werd geboren in Liberchies, een dorp in de Belgische gemeente Pont-à-Celles (Henegouwen), en werd daar op 28 januari gedoopt. Het dorp lag destijds op de grens van drie gemeenten (Liberchies, Luttre en Buzet), en zou door de Sinti zijn gekozen omdat ze hun woonwagens dan gemakkelijk naar een andere gemeente konden verplaatsen als ze dreigden te worden uitgewezen. De familie trok door Frankrijk, Corsica en Noord-Afrika, en Reinhardt groeide ten slotte op in een woonwagenkamp bij Parijs. Samen met zijn jongere broer leerde hij gitaar, banjo en viool spelen zonder muzieklessen te volgen. Django leerde pas in de jaren '30 lezen en schrijven van Stéphane Grappelli

Die ontmoette hij in 1934 in een nachtclub in Montparnasse. Het tweetal richtte samen met Reinhardts broer Joseph (slaggitaar), Roger Chaput (slaggitaar), en Louis Vola (contrabas) het Quintet du Hot Club de France op, een combinatie bestaande uit alleen snaarinstrumenten: viool, sologitaar, slaggitaar en contrabas. Hun eerste optreden had zoveel succes dat de platenfirma (Ultraphone) hen een contract aanbood. In 1937 traden Reinhardt en Grapelli met de Amerikaanse jazzviolist Eddie South op. Het kwintet bleef optreden tot vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939. Stéphane Grappelli bleef in Londen en Reinhardt reisde terug naar Parijs



https://www.youtube.com/watch?v=qBvlkDxo7K8

De perfecte praatmuziek voor Orinoco: 2

Jaap2000 schreef:De beste man heeft nog steeds een grote naam, zelfs 58 jaar na zijn overlijden.
Ik geef er een 8 voor, vooral voor de virtuoze gitaar want de zang is een beetje flets.

Tip voor Caro Emerald: neem dit opnieuw op, met een frisse stem, voor je volgende cd.
Met Jan Akkerman op gitaar.
Dan heb je alvast een track.

Ik ga helemaal met Jaap mee, inclusief cijfer. Altijd mooi om eens iets uit het verre verleden te horen.

Nee, dit doet me niet zoveel. Meer een pauzenummer en een gedateerde ook. Ik ben niet zo streng als sowhat, maar meer dan een 4 geef ik er niet voor.

Deze aanvraag van mij voor RTH staat in mijn lijst.
Was/ben erg benieuwd wat men er hiero van vond/vind.

Blijft toch enorm knap wat voor geluid Django met 9 vingers uit zijn gitaar kan halen. Als voormalig (?) slaggitarist vond ik t heerlijk zo nu en dan in zijn gypsyjazz-stijl te spelen. Zijn indrukwekkende solo's , tsja, daar heb ik me maar nooit aan gewaagd.

Grappelli is net zo virtuoos op viool als Django op gitaar
en hun samenspel is magistraal. Vele klassiekers die dit duo componeerde en speelde samen met het Quintet zijn instrumentaal: Souvenirs; Stomping at Decca; H.C.Q. Strut; Daphne en Nuages (componist alleen D.).

'Undecided' is niet geschreven door Reinhardt & Grapelli maar door Charlie Shavers & Sid Robin. Het bijzondere bij dit nummer is dat t niet instrumentaal is maar een vrouwelijke vocaliste heeft, Beryl Davis, die - geboren in 1924 te Plymouth, Engeland - daarvoor was begonnen als zangeres in de big band van haar vader en ook een tapdanseres was (won 2x de Britse tapdance championships). Ze werd na 'Undecided' populair door optredens tijdens W.O.-II voor de geallieerden. Daar werd ze ontdekt door Glenn Miller en zong daarna voor de Army Air Force Orchestra. Na de oorlog vertrok ze naar Los Angeles. In de USA zong ze oa een jaar naast Sinatra in 'Your Hit Parade' (een populair radio- en tvprogramma) en maakte deel uit van de succesvolle Four Girls (met verder Jane Russell, Connie Haines en Della Russel=later: Rhonda Fleming), waarvan de 16 singles en hun albums alle bestsellers werden. Onder de naam Hollywood Christian Group bracht het viertal later nog gospels uit. Beryl Davis trad verder ook nog op in variety shows en films.





Het zal waarschijnlijk niet verbazen,
maar ik geef 'Undecided' een 10 !

p.s. Sowhat, die 2 van jou steekt me net zo erg als mijn 1 voor Vicky jou stak Ik maar denken dat je van zangeressen houd! Net goed dat je hebt ondekt dat Lily Allen achtergrondmuziek is Ook een goede zangeres namelijk

Jaja en dit is er weer zo'n eentje... Lekker plaatje voor een luie zondagmiddag! Mooi nostalgisch geluid! Fijn gitaarspel, mooie stem... Ik ga hier een 'keurige' 7 voor geven!

Ongelooflijk mooie bijdrage. Nog nooit van die man gehoord, maar wat een prachtig geluid! Ongelooflijk dat dit nog voor de oorlog is gemaakt. De man was een zigeuner en is gespaard gebleven, omdat 1 van die hoge Duitse piefen een fan van hem was. Hij is wel vroeg gestorven zeg. Ik heb dus even zitten wikipedie-en.
Kan je voorstellen hoe leuk RTH nog steeds is. Ik geef hier een 9 voor.

Leuk, zo'n oud plaatje in RTH. En kwalitatief hoogwaardig! 8.

Ik vind de zang van Davis helemaal niet flets; mooie diepe, lage stem; daar hou ik wel van.
Hoge 8 afgerond naar een 9.

Voor het eerst van gehoord via een conference van Freek de Jonge, daarna meer in verdiept en ik moet zeggen dat ik een kleine liefhebber ben geworden. Dit nummer krijgt een dik verdiende 8

ik houd best vban oud maar dit is niet helemaal mijn ding, een 5.....

Voor zo een virtuoos gitaarspel kan ik niet anders dan een 8 geven. Bovendien klinkt het altijd erg vrolijk en gezellig.

Ik heb het liedje nu 3x afgeluisterd en heb nog steeds nergens virtuoos gitaarspel kunnen ontdekken. iets soortgelijks geldt voor de zangstem: ze zingt niet vals maar op geen enkele manier komt dit zangstukje boven het predikaat 'gemiddeld' uit.

Verder kan het liedje me op geen enkele manier bekoren: ik vind het geen mooie melodie, er zit geen stukje instrumentbeheersing in waardoor mijn belangstelling gewekt wordt, ik vind dat er op een heel vlakke, zelfs ietwat ongeïnteresseerde manier wordt gezongen, ik krijg geen behoefte om te dansen, kortom: er zit helemaal niets in dit plaatje dat voor extra punten kan zorgen.

Een 1 derhalve.

Excuses, Frodo, ik had duidelijker moeten zijn mbt de virtuositeit van Django Reinhardt.

Op de leeftijd van 18, raakte Reinhardt gewond bij een brand die de caravan verwoeste die hij deelde met Florine "Bella" Mayer, zijn eerste vrouw. Ze waren erg arm, en om hun inkomen aan te vullen maakten ze Bella imitatie bloemen van celluloid en papier. Bijgevolg, hun huis was vol van deze uiterst brandbare materialen. Terugkerend van een optreden laat in een nacht, stootte Reinhardt blijkbaar een kaars om op weg naar bed. Terwijl zijn familie en buren er snel bij waren om hem uit de caravan te trekken, kreeg hij eerste-en tweede-graads brandwonden over meer dan de helft van zijn lichaam. Zijn rechterbeen was verlamd en de derde en vierde vingers van zijn linkerhand waren ernstig verbrand. Artsen dachten dat hij nooit meer gitaar zou spelen en waren voornemens om een ​​van zijn benen te amputeren. Reinhardt weigerde de operatie en verliet het ziekenhuis na een korte tijd. Hij was binnen een jaar weer in staat te lopen met behulp van een wandelstok.
Zijn broer Joseph Reinhardt, een talentvolle gitarist zelf, kocht Django een nieuwe gitaar. Tijdens zijn revalidatie en praktische oefening leerde hij zijn gitaar op een geheel nieuwe manier bespelen, ondanks dat zijn derde en vierde vinger gedeeltelijk verlamd bleven. Hij speelde al zijn gitaarsolo's met slechts twee vingers, en gebruikte de twee gewonde vingers alleen voor akkoorden.

Luister, dit wetende, eens naar 5 van zijn solo's:


Voor allen die 'Undecided' kunnen waarderen,
het enige andere nr (mij bekend) waarop Beryl Davis meezingt:

Sorry voor degene die dit mooi vinden; ik niet. Eigenlijk helemaal niet.

2.

sokratikos schreef:Excuses, Frodo, ik had duidelijker moeten zijn mbt de virtuositeit van Django Reinhardt.

Dat wist ik inderdaad niet, en nu ik dit wel weet vind ik het zonder meer heel knap van hem dat hij gitaar kan spelen met verlamde vingers.
Voor mijn cijfer maakt het niet uit, want het verhaal verandert niets aan wat ik hoor.

Lekkere ruis bij het nummer en omdat ik bijna niks digitaals thuis doe ben ik wel een fan van een beetje ruis.

Het is wel een aardig liedje. Niet mijn genre, maar de stem van deze dame klinkt prettig. Ik ben niet zo wild als iedereen hier, maar een 6 wil ik er wel voor geven.

Nee, dit is niet mijn muziek.

Een 3