Steunfonds 33: 14-8 TM 20-8 2011

J A A A HOORDAARIESSIEWE E E RRRRR, de 33ste op rij van het 2011 jaarrr.....

Het was nog behoorlijk spannend op het laatst met aflevering 32, Gotye en Vaccines moeten het slagveld verlaten en dus is dEUS (alweer) een steunplaat die doorgroeit naar een heuse winnaar in het soms keiharde steunfonds.

Hier de uitslag alvorens we verder gaan met de allernieuwste plaatjesparade:

1. dEUS - Constant Now 44% [ 8 stemmen]. WINNAARRRR
2 en 2 of 3 en 3 (tis maar hoe je het ziet) Gotye (feat. Kimbra) - Somebody That I Used To Know 27% [ 5 stemmen] en The Vaccines - If You Wanna 27% [ 5 stemmen]. LOSERSS

En door met een compleet nieuw fonds met wellicht voor ieder wat wils...

HEREWEGO
1. SuperHeavy - Miracle Worker

2. Kakkmaddafakka - Restless

3. Haight Ashbury - Favourite Song

superheavy is vreselijk, maar gaat denk ik winnen vanwege Mick.

Makfakadakka of wat dan ook is beter, maar lijkt wat op mn neefje van 7 die wel eens zingt.

Favourite song is mijn favourite, mooie stemmen, lekker ritme!

Wauw... wat jammer dat Gotye en zelfs the Vaccines plaats moesten maken voor deze 3 plaatjes zeg.

Ben het met Dave eens over plaatje nummer 1, maar totaal niet over plaatje nummer 3 want die heb ik zelfs niet helemaal af kunnen luisteren zo slecht. Blijft nummer 2 over helaas

Superheavy =



Kakkmaddafakka = (wat een k*tnaam voor een band, btw)



Haight Ashbury =



Ik wacht nog even met stemmen, ben er nog niet uit.

Voordat ik het weer vergeet, nu maar snel een stem uitbrengen, nou was ik er al heel snel uit welke vooral niet, want mijn verstandhouding met Mick Jagger moge duidelijk zijn, en wat hoor je juist in dit nummer weer zijn gekrijs...

Mijn stem ging naar het Noorse bandje je wat gewoon feestbeesten betekend, lekker vrolijk deuntje en ik ga opzoek naar het album van ze...

Niet een heel sterk steunfonds dit keer. Één ding is wel duidelijk: superheavy is het slechtst van de drie.
De andere twee konden in een bepaalde mate nog wel enigszins bekoren. Uiteindelijk wordt het pleit beslecht door details. De ijle vrouwenstemmen van Haight-Ashbury gaan toch snel vervelen zodat mijn stem gaat naar de Noorse jongens van Kakkmaddafakka die zo ontzettend goed naar the Kaiser Chiefs en the Kooks hebben geluisterd......

Dave Evans schreef:Haight met Ashbury is de enige plaat die mij kan overtuigen.

Ik quote je even Dave, want hier zitten duidelijk Laurie Anderson-elementen in (luister vanaf 2.25!), die staat in je afvoerputje

Iig stem ik ook op Haight Ashbury, want die is erg mooi. De andere twee zijn slecht.

En zo zie je maar weer dat smaken verschillen, want waar iedereen plaat: 1 verschrikkeljk vind, vind ik plaat: 3 een gedrocht van een plaat... Wat een saai eentonig nummer is dat zeg... Na 1.50 minuut te hebben geluisterd hoopte ik op iets verassends wat nog zal komen, dus maar even doorgescrold naar minuut: 2.50..., maar helaas hoorde ik toen nog steeds dezelfde eentonige fantasieloze, toonloze stem en slaapverwekkende muziek... Plaat: 2 kan me iets meer bekoren. Opzicht wel een vrolijke plaat met aardig clipje... Tsja en dan plaat: 1...Dat is het dan toch echt wel voor mij... Vooral door de raggae invloeden... Ik hou gewoon van het 'chille' sfeertje dat bij raggae hoort, en wordt gewoon vrolijk van dit nummer... Bovendien vind ik de mix van verschillende stemmen wel leuk juist... Ze passen dan wel misschien niet zo bij elkaar, maar dat is nou juist net de bedoeling... Wel leuke en goede stemmen vind ik namelijk! Mijn stem gaat dus naar superheavy! En Mick Jagger... Niks mis mee vind ik!

Ook wil ik nog even terug komen op het zeer sterke steunfonds van week: 32. Als ik die vergelijk met het steunfonds van deze week, dan is dit toch een zeer middelmatig (misschien zelfs wel ondermaats, overigens geen slecht woord naar jou toe hoor Raver voor het plaatsen van de platen) weekje, als je het mij vraagt. Toch vind ik het doodzonde dat zowel The Vaccines en Gotye ex aequo zijn geeindigd met allebei 5 stemmen. 1 van deze 2 fantastische platen had gewoon deze week een herkansing moeten krijgen! Niets ten nadele van Deus, want dat was ook zeker een hele goede plaat, maar haalde het mijns inziens niet bij de andere 2. Zelf heb ik Gotye mijn stem gegeven... Megahit geweest bij 3FM voor 2 week terug, dus al veel aandacht gehad (wat ik zeer verdiend vind),maar de afgelopen week: If you wanna van The Vaccines ook een paar keer voorbij horen komen bij 3FM en wat een topplaat is dat ook... Ik blijf het jammer vinden dat er geen herkansing voor 1 van de 2 komt....

Dave Evans schreef:De regels zijn hard doch rechtvaardig

Ik vind trouwens als ik nog even op dit Steunfonds mag terugkomen dat juist Mick Jagger die plaat van Super Heavy verknalt.
Alhoewel je nu wel ziet dat niet elke combi van superartiesten werkt............
Maar dat is mijn bescheiden mening.

Mick jagger verknalt idd dat nummer, ik stem eens

Ik vind dit best wel een goede week. Zelfs voor Mick Jagger heb ik nog wel een kleine 5 over. Jammer genoeg moet ik punten aftrekken voor de gesproken stukjes op Haight-Ashbury, want ik vind die stukjes erg storend. En dus krijgt Kakkmaddafakka mijn stem deze week. Als Haight-Ashbury gewoon waren blijven zingen, dan was het net andersom geweest.

Superheavy op zich een prima zomernummertje niets aan de hand best gezellig het is in dit nummer niet Mick maar de rappende meneer die mij gaat irriteren. Dan Kaffmaddafakka dit hebben we al zo vaak gehoord te makkelijk te veel 13 in een dozijn en eenheidsworst. Haight Ashburry vind ik de beste van deze week. Mooie stemmen fijne sfeer en zeker geen 13 in een dozijn.

Journey is back

Nummer 1 is verschrikkelijk, nummer 3 iets beter maar mijn voorkeur gaat uit naar nummer 2 Kakkmaddafakka.
Hoewel dat ook niet echt iets heel bijzonders is....

Er gaat toch niet weer een dertien-in-een-dozijn-mainstream (nr 2) winnen?

Laat ik mij voor het eerst ook eens mengen in het steunfonds...

(1): Drie verschillende stemmen willen er een feestje van maken - daarin eerder vergelijkbaar met 'Dancing in the street' van MJ+Bowie dan MJ+P.Tosh): het idee is leuk, de uitvoering minder.
De vrouw zingt nog t meest plesant voor het muzikale oor;
denk ik dat die rapper het intro krijgt, wat ik had kunnen billijken, blijkt ie nog meer 'spreektijd' te krijgen - alsof het een rechtvaardige verdeling moet zijn - waarin ie gewoon doorgaat met hetzelfde zodat ik het er benauwd van krijg;
en Mick maakt van zijn partij een schreeuwpartij waarin het mooie dat zijn stemgebruik kan hebben helaas nergens hoorbaar wordt.

(2): Kan best zijn dat die Kakk-MothersFuckers naar Kaiser's Chiefs hebben geluisterd, maar de valse noten die de sportbroekjeszanger weet uit te kramen (dus zonder hinder van een te-strakke broek) zijn niet om aan te horen: ik krijg medelijden met zijn pijnlijke poging tot de hogere noten (aah jongen toch) ipv te kunnen genieten van evt speels gemak (tsjonge wat n stembeheersing). Door dit pijnlijke gebeuren en de 13-in-een-dozijn-rock is dit nr van Kakk-MF daarmee het Kaff dat van het Koren dient worden gescheiden.

(3): De harmonieën van de vrouwenstemmen treffen doel in mijn muzikale oren, de muziek ondersteunt de stemmen die dynamiek aan het sfeervolle nummer geven. Minpuntje is wel dat het nummer een minuut ofzo te lang duurt. Toch steun ik dit.

You can make a difference till 18.00

Hoewel niet geweldig is plaat nr 2 toch mijn keus voor deze week.

Totdat Haight Asbury er gesproken intermezzo's doorheen begon te gooien, hadden ze een goede kans op m'n stem. Maar nu verpesten ze daar het nummer een beetje mee, tot die tijd leek het best ergens op!
Kakkmaddafakka speelt op zich een prima deuntje, maar het beklijft niet. Geenszins zelfs. Zelfs de bandjes die dit beter hebben gedaan (idd Kaiser Chiefs bijvoorbeeld) beginnen al uitgekauwd te raken, laat staan dat ik hier nog op zit te wachten...
Dan het groepje met Jagger, Stewart, Marley en consorten. Ik sta altijd wat wantrouwig tegenover dit soort projecten, en aan de vorige grote 'supergroep' - Them Crooked Vultures - vond ik helemaal niks bijzonders. Ik moet zeggen dat ik even met m'n ogen moest knipperen toen ik hoorde dat rocker Mick Jagger en soulzangeres Joss Stone (wat een lekker ding blijft ze trouwens, maar dat terzijde) zich aan reggae gingen wagen, maar het werkt wonderwel. Of hun stemmen nou bij elkaar passen of niet, ik vind het een leuk nummer en ik stoor me zelfs niet aan het feit dat Mick 44 jaar ouder is dan Joss.. Kortom: mijn stem gaat naar Superheavy!

Toch wel een lastige keuze deze week. Het klinkt allemaal niet onaardig. Mijn conclusie: bij alledrie de platen hoor ik de goede bedoelingen die toch niet allemaal even goed uit de verf komen.

Superheavy levert een goede reggaeplaat af; maar het is wel erg een "sfeerplaatje"; dat wil zeggen dat deze plaat alleen écht aantrekkelijk is op een zonovergoten strand met cocktails binnen handbereik en daar ben je nu eenmaal niet dagelijks.

Plaatje 3 is ook niet zo slecht, maar halverwege stel je jezelf de vraag: Wat willen ze nu eigenlijk? Er wordt niet naar een climax, zelfs niet naar een anti-climax gewerkt en zo verzandt het aanvankelijk best veelbelovende nummer naar een staat van eentonigheid. Jammer.

Mijn stem gaat naar plaatje 2; ik geef deze band het voordeel van de twijfel want ook dit klinkt verre van vlekkeloos, maar van deze drie platen is het voor mij wel de plaat die ik gerust nog eens zal opzetten, voor de andere twee geldt dat niet.

Hiermee heb ik (overigens geheel onopzettelijk) de stand een uur voor sluitingstijd gelijk getrokken...