*RTH* Porcupine Tree - Lazarus

[24-04-2011]
Porcupine Tree is een innoverende groep die moeilijk te plaatsen valt. Een van de weinige constantes bij het Britse viertal is dat alles voortdurend verandert. Het begint allemaal in het hoofd van voorman Steven Wilson. Op de eerste release ‘On The Sunday Of Life’ (1991) staan psychedelica en auditieve studioprobeersels. Het staat heel ver van het geluid van vandaag maar het stond ook toen al los van alles. Met het 30 minuten lange ‘Voyage 34’ (1992) bekoort Wilson zowel rock- als ambient-fans. De op 1 na langste Britse single ooit wordt een chill-out klassieker. In 1993 wordt het soloproject een groep die ook live gaat spelen. Een opgemerkte nieuwkomer is toetsenman Richard Barbieri van wijlen Japan. Porcupine Tree wordt een baken voor wie verrassende geluiden zoekt aan de juiste kant van het experiment. Hun jongste album ‘The Incident’ (2009) is bijvoorbeeld een lichtjes surreële songcyclus van 55 minuten over beginnen en eindigen en over het gevoel dat “de dingen hierna nooit meer hetzelfde zullen zijn”. Het klinkt bovendien geweldig. Voor ‘Fear Of A Blank Planet’ worden ze in 2007 genomineerd voor de Grammy Awards in de categorie Best Surround Sound Album.



https://www.youtube.com/watch?v=QCTeDAh1_Pk

Ik kan wel een lang verhaal plaatsen over PT, maar daar is het nu te warm voor

Ik volsta dan ook met het cijfer: een 9 !

Vanaf het zonnige terassië, heb ik helaas nogal last van veel gebuffer, aangezien de ADSL verbinding buiten zo nu en dan te wensen over laat, desondanks scoort Porcupine Tree en dit nummer: 'Lazarus', natuurlijk een vette 8! Waarom geen 9 of zelfs 10? Omdat ik dit niet hun beste nummer vind! Russia on Ice, Waiting, Pure Nagotic en trains zouden bijv. hoger scoren! (Russia on Ice zelfs een 10) PT is overigens een band die ik steeds meer en meer ga waarderen! Geweldige muziek!

Mooi gemaakt, maar niet aan mij besteed: 4

Eén van de mooiste nummers die ik van ze ken. Prachtig refrein, ingehouden coupletten, mooie melodielijn, kortom, een tien.

Na de beschrijving gelezen te hebben, bereidde ik me voor op een mooi stukje muziek. Maar het werd een teleurstelling. Ik zie hier niets "anders" in. Ik kom niet verder dan een 6. Misschien dat hun andere nummers "anders" zijn?

Voor een 10 komt ie net te kort maar hij schurkt er tegenaan, het is iig mijn favoriete PT nummer die ik dan ook beoordeel met een welverdiende 9

Mooi, maar niet met een groot uitroepteken; een 8.

Wat anders dan een 10?

Nog maar een ( naar boven afgeronde ) 9 dan, voor deze prima plaat van Porcupine Tree. Wat ik tot nu toe van ze ken , via Orinoco opgepikt, is gevarieerd maar in alles de moeite waard. Ik vind Blackest eyes nog net iets beter.

Mooi nummer. En hoewel ik het eigenlijk nooit zo heb op live-versies is deze daarbij zeker een uitzondering en krijgt een 8

Ik twijfelde een beetje tussen een 8 en een 9. Dit is zoals ErickNJ denk ik wel terecht concludeert een 'mainstream' PT nummer, en dus contrasteert het nogal met de beschrijving van de band, die voor andere nummers wél degelijk opgaat - helemaal als je de ontwikkeling van de band een beetje in kaart zou brengen.

Hierbij dus speciaal voor erickNJ even iets anders om het beeld van PT wat helderder te maken:



Oh, ja: het is stiekem toch een 9 geworden.

Gedegen popliedje, dat nergens accelereert naar de haute categorie.

Een 7.

Grafmat schreef:Hierbij dus speciaal voor erickNJ even iets anders om het beeld van PT wat helderder te maken

Bedankt Grafmat! Dit is inderdaad "anders". Zit wel goed in elkaar, maar het grijpt me nou niet meteen. Ik zal eens wat meer opzoeken van PT.

Ik heb nog even een stuk of vijf clips opgezocht op YouTube. Het zit allemaal wel goed in elkaar, en ik kan ook wel begrijpen dat deze band nogal wat fans heeft, maar het boeit me gewoon weinig. Deze vind ik een van de betere, misschien omdat het wat melodieuzer is dan die andere.

Net als sowhat vind ik dit knap in elkaar zitten maar het is niet mijn ding. Onvoldoende vind ik ook weer zo ontzettend overdreven dus ik ga voor een zesje

Frodo schreef:Gedegen popliedje, dat nergens accelereert naar de haute categorie.

Een 7.

Ik ben het woord voor woord met je eens, Frodo.

Niet slecht maar het raakt me ook niet echt, een 6

Best een mooi nummer, een 7.

Gedegen, wel aardig, verveelt niet maar boeit ook niet. Een zes

Erg fijn liedje. 8.