*RTH* Roy Ayers - Everybody loves the sunshine

[14-04-2011]
Vanaf het overvolle pallet van Dave, het volgende zonnige verzoekje!(Ehh Raver, hoe vol is jouw pallet eigenlijk? )


Roy Ayers (Los Angeles, 10 september 1940) is een Amerikaanse funk-, soul- en jazzvibrafonist. Toen hij nog maar vijf jaar oud was kreeg hij zijn eerste paar vibrafoonstokken van Lionel Hampton waarna hij begon met het bespelen van de vibrafoon.

Al vele decennia lang staat Ayers bekend als een pionier en grondlegger op verschillende stromingen binnen de jazz. In de jaren 60 hield hij zich nog voornamelijk bezig met de ouderwetse jazz en werkte hij onder meer samen met Herbie Mann, Curtis Amy en Chico Hamilton. In de jaren zeventig en 80 richtte hij zich echter op het combineren van r&b met jazz en funk. In de daaropvolgende jaren sloeg hij weer een andere richting in en verwierf hij de status van Godfather of Acid Jazz voor de grote rol die hij speelde in de ontwikkeling van dat genre en zijn ongekende populariteit in Engeland.

Een van de bekendste nummers van Ayers is Everybody Loves the Sunshine, niet in de laatste plaats omdat vele hiphop-artiesten samples van dat nummer in hun muziek hebben verwerkt.

Sloom met een lelijke midtro.

Een 3 omdat een 1 of 2 nou ook weer zo zielig is.

Doorspoelen.

Een 1.

Hmmm eigenlijk wel aardig om te horen, zeker als ik knetterstoned ben. Ik geef het een licht 6je.

Wel chill: 6

Een 1, veel meer woorden wil ik niet aan vuil maken.

Alleen te pruimen onder een behoorlijke invloed van welk middel dan ook. In mijn geval is dat beperkt tot nicotine en af en toe wat alcohol. Met andere woorden vaker niet te pruimen dan wel. Een 4!

Compleet nuchter en zonder welke vorm van psychotropica of wat dan ook kan ik hier met gemak een 8 voor geven. Hele fijne stem fijne sfeer en kwaliteit dit nummer.

Kortom het word een 8 voor mij.

Journey mag ik je ministerie voor muziekeducatietekst lenen?

I love the sunshine, en gelukkig is die er dit weekend ook bij als ik Dave en Joger aan sta te moedigen bij de Amstel Gold Race.
Maar laten we dit nummer er dan maar niet bij draaien want dan zijn ze volgende week nog niet binnen ... Een 2 van mij

Dit is niet mijn genre, toch kan ik me voorstellen dat het lekker is om te horen onder een parasol aan de een of andere costa al sloom nippend van een coctailtje; ondanks dat gruwelijke miauwinstrument geef ik een 7.

Het muziekgenre Jazz kan ik in tegenstelling tot een aantal anderen hier wel heel goed waarderen en eigenlijk hadden de woorden van Katje mijn woorden kunnen zijn, want ook ik krijg hetzelfde gevoel en associaties bij dit nummer... Warme zomeravond, loom weertje, terasje, cocktailtje, parasolletje, strandje... Gewoon rustig aan, maak je niet druk muziekje... In tegenstelling tot katje kan ik het geluid van het gruwelijke miauwinstrument ( ) de vibrafoon wel waarderen! Van mij ook een 7!

katje37 schreef:ondanks dat gruwelijke miauwinstrument geef ik een 7.

Kan het alleen maar eens mee zijn. Wat een kolere-geluid, net alsof de ruimtebeesten uit Mars zijn gearriveerd. Wat ik ook zo gruwelijk vind is de samenzang, dat vloeit totaal niet lekker.

Nee, ik zal altijd van onze Mien houden, maar kwa muziek? Een 2

Sommige nummers in dit genre kan ik best waarderen maar deze vind ik minder, een 4...

Pfff, het is een behoorlijke opgave om dit uit te luisteren. Halverwege is er naar mijn gevoel nog helemaal niets gebeurd. De tweede helft is vrijwel alleen maar herhaling en een slecht intermezzo.

Een 2.

Heerlijke zomermuziek. Als de mussen nog net niet dood van het dak vallen maar met open bekkies verkoeling zoeken; als katten met vier poten uit elkaar hun lijf op een koele vloer vlijen; en als mensen bijzonder veel zin hebben om zich loom achter een koel glas bier rustig te houden, dan is dit een uitstekend muziekje om bij te ontspannen. Wat fijn is het dan, dat er niets spannends gebeurt, dat die vrouwenstemmen samen maar doorgaan en doorgaan... alle tijd van de wereld om nog een slokje te nemen.

Een 9