*RTH* Armand - Ben ik te min?

Herman George van Loenhout (Eindhoven, 10 april 1946) beter bekend als Armand, is de Nederlandse protestzanger die ook wel "de Nederlandse Bob Dylan" genoemd wordt. Zijn hit "Ben ik te min" is een klassieker.
Armand brengt zijn eerste single "En nou ik" uit in 1965. Die wordt een grote flop, maar Armand geeft het niet op en brengt de single "Een van hen ben ik" uit. Hiermee bereikt hij in eerste instantie alleen de tipparade, totdat drie maanden later Radio Veronica de b-kant op de radio laat horen en die een succes wordt. In de zomer van 1967 breekt Armand door met het nummer "Ben ik te min". Deze single wordt als controversieel gezien door het establishment. Armand wordt vanaf dit moment beschouwd als de Nederlandse protestzanger. In dat zelfde jaar komt Blommenkinders in de Top 40, met als hoogste positie nr. 19.
In 1969 stopt Armand, hij is dan zwaar verslaafd aan harddrugs. In 1971 is hij weer terug als artiest en in 1973 komt de plaat "De oorlog woedt in jezelf" in de tipparade, maar een hit wordt het niet. Hierna is het Armand nooit meer gelukt in de hitparade te komen. Wel blijft hij albums uitbrengen met maatschappijkritische teksten, veelal geïnspireerd door de hippie-ideologie.
In 1981 betuigt Armand zijn steun aan de demonstratie tegen de kruisraketten, met het lied "Liever een Rus (in de keuken dan een raket in de tuin)". Tijdens de grote demonstratie in Amsterdam vlogen er vliegtuigjes boven de stad met de tekst "Liever een raket in mijn tuin dan een Rus in mijn keuken". Dit nummer werd in die tijd zeer vaak ten gehore gebracht op de radio en het is ook zijn laatste lied dat succesvol was in de media.
In 1990 onthult Armand in de VARA-gids 'Nee, ze naaien me niet meer', waarin hij aangeeft geen albums meer te maken bij een platenmaatschappij, omdat hij stelt dat hij zo geen volkomen vrijheid van muziek uitbrengen heeft. En zo verschijnt in 1994 het album One of eur Kind enkel te koop bij zijn live optredens, en Armand slaat zo een bewust nieuwe weg in, enkel nog albums uitbrengen voor zijn liefhebbers en fans.
Armand maakt deel uit van de hippiegeneratie en staat bekend als fervent liefhebber van cannabis.


https://www.youtube.com/watch?v=UD-24X0EeIU

Dit MOET een 10 zijn!
Geweeeeeeeeeeeeeeeeldig!

Wat een afgrijselijke video! Armand verziekt gewoon zijn eigen nummer hiermee. Ik had eigenlijk een 8 willen geven, maar ik heb nu even de pest in en heb een 7 gegeven.

Geweldige klassieker. Gave tekst die iedereen mee kan bleren; een hoge 8 afgerond naar een 9.

ik begrijp Erik wel. Die Armand is natuurlijk een drama in het vertolken van zijn eigen liedjes. Leuk om de hashpijp van NL te zijn, maar dan wil ik het niet zien. Ik ga het ook niet bekijken.

Het liedje? Ja, goed nummer natuurlijk, maar ook iets te vaak gehoord. De 1e keer kwam mijn vader ermee en ik lach toen helemaal dubbel. Moet daar altijd aan denken. Vooral dat zinnetje: wat ben jij een boer is geweldig. Ik hou het op een 7.

Dit nummer heeft wat mij betreft de tand des tijds niet kunnen doorstaan, maar geplaatst in de tijd waarin dit nummer thuishoort, is het voor mij toch wel een 7.

Verschrikkelijk nummer altijd al gevonden, het zeikt maar door, een 3

Ben het helemaal met Richie eens.....wat een irritant nummer dit. Lijkt me ook frustrerend als je nu nog moet komen opdraven om oeverloos dit nummer te moeten zingen. Ik geef het ook een 3.

Op zich wel een leuk nummer, een klasieker is het zeer zeker.
maar ik vind de vergelijking met Bob Dylan teveel eer.

een 6,5

Ook van mij een 8! Het is en blijft toch een echte klassieker die je (tenminste ik) van het begin tot eind blijft meebleren.... De intro alleen al is er toch echt wel eentje die je uit duizenden herkent... Bovendien ook een 8 van mij, omdat dit nummer nogal herkenbaar is voor mij... Ik heb dit namelijk zelf ook een keer mee gemaakt bij de ouders en oma van een ex-vriend van mij en eigenlijk ook bij de ex-vriend zelf. Ik weet nog dat ik de eerste keer bij de ouders en oma van de desbetreffende ex-vriend kwam en ik werd onderworpen aan een kruisverhoor. Ik deed toen de MBO opleiding bloem-detailhandel en kon wel uit de reacties van zowel de ouders, als de oma van mijn ex-vriend opmaken dat ze dat eigenlijk 'te min' vonden, aangezien hun kinderen allemaal hbo of universitair geschoold waren. Ook ex-vriendje lief zelf had nogal moeite met mijn opleiding. Op een vrijdag kwam hij mij eens van school halen en ik had op dat moment net praktijkles. Bij ons stond op vrijdag altijd de radio aan tijdens de les (dat mocht altijd) en aangezien het altijd de laatste les van de week was voor het weekend, waren de laatste 2 uurtjes (van de 4 uur durende les) meestal niet al te arbeidsproductief meer. Ik weet nog dat mn ex-vriend en ik wegreden van school in zijn auto en hij zei: 'jemig het leek ja net een kleuterklas daar bij jullie'... 'Het niveau ligt niet al te hoog'. Dit is 1 van de redenen waardoor het uiteindelijk (na een niet al te lang geduurd hebbende relatie) uit ging. Sindsdien kan ik er dan ook heel slecht tegen als iemand een ander persoon beoordeeld op zijn of haar kennis en opleiding en merk ik aan mezelf dat ik helemaal niet meer zo'n carrière- gericht persoon ben, terwijl ik zelf havo heb gedaan en zeker niet dom ben... Haha Armand, met: 'Ben ik te min', had zo het topic: 'Plaat met een verhaal' voor mij kunnen staan.

Tekst is goed en het is natuurlijk een waar tijdsdocument maar kwalitatief hoogstaand nee niet echt. Desondanks toch nog een zesje.

En ik denk dat iedereen wel eens een vriendje of vriendinnetje had waar 1 der ouderpartijen niet blij was met dat jullie samen waren. In mijn geval waren dat meestal de ouders van de vriendjes aangezien ik nogal afwijkend was en met mijn 5 lagen kapotte panty´s over elkaar mijn ontplofte haar en dikke neusbel toch wel de minst gewenste schoondochter was voor de meeste ouders. Vaak werd het beter als ze zagen dat er onder die lagen make-up en kapotte kleding gewoon een heel zachtaardig en intelligent minstens aan hun kind gelijkwaardig meisje school.

Als ik heeeeeeeeeeeeeeeeel veel drank op heb ga ik dit meezingen.
Als ik geen drank op heb vind ik dit he-le-maal niks.

Altijd al kunnen waarderen dit en nu nog steeds, een 8!

Nou nou zeg; Dylan heeft ook een jammerende zeikstem en de melodie en het onderwerp hadden zo door Dylan gemaakt kunnen zijn!

katje37 schreef:Nou nou zeg; Dylan heeft ook een jammerende zeikstem en de melodie en het onderwerp hadden zo door Dylan gemaakt kunnen zijn!

Jaja, absoluut. Maar kom niet aan Dylan waar MrJohn bij is he

Ja en kom niet aan Armand waar katje bij is :p

goeie tekst, jammer van de drugs. 7tje.

Greetszz, Jesper.

Klassieker. Veel te vaak gehoord en toch klinkt het nog steeds goed.

Een 8.

Klassieker. Veel te vaak gehoord en toch klinkt het nog steeds goed.

Ook een 8.

Dat is zo mrjohn, maar je kunt toch niet ontkennen dat zelfs qua melodie Like a rolling stone en Ben ik te min op elkaar lijken.....

Daarnaast doen ze beide in hun nummer ook nog een soort half zingen/half praten met uithalen, lijken de stemmen enigszins op elkaar en zijn het beide maatschappij kritische teksten.

Dus objectief gezien zijn er wel overeenkomsten aantoonbaar.
Hoewel Bob de tas van Armand natuurlijk nog niet mag dragen