*RTH* Tante Leen - Aande Amsterdamse grachten

Toen de bekende uitgever Vic vd Reijt destijds tijdens de eeuwwisseling, in samenwerking met Het Parool, een verkiezing hield met de vraag wat het beste Nederlandstalige nummer aller tijden is, kwam dit (verrassend?) op 1. Er stemden vele tienduizenden mensen.
Verder telde de lijst vrijwel geen Frans Bauers of andere soortgelijken.

Kennelijk kunnen veel mensen het verschil wél horen.

En dan nu dit plaatje van Tante Leen: hoewel het muziekgenre mij niet echt kan bekoren is het ontegenzeggelijk het allerbeste uit zijn soort. Sterke, nostalgisch aandoende melodie en prima ingezongen door een goede stem waar de melancholie vanaf druipt. Ik vind dat dat best gewaardeerd mag worden: een 8.

Voor mij is het grote verschil gewoon het verschil tussen nep en echte muziek.
Bauer en Smit zijn nep gasten met gejatte muziek, tante Leen's muziek is cultuur.

Zeg maar het verschil tussen de Europese en de Amerikaanse cultuur

Een veel te grote hamburger vol genetisch gemanipuleerde mais is ook niet te vergelijken met een verfijnde Franse maaltijd.

Wat ik bedoel is levenslied blijft levenslied of het nu door Frans of door Johnny wordt gezongen! Dat er binnen het door mij verfoeide genre enkele betere artiesten zitten, van mij mag dat Tante Leen zijn, lijkt mij logisch bij Metal is de ene band de andere ook niet. Ik verbaas mij een beetje over het feit dat over Leen, Willy en consorten zo hoog wordt opgegeven terwijl het ook gewoon levenslied vertolkers zijn.