*RTH* Spectral Display - It takes a muscle ..

Michel Mulders (door Popinstituut.nl omschreven als een 'synthesizerfreak') leverde met 'Spectral Display' een bijzonder project af, dat hier nu onder de aandacht wordt gebracht. De nummers laveren tussen ingetogen synthwave in het straatje van Yazoo en Japan, pure elektronische popmuziek à la Rick van der Linden in diens GX1-periode en Vangelis, en Art of Noise/Yello-achtige collages. De eigenzinnige ballad 'It Takes a Muscle to Fall in Love' werd in het najaar van 1982 een bescheiden hitje..
Momenteel heeft de Britse megaster M.I.A. op haar nieuwe plaat een track van de Nederlandse producer Michel Mulders gecoverd. It Takes A Muscle To Fall In Love heet bij M.I.A, It Takes a Muscle en is de zevende track van haar nieuwe album.
Hier bij RTH het origineel te beluisteren en te beranken...

https://www.youtube.com/watch?v=a1CEoVWKKPU

Dank Dave ,

ik was weer eens opzoek naar 'verse'plaatjes, en toen kwam ik de nieuwe M.I.A. tegen, en blijkt dat een cover te zijn van een Nederlandse producer waar nog geen hond ooit van heeft gehoord haha.
Vindt ik dan wel weer leuk T'klinkt mij ook erg prettig in de oren deze. Geef het een 8 voor de herontdekking...

Dit is trouwens M.I.A. haar versie It takes a Muscle (nog niet op You Tube, zo nieuw )

http://www.youclubvideo.com/audio/114479/m-i-a-it-takes-a-muscle

Wat een drama al die syntzooi, een 2

Saai: 3

Dave Evans schreef:Hahaha synths je haat ze of je houdt ervan.....

Nou, dat is bij mij anders helemaal niet zo. Synths zijn wél heel bepalend als ze gebruikt worden. Maar synths-genre zit bij mij tussen hoog (Kraftwerk) en laag (dit). Het gaat er om hóe ze gebruikt worden en hoe de verdere aankleding is.

Dit zei me helemaal niets, tot ik het refreintje hoorde. Dat komt me vaag ergens bekend van voor, kan het alleen niet plaatsen. Op zich een aardig nummer, welliswaar duidelijk aangetast door de tijd. Zeker met synths verouderen nummers erg snel. Zeventje.

Ik ga jullie wellicht verbazen, maar ik vind dit geweldig!
Was destijds ondersteboven van deze plaat en heb de bijbehorende LP nog steeds in mijn kast staan (ja, naast mijn CD-speler staat ook gewoon een draaitafel).
Een 9.

Je verbaasd mij in ieder geval Frodo

Ik vind het net lijken of dit nummer te traag wordt afgespeeld...
Twijfel nog wel over t cijfer wat ik ga geven. Vind het nl niet echt een dikke onvoldoende waard, maar zeker ook geen dikke voldoende. Uhm.... ik had al een 6 in getoetst, maar toch maar weer gewist, en ga voor een 5

Is dit de Spinal Tap onder de synthi-liefhebbers? De zangert ziet eruit als een biologie-leraar, hij heeft de uitstraling van een lieveheersbeestje, zijn stem is een drama, het nummer huppelt maar wat weg en de synthi's klinken te obligaat, te overbodig en op de verkeerde momenten te overdadig.

Goede synthi-platen zijn er wel degelijk zoals Tubeway Army, Ultravox en Art of Noise. Dan is het een echt wapen. Helaas was het toen in de mode en moest meer van dit soort troep gemaakt worden.

Deze Dave-classic is echt heel erg en ik vind het al vreselijk dat ik niet minder dan een 1 kan geven.

Ik vind dit ook een tranentrekker; een 3.

Jan, als ik een '7' geef is het dan al een Dave Classic?

Dave Evans schreef:Jan, als ik een '7' geef is het dan al een Dave Classic?

Ja, ik vind het een typische Dave-classic en dat je een 7 geeft voor zo'n prul, dat zegt al alles.

Ja hier schieten de tranen van in mijn onderbroek een 3!

dat Nederland Muziekland filmpje is trouwens briljant. Ik moet atijd zo lachen om Erik de Zwart. Als je denkt, nou nu komt iets serieus, ging ie het zo gewichtig mogelijk aankondigen. Dan al die jengelende kindergeluids en die ellende op de voorgrond, toppie!

Bedankt Dave dat je dit met ons wilde delen!