*RTH* Big Country - Chance

**Dave Evans** 27.04.10 18:52

[28-04-2010]
Big Country is een Schotse band, die vanaf de jaren tachtig succes had. Het kenmerkende twee-gitarengeluid van Stuart Adamson en Bruce Watson voegde een melodieus Schots karakter aan de muziek toe. Na het overlijden van Stuart Adamson hebben de overige bandleden zich bezig gehouden met andere projecten. Sinds begin 2007 is Big Country weer actief, vinden er weer optredens plaats en wordt er nieuw materiaal opgenomen. Bassist Tony Butler heeft de rol van Stuart Adamson als lead zanger overgenomen.

https://www.youtube.com/watch?v=A2IY29Muc-o

https://www.youtube.com/watch?v=-E4960jHfgE

William Stuart Adamson (Manchester, 11 april 1958 - Honolulu, 16 december 2001) was een Brits rockmusicus die gold als oprichter van punkband The Skids en later van rockband Big Country en uiteindelijk country rock act The Raphaels.

Adamson is voornamelijk bekend door zijn virtuoze en onderscheidende gitaarspel, waarbij het samenspel van twee elektrische gitaren (tezamen met Big Country collega Bruce Watson) een geluid creëerde wat vaak vergelijkbaar was met een doedelzak. Dit werd bereikt door toepassing van diverse gitaareffecten, waaronder E-bow, en intensief gebruik van reverb. Op deze wijze ontstonden melodieuze rocksongs die vaak herkenbaar waren of gebaseerd waren op meer traditionele Schotse arrangementen en ritmes.

In 1977 werd The Skids opgericht door Richard Jobson en Stuart. Deze band's grootste successen werden met name gevierd in Engeland met het nummer Into The Valley (een nummer wat tegenwoordig bij iedere thuiswedstrijd van Dunfermline FC wordt gespeeld als de spelers het veld opkomen). Stuart Adamson was verantwoordelijk voor de typische sound van de band, maar verliet The Skids voor hun laatste album Joy.

Stuart's gitaarspel werd internationaal bekend met Big Country's eerste hit Fields of Fire, in 1983, die in Engeland een top 10 hit werd, gevolgd door debuutalbum The Crossing dat genomineerd werd voor een Grammy Award in dat jaar. Andere bekende en typische Big Country hits op dat album waren In A Big Country en Chance, dat ook in Nederland een top 20 positie bereikte.

In Amerika werd Big Country echter beschouwd als een 'one-hit-wonder', maar in Europa en met name Engeland en Schotland bereikte de band grote populariteit. Niet in de laatste plaats vanwege de legendarische live-optredens van de band, waarbij Stuart Adamson bestaande studio-songs op het podium omtoverde tot ongekende gitaarkunst. Na The Crossing nam echter de commerciële populariteit van Big Country wel degelijk af, met opvolgers Steeltown (1984), The Seer (1986, met de hit Look Away), Peace In Our Time (1988), No Place Like Home (1991). Met The Buffalo Skinner (1993) probeerde de band het tij te keren door een terugkeer naar een puur gitaar gedreven album uit te brengen, met onder meer de single Ships, maar buiten een zeer loyale en grote volgzame fanbase kon dit album op weinig aandacht meer rekenen. Hetzelfde gold voor de opvolger in 1995, Why The Long Face.

In 1999 verdween Stuart Adamson korte tijd spoorloos, maar dook later weer op, en gaf aan er even tussenuit te willen. Ondertussen was er ook sprake van de strijd van Stuart met alcoholisme. In datzelfde jaar verhuisde Stuart naar Nashville (USA) voor inspiratie met andere muziekstijlen, voornamelijk country. In 1999 bracht Big Country nog het muzikaal voortreffelijke album Driving To Damascus uit, gevolgd door een laatste tournee, genaamd Final Fling, alvorens de leden de band opheven, in 2000.

In november 2001 verdween Stuart wederom, alleen deze keer kwam hij niet terug. Op 16 december 2001 is Adamson overleden door zelfdoding in een hotelkamer in Honolulu, Hawaï.

**sowhat** 28.04.10 0:13

Het verkeerde zakje Jaren Tachtig Knorr-Mix: 2

Gast 28.04.10 0:57

Ik ga met Sowhat mee.

Gast 28.04.10 8:00

Niet echt denderend dit nummer, ben ook nooit echt fan van dit bandje geweest eerlijk gezegd vond ik ze zelfs vervelend, maar zoals wel vaker doet het verstrijken van de tijd wonderen.
Zo ook hier blijkt, alhoewel het nummer op zich niet echt geweldig is, valt me wel op dat het goed in elkaar zit en vooral dat deze band een echt geheel eigen origineel geluid heeft gehad.
En dus alles bij elkaar in de muziekmixer gemengd kom ik op een fraaie afgeronde zeven uit.

Gast 28.04.10 8:35

Heb ook niets met dit groepje, saai. 2.

Frodo 28.04.10 21:50

Alsof het afgesproken is (hetgeen uiteraard niet zo is) van mij ook een 2 voor dit stukje zielloze synth-pop.

**Dave Evans** 28.04.10 22:06

Nou je kunt Big Country van alles vinden, maar zeker geen Synth pop.
Het kenmerkende van Big Country zijn zoals in de inleiding al vermeld de twee gitaren die tezamen een soort van doedelzak geluid (kunnen) produceren. Ook de aparte stem van Staurt Adamson voegt iets kenmerkends toe aan de tenminste originele band. En saai....ach daar kun je over discussiëren. Niet elke rustige plaat kun je saai noemen (behalve die van Jamie Cullum Wink

).
Ik geef voor de originaliteit en het kenmerkende geluid in ieder geval een '8' Smile

Vleertje 29.04.10 9:57

Het is gewoon net niet spannend. Het gitaargeluid is best leuk maar ik zit de hele tijd te wachten waneer er iets gaat gebeuren en het gebeurd dus gewoon niet. Een 5-je. Want ja omdat er niets gebeurd vind ik het ook saai.

**Dave Evans** 29.04.10 17:00

Maar ja in een plaat hoeft ook niet altijd iets te gebeuren. Muziek kan soms ook gewoon mooi zijn en daarom een genot om naar te luisteren. Bovendien zijn niet alle spannende platen goed.......

Voorbeeld van een zeer mooie plaat die niet spannend is maar wel magistraal: Kansas - Dust in the wind!

Gast 29.04.10 19:24

Dave Evans schreef:Maar ja in een plaat hoeft ook niet altijd iets te gebeuren. Muziek kan soms ook gewoon mooi zijn en daarom een genot om naar te luisteren. Bovendien zijn niet alle spannende platen goed.......

Voorbeeld van een zeer mooie plaat die niet spannend is maar wel magistraal: Kansas - Dust in the wind!

Die had van mij ook een keiharde 2 gekregen. Moet je niet verbazen, neem ik aan.

**Timmus** 29.04.10 19:37

De intermezzo's zijn nog wel vrolijk maar voor de rest stelt dit nummer niet bijster veel voor. Vijfje.

**Dave Evans** 29.04.10 21:07

Alex schreef:
Dave Evans schreef:Maar ja in een plaat hoeft ook niet altijd iets te gebeuren. Muziek kan soms ook gewoon mooi zijn en daarom een genot om naar te luisteren. Bovendien zijn niet alle spannende platen goed.......

Voorbeeld van een zeer mooie plaat die niet spannend is maar wel magistraal: Kansas - Dust in the wind!

Die had van mij ook een keiharde 2 gekregen. Moet je niet verbazen, neem ik aan.

Haha Alex, nee eigenlijk niet nee Wink

Mark 30.04.10 18:42

Ik ga mee met de vijfjesregen.

Jan... 30.04.10 20:35

Holy shit, ik geef net een 2, maar het had een 7 moeten zijn. Wil je dit veranderen, Dave?

Vidn dit namelijk nog steeds een leuk nummer, de enige leuke van hunnie. Ik vind de gitaartjes zo prettig. Toch grappig dat ik een typische Dave Evans krakert leuk vind.

**Dave Evans** 30.04.10 21:35

Gelukkig is er nog een kenner Wink

En speciaal voor jou Jan (en ook een beetje voor mezelf pas ik jouw cijfer aan Smile

)

MrJohn 30.04.10 22:06

In principe goede sound, maar de evolutie ontbreekt, vreselijk voorspelbaar: een 6-

Gast 01.05.10 20:28

Inderdaad behoorlijk voorspelbaar en best saai, maar wel origineel; een 6.

Gesponsorde inhoud

RTH Big Country - Chance

Jouw cijfer voor 'Chance'

RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance

Re: RTH Big Country - Chance