*RTH* Five star - Shine

[4-4]
Uit de serie Het dagelijks leven van sowhat:
Voor die enkeling die geen fotografisch geheugen heeft: Het Noodfonds Energie is een noodfonds voor mensen recht hebben op teruggave van een deel van de energiekosten. Vorig jaar berichtte ik op RtH over de ambtelijke Kafkaiaanse molen waarin ik terecht kwam en waarin het Noodfonds fout op fout stapelde. Ik geen enkele natuurlijk. Uiteindelijk berichtte ik dat ik niets heb gekregen.
Op 24 januari van dit jaar berichte ik dat ik, al is het maar voor een leuke RtH, opnieuw een poging had gewaagd. Ik schreef dat het allemaal iets soepeler leek maar dat ik vanwege een aantal signalen dacht dat ik weer in Kafka terecht was gekomen.
Hoe ging het verder?

Enige tijd later was er een item over het Noodfonds op Radar. Het was weer Kafka zeiden ze. Mensen hoorden niets. Andere mensen kregen bericht tot ze er geen recht op hebben terwijl uit hun gegevens blijkt dat ze er wel degelijk recht op hebben. En andere mensen konden geen aanvraag doen. Omdat ze niet in het systeem zaten. Maar als je voor het eerst een aanvraag doet zit je toch niet in het systeem. ‘O jee,’ dacht ik.

Maar… begin maart kreeg ik bericht van het Noodfonds dat mijn verzoek was gehonoreerd! Ik zou een mooi bedrag krijgen. Later die dag kreeg ik een mail van mijn energiemaatschappij dat ik dat bedrag niet in een keer kreeg maar in zes termijnen als korting op mijn energierekening. Ach ook goed dacht ik: het wordt mooi weer en dan kan ik het komende halfjaar vaker naar de ijssalon.
Ze zouden de eerste termijn verrekenen met de Komende termijn. Voor degenen die niet hebben opgelet op school: de komende termijn is de termijn die komt.

Maar vandaag kwam die Komende termijn en er was geen korting afgeschreven. Bellen dus naar de energiemaatschappij.
Meisje: ‘Uw aanvraag is inderdaad goedgekeurd. Maar de Komende termijn is de volgende termijn.’
Ik: ‘Maar mijn termijn is al gekomen. Maar ik kan er dus zeker van zijn dart ik begin mei mijn eerste korting krijg?’
Meisje: ‘Jazeker. Want dat is de Komende termijn.’
Het Surinaamse meisje was erg gezellig. Ze lachte veel. Ik dus ook. Het gesprekje wat dus in een minuut kon duurde dus tien minuten. Dan weten jullie gelijk waarom je vaak zolang in de wachtrij staat.
De afsluiting van het gesprek was heel apart:
Meisje: ‘Heb ik u goed geholpen.’
Ik: ‘Jazeker. Want ik ben gerustgesteld.’
Meisje: ‘Mag ik u dan een mail sturen waarop u een review over mij op Google kunt schrijven.’
Ik: ‘Natuurlijk.’
Meisje: ‘Dan moet u mij Vijf sterren gegeven.’
Ik: ‘Is Vier sterren niet genoeg?’
Meisje: Nee, ik moet er Vijf. Dat is het hoogste.’
Ik: ‘Dat had ik al begrepen.’

Ach, ze was wel gezellig. En in de hoop dat ik de volgende keer mijn eerste korting krijg gaf ik Vijf sterren. En ik wil haar graag nog even laten shinen.

Haha ja het verhaal is leuker dan de plaat, van mij een 4