*RTH* Carl Perkins - Blue Suede Shoes

**sokratikos** 11.08.23 16:33

[17-07-2023]

Carl Lee Perkins (Tiptonville, 9 april 1932 – Jackson, 19 januari 1998) was een Amerikaans pionier in de rockabillymuziek, een combinatie van rhythm-and-blues en countrymuziek uitgebracht bij Sun Records in Memphis.

Geboren in Tiptonville, Tennessee, als zoon van een pachtboer, groeide Perkins op en raakte hij onder invloed van de zuidelijke gospelmuziek van zwarten die op de katoenvelden werkten. Toen hij zeven was, kreeg hij van zijn vader een, door hemzelf gemaakte, gitaar van een sigarenkist, een bezemsteel en binddraad. Op 13-jarige leeftijd won hij een talentenjacht met het zelfgeschreven liedje Movie Magg. Tien jaar later leidde het nummer ertoe dat producent Sam Phillips Perkins een contract aanbood bij Sun Records.

In 1955 schreef een arme en eenzame Perkins het nummer Blue suede shoes. Geproduceerd door Sam Phillips werd de plaat in 1956 enorm succesvol. In de Verenigde Staten werd het de nummer 1 in de BillBoard Magazine Country-hitlijst, de nummer 4 op de poplijst en de nummer 2 op de rhythm-and-blueslijst. In Engeland kwam het nummer in de top tien. Het was de eerste plaat van een artiest bij Sun waarvan er meer dan een miljoen werden verkocht.

Op 22 maart 1956, toen zijn carrière op het hoogtepunt was, raakte Perkins betrokken bij een auto-ongeluk dat hem bijna noodlottig werd. Toen Perkins aan het revalideren was, bracht Elvis Presley ook een hit uit met een coverversie van Blue suede shoes. Presley had het nummer al in januari van dat jaar opgenomen maar wachtte keurig af tot de hitnotering van Perkins' versie dalende was. Dat viel toevallig in de periode dat Perkins in het ziekenhuis lag. Perkins volgde in zijn ziekbed de presentatie van Presleys versie.

Op 4 december 1956 nam hij toevallig samen met Elvis, Johnny Cash en Jerry Lee Lewis in de Sun Studio een jamsessie op, welke de geschiedenis in zou gaan als het Million Dollar Quartet.

Perkins was voor veel artiesten een belangrijke inspirator. The Beatles speelden zijn Matchbox, Honey don't en Everybody's trying to be my baby. In 1968 zong Johnny Cash Perkins' Daddy Sang Bass naar de eerste plaats van de Amerikaanse countryhitlijst. Perkins zou een tiental jaren in Cash' begeleidingsband spelen.

Perkins werd in 1985 opgenomen in de Nashville Songwriters Hall of Fame en postuum in 2014 in de Memphis Music Hall of Fame. Hij overleed op 65-jarige leeftijd aan de gevolgen van keelkanker.

Blue suede shoes is een rock-'n-rollnummer dat in 1955 is geschreven en opgenomen door de Amerikaanse zanger Carl Perkins. Het nummer kwam op 1 januari 1956 uit als single, met als achterkant Honey don't. Zowel de voorkant als de achterkant is daarna opgenomen door tal van andere artiesten. Blue suede shoes is onder andere opgenomen door Elvis Presley, Buddy Holly, Eddie Cochran en Johnny Rivers.

De versie van Carl Perkins staat op 95 en die van Elvis Presley op 423 in de lijst The 500 Greatest Songs of All Time, opgesteld door het tijdschrift Rolling Stone. Het nummer is ook een van de ‘500 Songs that Shaped Rock and Roll’, een lijst opgesteld door de Rock and Roll Hall of Fame. In 1986 werd de versie van Perkins opgenomen in de Grammy Hall of Fame en in 2006 in de National Recording Registry van de Library of Congress.

Ontstaan

Toen Perkins in 1955 op tournee was met Johnny Cash, vertelde Cash hem over een luchtmachtsergeant die hij in zijn diensttijd had leren kennen, die zijn legerschoenen betitelde als ‘blauwe suède schoenen’, hoewel ze gewoon zwart waren. Cash suggereerde dat Perkins misschien een liedje over blauwe suède schoenen kon schrijven.

Begin december van dat jaar trad Perkins op in een danszaal, toen hij een van de dansers vlak voor het podium tegen diens vriendin hoorde zeggen: ‘Uh-uh, don't step on my suedes!’ Perkins keek naar de voeten van de danser en zag dat deze blauwe suède schoenen droeg. Die nacht begon hij te schrijven aan een liedje.[1]

De ik-figuur van het liedje vindt alles goed: je mag hem mishandelen, belasteren, bestelen, als je maar niet op zijn blauwe suède schoenen gaat staan.

Versie van Carl Perkins

Carl Perkins nam het nummer op 19 december 1955 op met zijn gebruikelijke begeleiders:
-Jay Perkins, akoestische gitaar, achtergrondzang
-Clayton Perkins, contrabas
-W.S. ‘Fluke’ Holland, drums

Jay en Clayton waren Carls broers. Het nummer werd twee keer opgenomen. De tweede ‘take’ werd de definitieve versie.

Op 1 januari 1956 kwam Blue suede shoes uit. De plaat werd een millionseller en scoorde hoog bij de liefhebbers van countrymuziek (een eerste plaats in de toenmalige countryhitparade) én de liefhebbers van rhythm-and-blues (een tweede plaats in de r&b-hitparade). In de Billboard Top 100, de algemene hitparade, kwam de plaat tot een #4e plaats. Naast de Top 100 bestonden er in die tijd nog drie hitparades:
-‘Best Sellers in Stores’, die alleen de verkopen in platenwinkels weergaf. Daar kwam Blue suede shoes tot de tweede plaats.
-‘Most Played in Juke Boxes’, die weergaf welke nummers het vaakst werden gespeeld in jukeboxen. Hier haalde Blue suede shoes zelfs de eerste plaats.
-‘Most Played by Jockeys’, die weergaf welke nummers het vaakst werden gedraaid in platenprogramma's op radiostations. Ook hier kwam Blue suede shoes tot 2.
In de Cash Box Magazine Charts, een rivaal van de Billboard Top 100, haalde Blue suede shoes ook de tweede plaats, met Heartbreak Hotel van Elvis Presley op 1. Het was ook Perkins’ eerste hit in het Verenigd Koninkrijk: #10 in de UK Singles Chart.

Op 17 maart 1956 maakte Carl Perkins zijn televisiedebuut in een ABC-programma, waar hij Blue suede shoes uitvoerde. Op 22 maart was hij in een auto onderweg naar New York, waar hij voor de NBC-televisie zou optreden in de Perry Como Show. Zijn chauffeur viel in slaap en botste met een vrachtwagen. Carl en zijn broer Jay raakten zwaargewond; de vrachtwagenchauffeur overleed. Perkins was een maandlang uitgeschakeld.

In 1957 verschenen Blue suede shoes en de B-kant Honey don’t allebei op Perkins' debuutalbum Dance album of Carl Perkins.