*RTH* Peter Frampton - Baby, I Love Your Way

**sokratikos** 05.05.23 20:49

[22-04-2023]

Peter Kenneth Frampton (Beckenham (Londen), 22 april 1950) is een Engels Amerikaanse muzikant, vooral bekend door zijn solowerk in de helft van de jaren '70 als "arena-rocker".

Jaren 60 en 70
Frampton begon al gitaar te spelen tijdens zijn schooltijd. Hij zat op dezelfde school als David Bowie en raakte met hem bevriend. Framptons vader doceerde er kunst. Tijdens de lunchpauzes oefenden Bowie en Frampton vaak samen op hun gitaren in het schoolkantoortje van Framptons vader. Tijdens zijn schoolperiode speelde Frampton in drie verschillende bands. De laatste band, The Preachers, gemanaged door Bill Wyman van The Rolling Stones, trad een keer op tv op en maakte een plaat: Hole in My Soul (Columbia DB7680). Op 16-jarige leeftijd trad hij toe tot The Herd en werd een tieneridool in Groot-Brittannië. Vervolgens werkte hij samen met Steve Marriott (van de Small Faces) in de groep Humble Pie, en verder op albums van Harry Nilsson, Jerry Lee Lewis, en George Harrison. Hij verhuisde in 1972 naar de Verenigde Staten en ging solo met het album Wind of Change.

Peter Frampton is bekend wegens het gebruik van de zogenaamde jappiotube in het 14 minuten durende "Do You Feel Like We Do", en het kortere "Show Me the Way" - dat in 2017 is gerankt; beide nummers van het album Frampton Comes Alive! (1976) waarvan hij 6 miljoen exemplaren verkocht en waarmee hij doorbrak. De opvolger, I'm in You uit 1977, verkocht 1 miljoen exemplaren, nog net platina maar het gaf wel aan dat zijn populariteit tanende was. Datzelfde jaar speelde Frampton in de film Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band; daarna raakte hij betrokken bij een ernstig auto-ongeval op de Bahama's. Hij herstelde en bleef platen maken, maar kwam niet meer bovenaan in de hitlijsten.

Jaren 80 en 90
Omdat Frampton in de schulden raakte werd hij in 1987 gitarist/zanger in David Bowies begeleidingsband tijdens diens Glass Spider Tour. Bowie en Frampton waren al bevriend sinds de jaren 60, voordat een van beiden echt beroemd was.

Eind jaren 90 speelde Frampton bij Ringo's All Starr Band.

21e eeuw
Tijdens een overstroming in 2010 in Nashville verloor Frampton 44 gitaren. De onherstelbaar beschadigde instrumenten en die van andere bekende artiesten werden een paar maanden later geveild om geld op te halen voor slachtoffers van de ramp.[1][2] Ter gelegenheid van 35 jaar Frampton Comes Alive ondernam hij in 2011 een tournee waarbij het album integraal werd gespeeld. In hetzelfde jaar kreeg hij een ster in de Music City Walk of Fame in Nashville. Ook dook dat jaar zijn, sinds 1982, verloren gewaande favoriete gitaar, Les Paul Custom met de bijnaam Phenix, weer op. Die gebruikt hij sinds die tour, na een opknapbeurt, weer op het podium.[3] In 2014 werd hij opgenomen in de Musicians Hall of Fame. In 2019 maakte Frampton bekend aan de ziekte inclusion body-myositis (IBM) te lijden, een neurologische aandoening die tot ernstige spierzwakte leidt. Om die reden kondigde hij aan dat zijn tour in 2019 ook zijn laatste zou zijn. Frampton zou voorjaar 2020 ook concerten geven in Engeland en op het Europese vasteland; deze werden afgelast vanwege het coronavirus. Zondag 13 november 2022 speelde hij tijdens zijn Finale: The Farewell Tour in de Philharmonie te Haarlem.

"Baby, I Love Your Way" is een single van Peter Frampton. Het is afkomstig van zijn album Frampton. Het nummer sluit op het album aan op het vorige nummer Nassau. In de nadagen van zijn grote hit Show me the way, kreeg Baby, I love your way de nodige aandacht. Die aandacht leek zich te beperken tot buiten het vasteland van Europa. Het haalde in zestien weken Billboard Hot 100 de #12e plaats. In Engeland waren de noteringen bescheidener. Vijf weken stond het daar in de lijst met een #43e plaats als hoogste notering. Nederland en België sloegen dit hitje over.

In de NLse Top 2000 stond het nummer eenmalig op #1936 in de eerste editie van 1999.

Will to Power
Frampton kon opnieuw incasseren toen Will to Power het nummer combineerde met Lynyrd Skynyrds Freebird. Baby, I love your way/Freebird haalde zowel in de Verenigde Staten als in Canada de eerste plaats. Deze versie werd ook in Engeland, Nederland en België een klein hitje.

Big Mountain
In februari 1994 kwam de versie van de Amerikaanse reggaeband Big Mountain uit. Het verscheen op hun album Unity, maar ook op de soundtrack van de film Reality Bites. In die film schetst Ben Stiller alias Michael Grates de achtergrond van het lied. Big Mountains versie versloeg de verkoopcijfers van het origineel. (West-)Europa ging voor deze versie. In tal van landen dook het op in de hitparades. Ook in thuisland de VS haalde het betere verkoopcijfers dan het origineel, 28 weken stond het daar genoteerd. Het bleef echter veelal de enige top-10 hit van Big Mountain. In het Verenigd Koninkrijk werd Big Mountain (14 weken notering) door Wet Wet Wet een halt toegeroepen tot de eerste plaats. Zij overwonnen met Love Is All Around.