Steunfonds 43: 23 t/m 29 oktober 2022

Zo dat was even een dikke overwinning voor DeWolff. In hun derde week pakten ze alsnog de winst! M. Byrd mag nog een week op herhaling en kan alsnog doorstoten naar de eindlijst van het Steunfonds! Voor WIES en Cosmic Crooner houdt het na 1 week alweer op.
We zitten alweer in week 43, hierna nog 7 edities en dan zit het jaar er alweer op. Ik zou zeggen weer veel succes bij het kijken, luisteren en beoordelen van de kandidaten voor deze week.

ORINOCO FLOW SCHIJF


De eindstand van week 42:

1. DeWolff - Heart Stopping Kinda Show [9 stemmen]
2. M. Byrd - Flood [4 stemmen]
3. WIES - Ik Zie Ik Zie [2 stemmen]
4. Cosmic Crooner - Tema di Filippo [1 stem]

De kandidaten voor week 43:

1. M. Byrd - Flood

De drie Nederlandse opties krijgen een Duitse tegenspeler. M. Byrd brengt niet heel vaak muziek uit (sinds zijn debuutsingle in 2020 verschenen slechts een handvol andere tracks), maar kwaliteit gaat boven kwantiteit. Maximilian Bart zingt in Flood over 'de turbulentie van het leven, onderweg zijn, de mensen om je heen en de kunst van het loslaten.' Een turbulente Steunfonds-week ligt in het verschiet.



2. Brutus - What have we done

[bron.be] Als we het hebben over de beste liveacts die ons Belgenlandje rijk is, dan is het haast een verplichting om Brutus te vermelden. De band rond Stefanie Mannaerts, Stijn Vanhoegaerden en Peter Mulders blies ons namelijk al tientallen keren omver, maar wennen doet het gelukkig nooit. Met Burst en Nest is er natuurlijk materiaal genoeg om een setlist mee te vullen, maar wie goed oplette hoorde het onuitgebrachte “What Have We Done” misschien al eens voorbijkomen. Volgens het drietal het beste nummer dat het ooit maakte, en dus krijgt het een welverdiend plekje op Unison Life, dat later deze maand het levenslicht ziet.

Na eerdere singles als “Victoria” en “Liar” lag de lat vanzelfsprekend al op zekere hoogte, maar gelukkig stelt Brutus nooit teleur. Zo ook niet met “What Have We Done”, wat, zoals de band zelf al aangaf, gewoon steengoed klinkt. Doordat de track redelijk duister begint, kruipt ze al snel onder je huid. De stem van Mannaerts speelt daarin natuurlijk ook een belangrijke rol, gezien ze een soort gevoel van angst aan het geheel toevoegt. Dat er wat borrelt, wordt nog wat duidelijker als ook de rest van de band richting voorgrond treedt. De drumster-zangeres ontbindt dan uiteindelijk haar duivels, waardoor Brutus weer ontploft zoals we dat zo graag hebben. Het beste nummer dat de band ooit maakte? Het zou inderdaad zomaar eens kunnen!



3. Low Girl - Knees

[bron: dansendeberen.be] Low Girl doet waarschijnlijk geen belletje rinkelen, maar het kwartet heeft al een mooie weg afgelegd. De band is pas sinds kort een feit. Eerst maakte Sarah Cosgrove, de zangeres, muziek op haar eentje. Later collaboreerde ze meer en meer met Toby Morgan, de pianist, en besloten ze de naam te veranderen naar Low Girl. De band werd daarna uitgebreid tot een vierkoppige groep. De debuut-ep Big Now kwam uit in mei 2021 en een jaar later was er al hun volgende ep So Cool. De beginnende Britse band is dus volop bezig met componeren en schrijven. Zangeres Sarah Cosgrove omschrijft hun geluid als melancholische en alternatievere popmuziek.

“Knees” vertelt ons over iemand die zich gevangen en hopeloos voelt in een relatie. In een eigen fantasie bereikt ze haar doelen, maar door de afhankelijkheid van een ander, kan ze niet verder met haar leven. Een gevoel van falen overspoelt haar met heftige emoties. Het nummer wekt dubbele emoties op. De energieke beat met elementen van elektropop zorgt voor een opgewekte klank. De donkere vocale lagen creëren dan weer het het gevoel van boosheid en pijn die terugkomen in de tekst. De combinatie van de funky beat en de beladen stem weerspiegelt het eeuwig twijfelen over wat ze wil in het leven. “Knees” is bijgevolg een nummer waarin iedereen zich kan in herkennen.



4. Simple Minds - Solstice Kiss

Weten jullie wel dat er een tijd was waarin Simple Minds groter waren dan U2? Zij Schotten, hen Ieren en Keltische kruisen op vlaggen sierden de heilige weiden van Torhout en Werchter, in die tijden van lang geleden. Op die weiden werden Jim Kerr en Bono samen dronken; een broederschap, maar dan ging U2 de oceaan over en daar werden ze wat ze wilden worden: de grootsten.

Simple Minds bleven heel bescheiden in hun Glasgow want het was daar dat ze klassieke dingen maakten als New Gold Dream (1982) en Sparkle in the Rain (1984) en dit is de zoveelste: Direction of the heart
Bij het nummer Solstice Kiss blazen doedelzakken aan als een warm turfvuur (bestaan er koude?) en er zit wat van vroeger in. Remember Belfast Child? Voor de rest is het weer een heerlijke single die ons terug doet verlangen naar de eighties!

Low Girl is leuk

Makkelijk weer hoor, toen ik bij Simple Minds 'Belfast Child' las wist ik eigenlijk al genoeg, bepaald niet mijn favoriete periode van de band. Brutus komt eigenlijk nooit echt op gang; eigenlijk klinkt het vooral als zoveel meezing-indie bands maar dan vermetald.Nee dat is geen woord, ik weet het.

Low Girl daarentegen; zie mijn geplaatste Spotify overzichten van 2021 en 1e helft 2022, erg gave band. Ik vind niet alle ep-tracks even goed, sommige wat te rustig/semi-acoustisch maar de titeltracks Big Now en So Cool hebben beide bij mij op 1 gestaan in mijn weeklijst. Of dat met Knees ook gaat lukken weet ik nog niet maar ze zijn in elk geval gister wel al vast op 19 binnengekomen in die lijst (overigens kwam Ladytron nog een paar plaatsen hoger binnen, dat is al 1 grote concurrent).

Bij mij gaat de keuze tussen Brutus en de Simple Minds, twee heerlijke tracks. Nog een paar keer luisteren en dan weet ik het!

Brutus is indrukwekkend goed, maar van de kwaliteit van M. Byrd is bijna niet te winnen. Andermaal mijn stem naar Flood

Mr. Bird en Brutus vind ik beiden goed maar deze van de Simple Minds vind ik toch wel heel erg mooi!!

Roadrunner schreef:Bij mij gaat de keuze tussen Brutus en de Simple Minds, twee heerlijke tracks. Nog een paar keer luisteren en dan weet ik het!

Het is toch met nipt verschil Brutus geworden!

MrJohn schreef:Het zo bewierookte Low Girl doet me weinig, typisch dertien in een dozijn-bandje.

Ja, ik hou van 13 in een dozijn muziek, zoals bekend...

Het is razend spannend! Jullie hebben nog tot 18:00 voor een beslissing

Op basis van de reacties dacht ik dat ik Low Girl erg leuk ging vinden, maar ik had eigenlijk na 2 minuten zin om vast door te gaan naar het volgende nummer. Nee, er gebeurt me te weinig. Dat geldt overigens ook voor dat nummer van de Simple Minds, niet aan mij besteed.
Dan gaat het dus tussen de eerste twee, waarbij ik nog even ga nadenken wat nu precies mijn voorkeur heeft.. Ik neig naar Brutus, maar ik denk er nog even over na.

Simple minds