*RTH* Mireille Mathieu - Mon Credo

**sokratikos** 07.08.22 17:42

[22-07-2022]

Mireille Mathieu (Avignon, 22 juli 1946) is een Franse zangeres. Zij werd ontdekt op 21 november 1965, naar aanleiding van de tv-uitzending "Télé-Dimanche" waar zij in de zangwedstrijd "Le Jeu de la Chance"[3] het liedje "Jezebel" van Édith Piaf interpreteerde. Ze won de wedstrijd en werd meteen heel populair in Frankrijk en in het buitenland.

In de jaren 1960 was het heel gewoon dat deelnemers aan zangwedstrijden liedjes uit het repertoire van Piaf interpreteerden. Edith Piaf, overleden in 1963, bleef sterk aanwezig in het hart van de Fransen. Daarom zochten ze een "vervangster" die de traditie van de "chanson réaliste" zou overnemen.

Johnny Stark, de man die voor de carrière zorgde van zangers als Yves Montand, Luis Mariano, Tino Rossi, Line Renaud, Michel Delpech , Johnny Hallyday, Sylvie Vartan en Hugues Aufray, nam Mireille Mathieu volledig onder zijn hoede. Hij was ervan overtuigd dat de jonge Avignonnaise de hoogste toppen van de music-hall kon bereiken, indien zij er voldoende wilskracht voor had. De zanger en acteur Maurice Chevalier gaf hem hierin volledig gelijk en nam haar ook onder zijn vleugels.

Hard werken, discipline en wilskracht waren de wachtwoorden van Johnny Stark, de veeleisende "cow-boy", die 25 jaar lang, ononderbroken, de carrière van Mireille van dichtbij volgde tot zijn plotse overlijden in 1989.

In 1989 bracht Mireille hulde aan haar manager met "L'Américain", een cd die een nieuwe wending aan haar carrière zou geven. Mireille bleef namelijk zonder manager en stond voor belangrijke keuzen die haar toekomst als zangeres grondig zou beïnvloeden.

Het is met haar zuster Monique ("Matite") dat zij de rol van ambassadrice van het Franse chanson zou voortzetten in de vele landen die haar met open armen onthaalden (waaronder Duitsland, China, Rusland, Japan, Canada). Dit gebeurde ten koste van haar succes in onder andere Frankrijk en België.

"La demoiselle d'Avignon", zoals haar bijnaam luidt, vierde in november 2005 haar 40-jarige zangcarrière in de Olympia, waar zij op 24 november een "ruby record" ontving voor de verkoop van 122 miljoen albums in de hele wereld sinds haar debuut.

2005 is het jaar van een geslaagde comeback in Frankrijk. Mireille Mathieu kwam steeds meer op de Franse zenders (televisie en radio) en kreeg weer aandacht in de Franse pers. Mireille bevestigde ook haar succes op internationaal niveau. In Duitsland was ze eregast bij Florian Silbereisen ("Das Herbstfest der Volksmusik"), Carmen Nebel ("Carmen Nebel Show") en Gunther Emmerlich ("Die Krone der Volksmusik"). In Italië werd ze warm onthaald door Massimo Ranieri in "Tutte donne tranne me" (Rai Uno) en in Sint-Petersburg kreeg ze de zilveren medaille van de stad vanwege de herdenking van de belegering van de stad tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In 2006 telde men drie nieuwe cd's: "Herzlichts, Mireille" (Duitsland), "Mes plus belles émotions" (Canada) en "Films & Shows (Frankrijk). Haar dvd "Mireille Mathieu à l'Olympia" (concert november 2005) werd een platina plaat.

2008 werd een belangrijk jaar in de zangcarrière van Mireille Mathieu: na meer dan 20 jaar afwezigheid op de Duitse planken gaf ze een reeks liveoptredens (24 concerten) in 23 steden van 27 maart tot en met 30 april. De tournee droeg de naam van haar cd uit 2007: "In meinem Herzen". Op 1 november 2008 gaf ze een concert in Moskou, in aanwezigheid van premier Vladimir Poetin en de leider van Libië, Moammar al-Qadhafi.

De nieuwe Duitse cd "Nah bei Dir" kwam op de markt in oktober 2009.

In 2010 ging Mireille Mathieu op tournee door Duitsland en Oostenrijk. 21 steden werden bezocht tussen 14 april en 14 mei. Ze gaf ook een optreden in Aalborg (Denemarken) op 16 mei. Op 14 juli 2010 werd ze gepromoot tot "Officier de la Légion d'honneur". De officiële plechtigheid vond plaats in het Palais de l'Elysée op 26 januari 2011. Einde 2011 gaf ze enkele concerten in het buitenland : Kaunas en Klaipèda (Litouwen), respectievelijk op 28 en 29 oktober; Tallinn (Estland), op 30 oktober. In 2011 zou ze ook een concert geven in Tel Aviv (Israël) maar het werd tweemaal uitgesteld (er is geen nieuwe datum aangekondigd). En in maart 2012 gaf Mireille Mathieu drie concerten in Siberië (Rusland): Perm (21 maart), Tyumen (24 maart) en Yekaterinburg (26 maart), gevolgd door haar deelname aan de "Spassakaya" in Moskou (Internationale Militaire Muziekfestival (31 augustus t.e.m. 2 september), waar ze o.a. de Russische nationale hymne zong. Op 13 oktober was ze eregast in de show "Das Herbstfest der Überraschungen" van Florian Silbereisen op tv-zender ARD en in november 2012 gaf Mireille Mathieu opnieuw drie concerten in Rusland : Moskou (3 november), Sint-Petersburg (7 november) en Krasnodar (7 november).

Van 2013 tot 2018 gaf Mireille Mathieu concerten in een 12-tal landen (Frankrijk, België, Zwitserland, Polen, Roemenië, Letland, Duitsland, Oostenrijk, Libanon, Rusland, Slowakije en Tsjechië). Zoals de vorige jaren, was ze telkens gast van het jaarlijkse Spasskaya Tower Festival in Moskou (Internationale Militaire Muziekfestival). In oktober 2014, vierde de zangeres haar 50-jarig zangjubileum in de Olympia (Parijs). Haar moeder Marcelle-Sophie Poirier overleed anderhalf jaar later, op 20 maart 2016, en werd begraven in Avignon. In 2016 werd ze benoemd tot ambassadeur van de Russische taal ; zij ontving een ere-diploma in Parijs. Professor Margarita Roussetskaïa, rector van "L'Institut d'État de la langue russe Pouchkine" uitte bij die gelegenheid haar dankbaarheid aan de zangeres omdat ze de Fransen Russische nummers heeft doen ontdekken, evenals nieuwe pagina's van de Russische cultuur. Op 15 maart 2018 nam Mireille Mathieu de medaille van ambassadeur van de Russische taal in ontvangst tijdens een ceremonie in het Poesjkin Instituut (Moskou) en op 3 september dat jaar werd ze met titel Maestro Honoris Causa vereerd door de Staatsuniversiteit voor Humane Wetenschappen in Moskou. Meerdere cd's kwamen op de markt: "Liebe lebt" (2014 - ook dvd); "Le bonheur en chansons" aangeboden door de Franse tijdschrift "Nous deux" (2014); dubbele cd "Olympia" (2015) met twee concerten opgenomen in 1967 en 1969; "Wenn Mein Lied Deine Seele Küsst", drievoudige cd "Une vie d'amour", gouden plaat (2015); "Ihre größten deutschen hits" aangeboden door de Deutse tijdschrift "Super Illu" (2015); "Noël" (2015); "Ewig ist L'Amour" bestemd voor de klanten van de Duitse Rossmann-keten (2016); "Mireille Mathieu chante Ennio Morricone", verbeterde heruitgave (2016) ; de dubbele cd "Une vie d'amour" (2016); de dubbele cd "Made in France" (2017) en de cd "Mes Classiques" (2018).

"Mon Credo" is een nummer, waarvan de muziek is geschreven door Paul Mauriat en de tekst door André Pascal, gezongen Mireille Mathieu dat in 1966 is uitgebracht op haar eerste 45-toerenplaat en tevens op haar eerste 33-toerenalbum. Van de single zijn in Frankrijk 500.000 exemplaren verkocht. Ze nam ook een scopitone van dit nummer op. Het nummer maakte deel uit van de selectie om Frankrijk te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in 1966, maar uiteindelijk werd toen gekozen voor "Chez Nous" van Dominique Walter. Het nummer werd haar eerste hit: het kwam tot #33 in West-Duitsland, #10 in Zwitserland, #8 in Vlaams Belgie, #4 in Walloons Belgie en het werd een #1-hit in Frankrijk.

Mirrr 09.08.22 13:53

Zou dit nooit zo opzetten maar geef er toch wel een 6 voor

Frodo 18.08.22 23:21

Suboptimaal.
En ik had na één keer al door dat ze de rollende R beheerst - heel knap, maar ze had het van mij niet 200 keer hoeven herhalen.

2

**sowhat** 18.09.22 13:06

Het gaat. 6

**sokratikos** 25.09.22 15:34

Fijne chanson met heerlijke uithalen. 8

Gesponsorde inhoud

RTH Mireille Mathieu - Mon Credo

Wat is je cijfer voor "Mireille Mathieu - Mon Credo"?