Steunfonds 7: 10 t/m 16 februari 2019

Opnieuw een close finish van twee platen! Leek het halverwege nog een battle te worden tussen Billie Eilish en Mercury Rev, later in de week veranderde dit naar een battle tussen Mercury Rev en Death Cab for Cutie. Mercury slaagde erin om de voorsprong vast te houden en zo de zege binnen te slepen. Dat betekent week 3 voor DCFC!

ORINOCO FLOWSCHIJF


Eindstand week 6:

1. Mercury Rev featuring Susanne Sundfør - Tobacco Road [7 stemmen]
2. Death Cab For Cutie - Northern Lights [6 stemmen]
3. Billie Eilish - Bury a friend [4 stemmen]
4. Dandy Warhols - Motor City Steel [1 stem]

De kandidaten voor week 7:

1. Death Cab For Cutie - Northern Lights

Met Autumn Love haalden ze als Steunfondsplaat geeneens de jaarlijst over 2018. Northern Lights komt van hetzelfde album maar wordt nu pas uitgebracht als single release en is meteen ook opgepakt door radio 2! Dus wordt het na al die jaren uiteindelijk een doorbraak voor Death Cab For Cutie?



2. Missio - Rad Drugz

Missio uit Austin maakt aanstekelijke D.I.Y. electro-trap. De band begon als een solo-project van singer-songwriter Matthew Brue, maar toen producer David Butler zich aansloot bij het project ging het opeens erg snel. Na een succesvol optreden op SXSW en de release van hun debuutalbum 'Loner' in 2017, scoorden ze een hit met het nummer 'Middle Fingers'. Nu, in 2019, is het duo het nieuwe jaar ingegaan met de single 'Rad Drugz' en komt de release van het tweede album ook dichterbij. Één ding is zeker, Missio zal van zich doen spreken in het nieuwe jaar.



3. Slow Show - Sharp Scratch

Het woord is aan Ivo van nieuweplaat.nl: Muziek maken waarmee je een zaal zó stil krijgt dat je een speld kunt horen vallen. Dat is de belangrijkste doelstelling van The Slow Show, zo vertelde de band al eens in een interview met Nieuweplaat. Met de nieuwe single Sharp Scratch gaat dat zonder enige twijfel lukken. Hopelijk is Sharp Scratch de eerste opmaat naar een nieuw album. Het vorige album Dream Darling dateert immers alweer van 2016. Op 14 april is de band in ieder geval alvast live te bewonderen in Bitterzoet te Amsterdam.



4. Bob Mould - Lost Faith

Nogmaals Ivo: Bob Mould heeft als gitarist van Hüsker Dü al een behoorlijk invloedrijke carrière op zijn naam staan. Maar ook als soloartiest laat Mould nog altijd van zich horen. Op 8 februari bijvoorbeeld, wanneer zijn nieuwe album Sunshine Rock verschijnt. Een plaat waarop Mould pleit voor een positieve blik op de wereld. Natuurlijk is er genoeg om ons heen waar we niet gelukkig van worden, maar we moeten niet vergeten optimistisch te blijven. ‘I know we all lose faith from time to time/You better find your way back home’ zingt de legendarische gitarist in de nieuwe single Lost Faith.

Met Missio kies ik voor de minst slechte. De andere drie vind ik drie keer niks.

Ik vind ze juist allemaal meer dan gemiddeld tot goed. Zit alleen te twijfelen tussen Death Cab for Cutie (plaat wordt steeds beter) en Slow Show. Miniem verschil, dus ga nog een keer luisteren. Missio en Bob Mould zitten er net onder.

Als die Ivo van Nieuweplaat begint te lullen, weet ik al dat het niks voor mij is. Dus kies ik voor Death Cab For Cutie

forzautregivo schreef:Als die Ivo van Nieuweplaat begint te lullen, weet ik al dat het niks voor mij is. Dus kies ik voor Death Cab For Cutie

Ik ga nog een keer voor Death Cab For Cutie

Death Cab For Cutie moest het bij mij vorige week ook afleggen tegen Mercury Rev, maar is deze week duidelijk de beste.

Vond ik van Missio Bottom Of The Deep Blue Sea toch beter. Ga voor The Slow Show in dit geval.

Trouwens: kleine schande dat Billie er in een klap uit ligt.

Missio heeft een heerlijk begin, maar helaas. De band had alles in huis om er een sterk, puntig, kort nummer van te maken, maar ze hebben het te veel gerekt. Dan The Slow Show, een band met een ongekende airplay op Orinoco. Gevoelige muziek, niet slecht, maar het is te traag en de zanger is geen zanger maar een prater, waardoor het je toch tegen gaat staan.
Bob Mould is best aardig, maar niet meer dan dat. Hier en daar hoor ik Placebo-invloeden.

Weinig concurrentie voor DCFC.

Death cab for cutie

Bob Mould : nee , beetje rare video vind ik en harde muziekstijl.
Slow Show: nee (ik houd ook niet van opzeggerige teksten in platen, tenminste, niet op de manier die The Slow Show nu laat zien en horen)
Missio: onderwerp van de plaat vind ik ronduit niet leuk, en daarbij ook heel veel gescheld in dit nummer. Melodie doet wat aan dance denken, maar nee.

Blijft er 1 over: Death Cab For Cutie
Al moet ik dat nummer wss eerst nog vaker horen, voor ik echt goed kan zeggen of ik dit 'mwah, wel oké' / 'superplaat' / of 'gewoon goed' vind. Bij de classificatie 'superplaat' wil het nog wel eens kans maken om in 1 of andere inzendlijst te komen bij mij . Maar mijn stem ging dus naar DCFC.

Tegenvallend steunfonds dit keer, ik ga dan toch maar voor Bob Mould.
Z'n single van vorig jaar vond ik vele malen beter al kwam dat ook nog niet echt in de buurt van de muziek van Sugar en Hüsker Dü.
Maar ach. Het is toch Bob Mould.