De stoombootshow 2018 : zaterdag 1 december

Ro schreef:Op het moment van dit schrijven dobbert Sinterklaas in z’n stoomschuitje op zee onderweg naar Nederland.
De Goedheiligman zit achter zijn bureau. De vraag die elk jaar steeds hardnekkiger opdoemt is: wat hij in Hemelsnaam met dat ongeregeld zooitje Orinoco-aanhangers aan moet. Want zoveel soeps is er niet gebeurd sinds het vertrek van de heer klaas vorig jaar. Of vergist hij zich? Voor de zekerheid bladert hij nog maar eens in het grote boek. Er staan wel wat dingetjes opgetekend, maar of dat nou de moeite van het vermelden waard is?!
Oordeelt u zelf

Voor het eerste item moeten we een tijdje terug in de tijd. Namelijk 10 Mei.   10  Mei is een grote dag in het leven van Dj- Ries.  Na 500 rijlessen ( waar kennen we dat getal van?!) achtte een rijinstructeur, Ries genoeg instaat  om een heus rijexamen te proberen. Aanvankelijk was het nog een hele klus om een rijschool te vinden die het überhaupt aandurfde om de rijlessen opzich te nemen. Maar na het afsluiten van diverse extra verzekeringen ging het dan toch echt gebeuren. Niemand zal zich verbazen over het feit dat er in de eerste 15 lessen geen meter is gereden. Deze lessen waren puur gericht op het onder de knie krijgen van de werking van de autoradio.  5 lessen later werd pijnlijk duidelijk dat op een standaard autoradio……Orinoco simpelweg NIET te ontvangen is.  Maar de eerste stapjes opweg naar een rijbewijs waren bij deze genomen. En zo kon het gebeuren dat Ries een ruime tijd later examen mocht doen. Het zou te ver voeren om alle rijlessen uitvoerig te bespreken en verslag van te doen, maar als je het beeld van The Dukes of Hazzard  combineert met Herbie het kleine kevertje, dan zit je al een heel eind in de richting. Op de dag van he examen melde Ries zich bij het CBR. Het bevreemde Ries dat de examinator een ongebruikelijk hoofddeksel droeg in de auto. Ries Kerel.  Het is heel gebruikelijk dat een examinator een valhelm op heeft in de auto.. is heel normaal. Ries moest eerst de nummerplaat lezen van een willekeurige auto ter plaatse.   60-BPM-6 . en dat was goed. Natuurlijk was dat goed. Ries had de avond er voor alle kentekens van auto’s die er stonden uit zn hoofd geleerd. Het examen kon dus beginnen. Het mag gerust éénzame klasse genoemd worden hoe Ries de Auto door Hoogeveen stuurde. Hij had de wagen op uiterst zeldzame manier onder controle. Op de vraag van onze Hoogeveense-DJ of de examinator vaker last van wagenziekte had, reageerde de man ontkennend. En daar hij dit nooit meer wilde meemaken, zat er maar één ding op.   Dusss…  Gefeliciteerd Ries. Met het behalen van je rijbewijs.

En terwijl Ries lekker met de auto rondjes rijdt, Moet onze aller Dj-DaveE Lopen. Hoewel hij vorig jaar nog zo beloofd had nooit meer mee te zullen doen, had DaveE zich Toch weer laten overhalen om de Nijmeegse Vierdaagse te lopen. Ontsteltenis en geweeklaag bij de organisatie was hiervan het gevolg. Deze gingen er al helemaal vanuit dat DaveE de Gladiolen definitief had ingeruild voor Geraniums om achter te zitten. Niets was minder waar, Gekleed in een soort gevangenisoutfit melde Team DaveE zich bij de start, waarop enkele omstanders volledig in paniek raakte. Misschien de volgende keer toch maar iets anders uitkiezen dan een zwart/wit gestreept T-Shirt. Op FaceBook noemde Dave zijn groep “de boefjes” maar het had toch meer weg van een groep TBS-ers op doorreis. Hoe verging het DaveE verder? Welnu, de eerste kilometers ging het prima. Hier en daar wat tussenstops, alsmede een opwachting door vaste Orinoco-Groupie Thoke. En eigenlijk had DaveE het daarbij moeten laten. Maar een hoogst eigenaardige karaktertrek zorgde ervoor dat hij door bleef lopen. Alhoewel hij steeds meer last kreeg, moest en zou hij doorgaan. In diverse EHBO posten werd afkeurend naar zijn voeten gekeken die veel weg hadden van de zolen van Maarten van der Weijden na twee en halve dag zwemmen. Dus in redelijke staat van ontbinding.  En meermaals werd amputatie dan ook geadviseerd als enige remedie.  Dat DaveE op grote achterstand binnenkwam, daar zal niemand van op kijken. Nu is het bij de Vierdaagse zo, dat wanneer je te laat binnenkomt. geen medaille meer krijgt. Maar onder het dreigement dat, als hij het fel begeerde kruis der marsvaardigheid  niet zou krijgen, dat hij volgend jaar gewoon weer mee zal doen. Werd besloten de medaille alsnog toe te kennen. Dus ook DaveE..  Gefeliciteerd!  En 2019 doe je weer gewoon mee!

Nee, Dan Ard, Onze Zendercoördinator . De grote teleurstelling kwam ook dit jaar uit de richting van Harkstede. Na deelname aan De Marmotte in 2017 die met name voor Kaj zeer succesvol was, Besloot Ard om dit jaar mee te doen aan de Bauke Mollema Tocht. Een fietstripje van 164km dwars door het pittoreske landschap van Groningen. Weken had hij hiervoor getraind, En er wordt beweerd dat Ard zoveel trainde, dat hij vervreemde en zelfs niet meer herkend werd door de overige gezinsleden.  12 Augustus  was het dan zover. Van heinde en verre kwamen de wielrenners naar het centrum van Groningen. Een complete Chaos van Fietsen, bidons, en mannen in te strakke pakjes. En hier had onze Radiobaas tussen moeten staan. En ik zeg bewust, HAD! Een licht verkoudheidje zorgde ervoor dat hij thuis was gebleven. Jammer en teleurstellend…  De Sint had van jou toch wel iets meer doorzettingsvermogen verwacht. Voor ik het vergeet..  Ard jullie thermometer voor medisch gebruik is stuk. Als zo’n ding 39,6 graden aangeeft dan issie niet goed meer.
En Hij had het toch al zo zwaar. Een paar maanden ervoor had hij aangekondigd dat hij naar een concert zou gaan. Nu is dat niets nieuws. Ard gaat wel vaker naar een concert. Dream Theater, Muse, Steven Wilson, om maar eens wat te noemen.  Kwaliteitsmuziek van onwaarschijnlijk hoog niveau. En zelf pingelt ie ook niet onverdienstelijk. Alhoewel…Er circuleert een filmpje op FaceBook waarin hij samen met een andere Orinoco-Dj een nummer van Toto op geheel eigen wijze volledig naar de kloten helpt. De andere Dj probeerde iets met drummen, maar als je het drumwerk vergelijkt met een natte krant, dan doorstaat de natte krant het verschil met glans. Maar we dwalen af.  Ard ging dus weer naar een concert. Toen hij de naam van de artieste doorgaf waar hij naartoe ging, barste de Social  Smoelenboek uit z’n voegen. Hoongelach en ongeloof waren zijn deel. Ard ging naar …. Kate Perry.   Ik laat even een stilte vallen om het even te laten landen……  Kate Perry dus.   Er gingen al geruchten dat Ard gehoorprobleem zou hebben waardoor muziek anders zou zijn gaan klinken. Iets van Tinnitus ofzo.  Hoe dan ook,  Hier moest toch een hele goede reden voor zijn om je eigen smaak zo te verloochenen. En die was er. Haar naam: Suzanne! Dochter van Ard en groot fan van Kate Perry. Een vader die zichzelf volledig wegcijfert om zijn gezin de avond van hun leven te bezorgen..  Daar heeft de Sint diep Respect voor.  Hulde!

Een andere Grote dag die genoemd moet worden is 15 April.
De dag dat het karakteristieke plaatsje Elst aan een ramp lijkt te zijn ontsnapt. Zo rond de namiddag kwamen er bij de hulpdiensten diverse telefoontjes binnen over een vreemde lucht in een bepaald gebied. Er werd groots uitgeruk en voor de zekerheid was half Elst ontruimt en werden mensen in een sporthal opgevangen.  Nadat de brandweer metingen had verricht bleek de vreemde lucht ongevaarlijk en konden de inwoners huiswaarts.  En laat nou net onze Prog-Granny  Thoke in het episch centrum van die vreemde lucht wonen. Dus was de kans groot dat zij hier meer van wist. Wat ook klopte. Schijnbaar had reeds voornoemde Thoke ooit een prijsvraag op OrinocoRadio gewonnen, en was de hoofdprijs een geheel verzorgd diner door Boebstie.  Een diner bereid door Boebstie betekend culinaire hoogstandjes en Delicate recepten. Dat hierbij dus kennelijk dampen vrijkomen die we hier in Nederland niet kennen mag de pret niet drukken. De keuken van Thoke had inmiddels een totale metamorfose ondergaan en was zo goed als onherkenbaar geworden. En ze begon zich af te vragen of het meedoen aan een radiospelletje wel zo verstandig was. Enkele getuige van het bewuste diner verklaarden dat de uiteindelijke schade wel meeviel. Het diner was op z’n Meppels gezegd goed binnen te houden. .  

Op het moment dat de Sint dit stuk terugleest, weet hij: De aanhang van Radio Orinoco, Daar is hij nog lang niet vanaf.
Hij draait zich om en weent bittere tranen.
Een ongebreideld zuipen neemt aanvang.

Voor alle vrienden en vriendinnen van Orinoco Radio
Editors – Life is a Fear