Steunfonds 28: 8 t/m 14 juli 2018

Voordat we terugkijken op vorige week eerst even een dienstmededeling! Vanwege mijn vakantie (o.a. Nijmeegse 4daage) nemen de heren Timmus (week 29) en Ivo (week 30) de komende twee weken het bevel over het Steunfonds over. Sowieso goed voor de variatie aan muziek die in het Steunfonds verschijnen Ik wens de heren veel inspiratie toe!
Was het vorige weekend niet acht spannend, nu moest er weer een verlenging aan te pas komen om de winnaar bekend te kunnen maken! En in haar 3e week trok Robin Kester aan het langste eind. Goed nieuws voor het Nederlands product dus!
The Parlor Mob mag daardoor op herhaling en we gaan zien wat de band tegen de vernieuwde tegenstand kan.
Niemand deed het afgelopen week zonder stemmen, zodat ook Mogwai en Sir Paul met opgeheven hoofd het Steunfonds kunnen verlaten!
Deze week had ik weer genoeg keus (dat varieert nog wel eens) zodat ik hoop dat er iets voor jullie tussen zit

ORINOCO FLOWSCHIJF


Eindstand week 27:

1. Robin Kester - Lost for a day 38% [6 stemmen]
2. The Parlor Mob - 4th of July 30% [5 stemmen]
3. Paul McCartney - I don't know 19% [3 stemmen]
4. Mogwai - We're not done 13% [2 stemmen]

De kandidaten voor week 28:

1. The Parlor Mob - 4th of july

Kasper van nieuweplaat.nl: The Parlor Mob is het best bewaarde geheim van de moderne rockmuziek, zo vindt ondergetekende. En dat de Amerikaanse band geweldige rock kunnen maken, blijft ook nog wel even geheim. Voor hun eerste single in bijna 3,5 jaar tijd zijn de scheurende gitaren namelijk in de kast gebleven. 4th Of July valt het best te typeren als dreamrock.



2. Lucy & the Rats - Melody

Ja eerlijk is eerlijk, deze kwam ik op het spoor omdat Arjan een andere plaat van de band op facebook plaatste. Maar goed ik ging dan weer voor de single release.
Lucy & the Rats zijn een Engelse Garage Pop band met naast Lucy Spazzy een paar muzikanten die eerst in de punkband Johnny Throttle zaten. Plaat is uitgebracht op het Nederlandse Stardumb label.



3. The Alarm - Beautiful

New Wave is nog steeds springlevend! Daar zorgt Mike Peters wel voor En voor het eerst sinds 10 jaar toert The Alarm weer door Europa.
Ooit in 2004 zorgden ze met een stunt voor veel aandacht. Om te bewijzen dat imago heel belangrijk is in de popmuziek nemen ze een fake indentiteit aan en scoorden onder de naam The Poppyfields een hit in Engeland. In de clip was een heel jonge band te zien i.p.v. The Alarm zelf. Mike Peters zei toen al: met onze oude koppen zijn wij kansloos in het hitgeweld. En zie het werkte Kijken of deze verfrissende plaat ook werkt



4. Oi Va Voi - Vanished World

Oi Va Voi is een band uit Londen met een Joodse oorsprong, opgericht in 2000. Hun muziek is een mengsel van klezmer, Oost-Europese muziek en dance. De naam van de groep is Jiddisch en betekent 'o, lieve God' (Engels: oh, dear God')

De leden van de band hebben een zeer diverse achtergrond. Lemez Lovas, trompettist, dj'de jazz, latin en hiphop. Drummer Josh Breslaw was lid van zowel rock- als hiphopgroepen. Ex-lid Sophie Solomon speelt al van jongsafaan viool, maar had daar tijdens haar studie genoeg van en ging techno en drum and bass dj'en.

De muziek is meer dan klezmer met een beat eronder. De bandleden zijn duidelijk diep geworteld zowel in de Joodse en andere volksmuziektradities, vooral uit Oost-Europa en het Middellandse Zeegebied, als in de dancescene. In hun teksten zijn authenticiteit en identiteit belangrijke thema's.

Na een radiostilte van 9 jaar komt de band met een nieuw album dat Memory Drop heet. In november komt de band voor twee optredens naar Nederland (Doornroosje en Paradiso)

The Parlor Mob blijft beter worden per luisterbeurt. Op herhaling dus!

Parlor Mob heb ik vorige keer al beoordeeld en Alarm zit een hoop sleet op.
Oi Va Voi is een geslaagd experiment.
Maar het wordt Lucy en de Rats. Wat is dat leuk. Schriftje!

Ook hier blijft het Parlor Mob

Ik ga ook voor The Parlor Mob

Het is weer een bonte verzameling, zoals het een goed Steunfonds betaamt, maar dit is één van de zeldzame weken dat geen van de vier platen mij écht kan bekoren, en ik uiteindelijk enigszins uit armoede voor The Parlor Mob kies.

De meeste teleurstelling had plaats bij het beluisteren van The Alarm, een nummer dat werkelijk niets met new wave te maken heeft. Van de andere twee afvallers had een ander nummer (veel) meer kans gemaakt; Lucy and the Rats is een verre van onaardig garagebandje, maar dit nummer komt aanstellerig en gemakzuchtig over (nanana zingen kunnen we allemaal wel). Van Oi Va Voi zou de nieuwste single Big Brother zeker op mijn steun kunnen rekenen, maar de Steunfondsplaat is mijns inziens een mispeer.

Oi va voi is niks voor mij, van The Alarm werkt het dit keer andersom dan beschreven in de inleiding... als het een willekeurig 'jong en snotty' bandje geweest zou zijn zou dit geen enkele aandacht hebben gekregen, maar ja, die naam...
The Parlor Mob zou zomaar hebben kunnen winnen maar dan Lucy and the Rats er zomaar tussen, tja... Spotify dacht dat ik dat wel leuk zou vinden, die had gelijk. Ik kwam er later achter dat Lucy eerder gespeeld had in The Spazzys, een erg Ramones-gebaseerde punkpop band. Dit nummer is niet het beste van hun album maar wel de single cq clip en krijgt wel mijn stem.