*RTH* Dire Straits - Down to the waterline

Verbaast me niets, ik heb Groningen in columns al diverse keren het Nepal van Europa genoemd.

Het liedje is matig. 5

Een 7. Goed nummer maar Dire Strsits heeft echt nog wel beter op het reportoire.

Mooie inleiding trouwens Timmus.

Buiten het prachtige, via Kaj's magistrale ontdekte en door mij zeer gewaardeerde, Telegraph Road, heb ik niks maar dan ook echt helemaal niets met DS. Dit uiterst saaie riedeltje vormt daarop geen uitzondering. Ja het zal allemaal muzikaal gezien uitstekend in elkaar steken zoals hun hele oeuvre maar ik vind het echt vooral dodelijk langzaam vooruit kabbelend. Een 2 van mijn kant.

Ries, toch eens luisteren naar bijvoorbeeld 'Once upon a time in the west' van hun debuutalbum.

Ach Roy er zijn ook best andere DS nummers die een kleine voldoende zouden scoren zoals Sultans, Brother en Romeo maar het gros is in mijn boekje echt een onvoldoende

Buiten Private en Sultana vind ik DS de Sybrand Bruma's van de popmuziek, totaal nikszeggend. Vooral dat eeuwige gepingel van Knoflook, het is altijd hetzelfde maar dan een variant. Het heeft echt wel kwaliteit, maar het boeit niet en wat een raar einde! Wel beter dan een standaard DS-je, daarom een 3

Roy schreef:Ries, toch eens luisteren naar bijvoorbeeld 'Once upon a time in the west' van hun debuutalbum.

Behalve dan dat het de opener is van hun tweede album Communiqué. Dit (Down to the Waterline) staat daarentegen wel op het debuut. Qua cijfer maakt het voor mij niet uit, allebei een 9.

Dire Straits is op een enkele uitzondering na altijd goed voor minimaal een 8. Wat een kwaliteit! Toevallig had ik gisteren weer eens een Dire Straits bui en hun hele oeuvre in de shuffle gezet voor de dagelijkse fietstocht van en naar m'n werk. Puur genieten. Dit nummer was niet voorbij gekomen, maar vind ik één van de beste van het debuutalbum. Ik vind de intro leuk gedaan en daarna is het gewoon een prima song. En dan hebben ze nog heel veel betere..
Een 9.

Joostvdaa schreef:Dire Straits is op een enkele uitzondering na altijd goed voor minimaal een 8. Wat een kwaliteit! Toevallig had ik gisteren weer eens een Dire Straits bui en hun hele oeuvre in de shuffle gezet voor de dagelijkse fietstocht van en naar m'n werk. Puur genieten. Dit nummer was niet voorbij gekomen, maar vind ik één van de beste van het debuutalbum. Ik vind de intro leuk gedaan en daarna is het gewoon een prima song. En dan hebben ze nog heel veel betere..
Een 9.

Geen verrassing, Joost. Ik vind het altijd jouw best deskundige mening te lezen, maar je smaak is wel heel erg binnen de lijntjes. Beetje Dave Evans-light. Ik ben gewoon benieuwd, waar je mee onderscheid van anderen. Er moet toch iets fouts of afwijkends zijn wat je leuk vind of iets algemeen geaccepteerde meuk wat jij helemaal niks bent. Ik ben gewoon benieuwd en het is geen kritiek heh.

Groetjes,

Jan

Tja, elk nummer begint eigenlijk hetzelfde, met hetzelfde gitaarritme en dan die zeurstem van Mark. Het is mijn band niet. Ik vind alleen Water of love leuk, omdat het zo'n depri-ritme heeft en met zijn minimalisme qua muziek weer een mooi nummer wordt. Dit dingetje is niet slecht, maar het had ook gewoon niet gemaakt kunnen worden. 5

Ik vind geen een nummer van DS echt slecht zo ook deze niet. Een 8 aan mijn kant voor dit nummer.

Ach het gitaartje kabbelt wel aardig, niks wat je niet al van een ander Dire Straits liedje kent.
Alleen die eerste minuut, bijna niet doorheen te komen. In totaal een 4.

Ik moet zeggen, het zijn nu juist de wat minder bekende, vaak gedraaide plaatjes van hen die leuker worden, sommige van ze zijn zo uitgekauwd ondertussen. Voor deze dus een 7

Ik heb weinig tot niks met DS. Het is altijd hetzelfde en dus altijd saai en eentonig. Op Private Investigations na, want dat is gewoon een wereldnummer. Knopfler is technisch vast een waanzinnige gitarist, maar daar koop je weinig voor als je er niks mee doet. Een 3

Fijn nummer.

7

Totaal overbodig intro, maar daarna komt de fijne, typische sound weer bovendrijven en dat levert een dikke 7 op.