*RTH* Danny & The Juniors - At The Hop

[15-1]

We hebben lang niet hoeven klagen over het weer, met kerst lagen we nog net niet met de zonnebril op de neus en een cocktail in de hand bruin te bakken in een tuinstoel. Maar goed, inmiddels is het ouderwets zeiken geblazen, want het is koud en nat en donker. De negatieve gevoelens die het huidige weer met zich meebrengt moeten bestreden worden: hoog tijd voor een vrolijke noot.

Danny & The Juniors is een Amerikaanse doo-wop groep die eind jaren vijftig twee behoorlijke hits scoorde met 'At The Hop' en 'Rock 'n' Roll Is Here To Stay'. Toen de vier heren een jaar of veertien waren zongen zij al samen op straat in Philadelphia. Groepslid Danny White ging veel om met enkele zwarte leeftijdsgenootjes en via hen kwam hij in aanraking met de doo-wop muziek. White raakte enthousiast en zocht in zijn omgeving andere zangtalentjes om samen muziek te maken. Op de in 1983 overleden leadvocalist Danny Rapp na, treden de heren - inmiddels krasse zeventigers - nog steeds op.

We ranken het nummer 'At The Hop', uitgebracht in 1958 en destijds een nummer 1-hit in de VS. Overigens heette dit nummer aanvankelijk 'Do The Bop', naar een dans die op dat moment populair was onder de jeugd. De platenmaatschappij vreesde echter dat de Bop-dans slechts een kortstondige hype was. Door de titel naar 'At The Hop' te veranderen (een 'record hop' was een informele dansavond voor de Amerikaanse jeugd, vaak georganiseerd op high schools) hoopte men op een langere houdbaarheidsdatum van het nummer. En dat is gelukt, want anno 2016 verschijnen de heren in RTH!!! Dat is wel een 50s-dansje waard:

Een en al spruitjesgeur natuurlijk, maar toch wel leuk. Mede dankzij de verbluffende choreografie.....

7

Frodo schreef:Een en al spruitjesgeur natuurlijk, maar toch wel leuk. Mede dankzij de verbluffende choreografie.....

7

Idem

Frodo schreef:Een en al spruitjesgeur natuurlijk, maar toch wel leuk. Mede dankzij de verbluffende choreografie.....

7

Ik geloof niet dat ze nederlands zijn, dus eerder een hamburgergeur?

Ik doe wel met je mee qua cijfer, een 7.

De levensvreugde van zowel groep als publiek hoop ik zoveel mogelijk te zien in het leven. Eigenlijk een zeven, maar dankzij de spagaat van de zangert een negen!

Onbeschrijflijk kneuterig, maar ook wel weer gezellig. Een 6.

Sjonge, bij deze leuke muziek mag je wel wat vrolijker zingen dan hier gebeurt. Daarom een 6.