Steunfonds Week 20: 10 t/m 16 mei 2015

Toch een grote naam als winnaar van het Steunfonds in week 19. Mumford & Sons zetten zich al heel snel op kop en gaven de leiding niet meer weg. De warme sound van Other Lives bracht het tot plaats 2 en dus mag die band op herhaling. The Mysterons hadden nog een eindsprintje, maar het was net niet genoeg om nog een rondje mee te doen! Go werd helaas Stop voor Public Service Broadcasting!

De eindstand van week 19:

1.Mumford & Sons - Snake Eyes 43% [ 6 ]
2.Other Lives - Easy way out 29% [ 4 ]
3.Mysterons - Thunderbird  21% [ 3 ]
4.Public Service Broadcasting - Go! 7% [ 1 ]

Deze week heb ik geprobeerd om alle muzikale windrichtingen in te slaan. De kanshebbers voor Steunplaat in week 20 zijn:

1. Other Lives - Easy Way Out

Stel dat een woord als ‘filmisch’ niet bestond – het zou een stukje schrijven over de muziek van Other Lives knap lastig maken. Bij het luisteren naar Tamer Animals, de soort-van-conceptplaat waarmee de band uit Oklahoma in 2011 doorbrak, stuiterden de tumbleweeds bijvoorbeeld al snel over de dorre, onafzienbare prairies waar het gezelschap rond zanger/multi-instrumentalist Jesse Tabish werd geboren. En wie er geen beeld bij kreeg, werd tijdens optredens alsnog een handje geholpen met passende achtergrondfilmpjes.

Inmiddels verkaste Other Lives van de zinderende Great Plains naar het heel wat koelere Portland, Oregon en ziet de film er ook een tikkie anders uit: plotseling motregent ‘t en loopt soms The National ineens door het beeld. Of was het Tindersticks, of misschien wel Bon Iver? Hoe dan ook, de focus werd bijgesteld en ‘ontwortelen, reizen en opnieuw beginnen’ werd volgens Tabish het thema van dit derde Other Lives-album. Verder: ‘More dimensional, more 3D, more colour’. Dat is gelukt. Rituals is een rijke, gedetailleerde en sfeervolle herfstplaat (!), opgenomen met het gezicht op serieus en de geest op geconcentreerd. Elk geluidje, elke break, elk stukje percussie, elk woord, elk koortje – alles zit minutieus op z’n plek en alles heeft z’n functie. Een van de nummers Easy Way Out heeft singlepotentie met zijn gemakkelijk in het oor liggend refrein, zijn warme blazerpartij en zijn perfecte opbouw



2. Jessy J - The Tango Boy

Geen Jessie J maar Jessy J [Jessica Arellano (born December 20, 1982), better known by her stage name Jessy J, is an American musician in the contemporary jazz music genre]
Nog ongeveer twee weken en dan brengt Jessy J haar nieuwe album My One and Only One uit en sinds kort kunnen we luisteren naar de eerste single van het project genaamd The Tango Boy. In de bijbehorende video is te zien hoe Jessy Jazz op het nummer ‘los’ kan gaan maar dat is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd. Mocht je interesse hebben in een gesigneerde versie van het album, die kan online worden besteld via de website van de brunette en waarom zou je dat niet doen



3. Wire - Joust & Jostle (Rudeboy Edit)

Mocht de nieuwe cd van Wire het debuut zijn van een onbekende groep, dan zou je meteen de oren spitsen. Anders gezegd: na 38 jaar klinkt de muziek van het Britse gezelschap nog steeds niet gedateerd. Integendeel, de gesofisticeerde artpunk van Wire is zijn tijd altijd ver vooruit geweest. Toegegeven, rijk zijn Colin Newman, Bruce Gilbert en Robert Grey er niet van geworden, maar hun invloed op de generaties muzikanten die na hen kwamen valt nauwelijks te overschatten. De groep heeft zich dan ook nooit bezondigd aan nostalgie en weigert categoriek achterom te kijken of op zijn lauweren te rusten. “Wire is a one-way trip”, zegt Newman. En de marsrichting is daarbij altijd recht vooruit.

Met uitzondering van 'nieuwkomer' Matthew Timms, bestaat Wire dezer dagen uit drie koppige zestigers, die enerzijds blijven zweren bij experiment en conceptualisme, maar anderzijds over een uitgesproken popsensibiliteit beschikken en zich aangetrokken voelen tot klaarheid en eenvoud. Dat merk je ook aan hun titelloze veertiende langspeler, die wellicht de geschiedenis in zal gaan als de meest poppy en meest melodieuze uit hun carrière. Wie houdt van de Wire van ‘Outdoor Miner’ en ‘I am the Fly’, mag aan dit werkstuk dus zeker niet voorbijgaan.



4. FFS - Johnny Delusional

F*F*S* vreemde naam en het klinkt toch zo bekend? Ja klopt helemaal FFS is een samenwerkingsverband tussen Franz Ferdinand en Sparks! Dat theatrale, prettig kitscherige ondertoontje van beide bands zit hoor je duidelijk terug in de heel aanstekelijke single Johnny Delusional, waarin statige piano-akkoorden en Pet Shop Boys-achtige disco de toon bepalen. Ook die Queen-achtige koortjes keren hier weer terug.

Reuze vermakelijk en catchy dus weer, en dat belooft wat voor het door John Congleton geproduceerde album FFS dat op 8 juni verschijnt via Domino Recordings. Het concert dat FFS op 2 juli geeft in de Amsterdamse Melkweg is inmiddels uitverkocht.

Jessy J heeft een saaie instrumental. Wire vind ik wat eentonig en klinkt wat ongeïnteresseerd. Net als vorige week is Other Lives bij mij een goede tweede: leuk liedje.

Bij FFS hoor ik duidelijk Sparks, al is het wat minder overdreven, positief bedoeld want ik houd daar erg van, dan Sparks alleen. Sparks is een van de hofleveranciers in de sowhatlijst. Deze samenwerking verdient beslist de weekwinst.

Other Lives... na het lezen van de beschrijving had ik al geen zin meer op de video te klikken. Toch gedaan en wat bleek? Minstens zo erg als mijn vooroordeel verwachtte
Jessy J... aardig plaatje maar toch had ik er na 2 minuten wel genoeg van.
Wire heeft dan als voordeel dat het maar 2 minuten duurt Ok, het is geen 12XU of Map. Ref. maar toch een aardig nummer.
FFS... tja, doe mij FF maar zonder S. Ik zou me best kunnen voorstellen dat ik hier op zou stemmen want het klinkt best vrolijk en zo maar deze week niet.

Gestemd op Wire dus, mocht dat nog niet duidelijk zijn.

Hoog niveau deze week, de keuze was niet makkelijk. Other Lives vind ik leuker nu ik 'm een paar keer heb gehoord. Gaandeweg toch een erg aangenaam plaatje. Jessy J is een lekker zomers niet-aan-de-handplaatje. Ik mag daar altijd graag naar luisteren zonder dat dit nou heel spectaculair of bijzonder is. Wire vind ik ook een prima lekker kort plaatje. FFS vind ik ook niet slecht, maar wel de minste van deze week.
Op deze mooie dag valt het zomerse geluid van Jessy J het beste in de smaak, dus die wordt het met zeer nipte voorsprong.

Other Lives wordt steeds beter naarmate je hem meer luistert, dus die wordt het wat mij betreft deze week

Waarschijnlijk omdat het concert van Other Lives dat ik recentelijk bijwoonde nog blijft nazingen in mijn hoofd kies ik nu voor deze song. Even dreigde het net als vorige week overspoeld te worden door een andere grootheid, maar FFS vind ik toch net ietsje minder alhoewel FFS laat zien dat ze klaar zijn voor de festivals. (dat laatste geldt dan bijvoorbeeld voor het optreden bij Jools Holland)

Ik sluit me aan bij Joost en Journey. Ik kies dus ook boor de zomerse Jessy J.

1. Other Lives: Mix van veel waar ik niet ècht vrolijk van word (is waarschijnlijk ook niet de bedoeling). Halverwege krijg ik een deja vu gevoel naar Mary Coughlan - Whiskey didn't kill the pain, wat ook niet echt helpt. Misschien is The Easy Way Out dan inderdaad wel 't beste ja. Uh....waar lagen de scheermesjes ook alweer ?

2. Jessy J: Vraag me af wat dat hier doet ??? Dikke nul !

3. Wire: Ook al is t niet ècht mijn muziek, 't klinkt toch 't beste. Krijgt mijn stem dus.

4. FFS: 1 combi The Killlers-PSB (The Original) is genoeg (wat mijn oren ook al niet kon bekoren). Helaas jongens. Bedankt voor de moeite.

Complimenten Dave, een zéér gevarieerd Steunfonds. Met drie leuke plaatjes en één goeie

Other Lives, zonder twijfel.

Other Lives is de beste deze week, de andere 3 zijn ook goed aan te horen. Geen voorkeur wbt de nummer 2.

Journeyman schreef:Bij FFS hoor ook ik duidelijk wat en wel precies dat toontje wat me bij The Sparks ook altijd een beetje heeft geirriteerd en dus richting de afvalwerking, jammer maar helaas.]

Verrek! Dáár deed die zanger me dus aan denken!

Other Lives: Als het een groeiplaatje is, dan zit 'ie bij mij nog in de embryonale fase... Te weinig tijd dus om te rijpen, en voorlopig vind ik het maar niks.
Jessy J: Tja... Ik zoek toch in het Steunfonds vaak naar een vorm van hitpotentie, en dat hoor ik hier totaal niet. En het is me veel te braafjes. Jazz binnen de aangeharkte paadjes, en da's nou net nietde bedoeling van jazz, dacht ik.
Wire: Gewwon 'wel lekker' plaatje
FFS: Inderdaad, met dank aan Journeyman: The Sparks is hier qua zang meerdere keren overheen gevlogen, maar dan is deze zanger toch wel iets minder. Wel erg jammer, want met een écht goeie zanger zou dit nummer een enorme lift krijgen. Niettemin het beste plaatje van de week, als je het mij vraagt.