*RTH* Nigel Kennedy - Spring

[21-03-2014]
Oei glad ijs ;)Maar ik kon hem niet laten liggen



Nigel Kennedy (Brighton, 28 december 1956) is een Brits violist die mede bekend is geworden door zijn punkachtige uiterlijk. Hij heeft les gehad van Yehudi Menuhin en Dorothy DeLay. Hij viel in de jaren tachtig van de twintigste eeuw op door klassieke muziek te brengen zonder het traditionele formele vertoon, en heeft zo een aantal klassieke stukken voor een groter publiek populair gemaakt. Hij heeft de meeste "grote" vioolconcerten uitgevoerd en opgenomen. Zijn repertoire beperkt zich niet tot klassieke muziek, maar hij speelt ook samen met bijvoorbeeld de Poolse band Kroke en is onder andere ook te horen op de CD/DVD "Live at The Royal Albert Hall" van The Who.

Fan van zowel Kennedy als Vivaldi. The Four Seasons, met name. Denk dat ik 'Winter' nog net iets mooier vind (qua muziek, dan, niet qua seizoen...)
Lastig om te ranken naast andere genres, maar Nigel Kennedy geeft het wel veel spirit. Doe maar een 8.

Sorry jongens maar klassieke muziek in RTH vind ik helemaal niks. Ik weet dit is een oude discussie, ik ga er ook verder niet op in, maar dit is voor mij een 1. Sorry jongens, maar ik kan er echt niet naar luisteren.

Wat kan ik jaloers zijn op iemand die zijn muziekinstrument zo virtuoos kan bespelen, zelf kan ik nog geen noot lezen   
Of dit genre nou in deze rubriek hoort of niet, dit is pure klasse! 10

Ik heb geen moeite met het ranken van klassieke muziek maar toch is er een probleem.

Deze wereldberoemde compositie van Vivaldi is natuurlijk zonder meer een 10 waard. Maar aangezien hij al enkele eeuwen dood is, is dit natuurlijk niets meer dan het naspelen van zijn muziek. Kortom: feitelijk ranken we hier een coverband. En dáár ben ik dan weer niet zo gecharmeerd van.

Nu kan ik dat best nuanceren want er bestaan immers ook heel goede covers. Dan gaat het wel om uitvoeringen waar een bijzondere eigen teint is toegevoegd. Dat is hier niet het geval. Deze uitvoering klinkt exact hetzelfde als vele andere uitvoeringen die ik heb gehoord van Le Quattro Stagioni.

De bijdrage van Nigel Kennedy aan deze versie is allesbehalve goed. Wat voor intro moet doorgaan is ronduit zwak en de lastigste partij van de compositie wordt door zijn eerste violist gespeeld (alhoewel de cameraman dat niet doorheeft).

Het cijfer: zoals gezegd zou de compositie een 10 verdienen. Maar aangezien we hier Nigel Kennedy moeten ranken en zijn bijdrage zeer teleurstellend is kom ik uiteindelijk niet verder dan een 4.

In de Napoleonistische tijd is hier ooit een discussie geweest of er al dan niet een klassiek RtH moest komen. Helaas is er nooit een knoop doorgehakt.

Ik schreef het volgende:
Ik stem VOOR omdat ik, zoals bekend, RTH zonder Klassiek wil houden. RTH is dan voor de H van Hits.

Ik vind klassiek net als Jan vreselijk. Alleen ik stem niet omdat ik dus vind dat het niet in RtH hoort.

Hahaha, dit was helemaal niet bedoeld om opnieuw de discussie te ontlokken. Zoals bekend ben ik ook helemaal niet voor om [teveel] klassiek in RTH te zetten. Maar ja ik vond hem zo mooi passen bij de Lente die gisteren begon   

Gelijk heb je ook, Dave. Maar ik ga die ranking niet verpesten, temeer omdat ik mijn mening al gegeven had

MrJohn schreef:Hulde voor je initiatief Dave, je poogt grenzen te doorbreken en dat stel ik altijd erg op prijs. Kunst is van alle tijden.

Het siert de mensheid om te evolueren, in dit geval het begrip voor muziek van alle tijden. Stilstand is achteruitgang   

Ja sorry John maar dit zie ik niet zo erg. Dave had gewoon de kolder in zijn kop vanwege de bloemetjes en de bijtjes en zocht een lente-plaatje. Hij vond het in een klassiek nummer. Vind dit meer toeval dan je grenzen doorbreken en een evaluatie waar Darwin trots op zou zijn. Als je het zo bekijkt ben ik absoluut voor achteruitgang en stilstand maar dit terzijde.

Mooie compositie, geen geweldige uitvoering. Een 6.

PS: jammer dat ik vergeten was 'Primavera' van Ludovico Einaudi aan te vragen, was ook (modern) klassiek geweest, maar makkelijker te ranken denk ik!

Prachtige compositie waarin Vivaldi elk jaargetijde waardig weet uit te drukken in muziek. Jammer dat het zo'n cliché-stuk voor violisten is geworden (zoals de vlooienmars op piano en Smoke On The Water op gitaar) en dat dit soort droeftoeters er ook mee aan de haal gaan. Wat een kitscherige versie zeg. Datt deze jan doedel klassieke muziek bij een groot publiek bekend heeft gemaakt, zegt vooral iets over het publiek. Compositie een 8, deze versie een 3