*RTH* Chopin - Ballade No. 1 (op. 23)

[11-08-2013]

Voor de zondagmorgen...  

http://nl.wikipedia.org/wiki/Fr%C3%A9d%C3%A9ric_Chopin

Ballade No. 1 in G minor, Op. 23, composed in 1831 during the composer's early years in Vienna, was a reflection about his loneliness in the city far away from home, where a war was happening against the Russian Empire's oppression. Once finished, it wasn't published until his move to Paris, where he dedicated it to Baron Nathaniel von Stockhausen, the Hanoverian ambassador to France. Robert Schumann commented that, "I received a new Ballade from Chopin. It seems to be a work closest to his genius (although not the most ingenious) and I told him that I like it best of all his compositions. After quite a lengthy silence he replied with emphasis, 'I am happy to hear this since I too like it most and hold it dearest.'"

The piece begins with a brief introduction which, contrary to popular belief, is not unrelated to the rest of the piece. Written in first inversion of the A flat major chord, it is a Neapolitan chord that implies a majestic aura, ending in a dissonant, questioning left hand chord D, G, and E-flat that is not resolved until later on in the piece. Though Chopin's original manuscript clearly marks an E-flat as the top note, the chord has caused some degree of controversy, and thus, some versions of the work – such as the Klindworth edition – include D, G, D as an ossia. The main section of the Ballade is built from two main themes. The brief introduction fades into the first theme, introduced at measure 8. After some elaboration, the second theme is introduced softly at measure 68. This theme is also elaborated on. Both themes then return in different keys, and the first theme finally returns again in the same key, albeit with an altered left hand accompaniment. A thundering chord introduces the coda, marked Presto con fuoco, to which the initial Neapolitan harmony re-emerges in constant dynamic forward propulsion, which eventually ends the piece in a fiery double octave scale run down the keyboard. As a whole, the piece is structurally complex and not strictly confined to any particular form, but incorporates ideas from mainly the sonata and variation forms.

A distinguishing feature of Ballade No. 1 is its time signature. While the other three are written in strict compound duple time with a 6/8 time signature, Ballade No. 1 bears deviations from this. The introduction is written in 4/4 time, and the more extensive Presto con fuoco coda is written in 2/2. The rest of the piece is written in 6/4, rather than the 6/8 which characterizes the others.

Ballade No. 1 is one of the more popular Chopin pieces. It is prominently featured in the 2002 Roman Polanski film The Pianist, where an approximately four-minute cut is played by Janusz Olejniczak. It is also played in the 1944 film Gaslight and heard in the 2006 satire Thank You for Smoking. It is the music for the "Black" pas de deux, the final, climactic pas de deux in John Neumeier's staging of the ballet The Lady of the Camellias, based upon the novel by Alexandre Dumas, fils. The piece was the subject of the 2012 BBC documentary Chopin Saved My Life.

Kies je favoriete uitvoering van Chopin´s Ballade No. 1 en rank op basis daarvan deze klassieke hit

enkele uitvoeringen:

Rubinstein 1959


Richter 1960


Horowitz 1965


Olejniczak, The Pianist soundtrack, 2002


Lang Lang, 2013, live Moskou

Ja, inderdaad: is dit Extra of In plaats van?

Is die klassieke meuk nou nog steeds niet onder de decoder gezet? Klassiek vind ik vermoeiend naar te luisteren en zeker zo'n uitgebreid piano-concert. Ik wens jullie veel genot en ik geef hier een 1 voor.

Ik mag toch wel mijn mening geven? Ik hou hier niet van en geef dat gewoon door. Ik mag toch wel ranken en eigenlijk vraag ik me af wat er nou zo onvolwassen is aan mijn reactie. Het is misschien niet leuk dit te lezen als je er wel van houd, maar iedereen mag zijn mening geven.

geeft niet, John. Ik vind het klasse hoe je gereageerd hebt, top!

Ik ga niet alle uitvoeringen luisteren; dat doe ik ook niet bij alle andere RTH's. Ik kies dus gewoon voor de eerste en rank die.
Die uitvoering vind ik geen uitschieter. Het is natuurlijk technisch goed gespeeld maar het brengt geen emotie bij mij naar boven.

Een 7.

Het toeval wil dat ik me door een aantal discussies met een goede vriend de laatste weken wat meer ben gaan verdiepen in de klassieke muziek. Chopin is daarbij ook al langs gekomen. Zojuist tijdens het werken de uitvoeringen niet allemaal integraal, maar wel voor een groot deel geluisterd, waardoor ik het denk ik redelijk kan vergelijken. Ik ben in zijn algemeenheid niet bijzonder onder de indruk van dit stuk. Ik kan me vinden in de mening van Frodo: het raakt me niet bijzonder, terwijl ik pianomuziek zeker kan waarderen. Ik geef hier een 5 voor. De verschillende uitvoeringen vind ik elkaar weinig ontlopen, maar misschien moet ik me daar nog beter in verdiepen.

alhoewel ik enkele klassieke werken wel kan waarderen , vind ik dit stuk niet mooi een mager 5 je
wel technisch knap om dit te kunnen spelen dat dan weer wel

Ken niet veel klassiek, maar kan het soms wel waarderen, deze vind ik toch niet zo, een 5.....

Wat een dodelijk saai deuntje is dit.

Een 1