*RTH* Nick Drake - Riverman

**Dave Evans** 09.11.12 19:06

[09-11-2012]
Jaja op verzoek Smile

Nicholas Rodney Drake (Rangoon, Birma, 19 juni 1948 – Tanworth-in-Arden nabij Coventry, 25 november 1974) was een singer-songwriter uit Engeland.

https://www.youtube.com/watch?v=idcaRTg4-fM

Nick Drake werd geboren in 1948 in het vroegere Birma, waar zijn vader ingenieur was. Na een korte tijd in India gewoond te hebben, kwam het gezin in 1951 terug naar Engeland. Ze vestigden zich in Tanworth-in-Arden. Nick Drake groeide op in een muzikaal gezin en leerde al snel piano en akoestische gitaar spelen. Drake kreeg een typische Britse upper-middleclass opvoeding. Hij bezocht de keurige Marlborough public school, waar hij piano, klarinet en saxofoon leerde spelen en uitblonk in atletiek. Na de middelbare school ging hij naar Cambridge om Engelse letterkunde te studeren, maar deed weinig anders dan gitaar spelen en liedjes schrijven. Hij trok zich meer en meer terug in zichzelf en werd een buitenstaander.

Drake ging met een demo naar een platenmaatschappij, waar producer Joe Boyd direct zijn talent onderkende. De twintigjarige Nick Drake werd ontdekt in 1968 en kreeg onmiddellijk een platencontract bij Island Records. Zijn debuutalbum Five Leaves Left verscheen in 1969. Het album werd gekenmerkt door de breekbare stem van Nick Drake, het delicate gitaarspel en de melancholie van de nummers.

Zijn tweede album, Bryter Layter, dat verscheen in 1970, ging op dezelfde muzikale weg verder. Geen van beide albums verkocht goed. In dezelfde periode raakte Nick Drake in een depressie die hem vaak belette te schrijven en te componeren. Drake trok zich meer en meer in zichzelf terug.

In 1972 kwam Pink Moon uit, een akoestisch album vol naakte, sombere nummers dat in amper twee dagen opgenomen werd en waarin hij terug ging naar de essentie van zijn muziek: zijn stem en zijn gitaar. De teksten stonden bol van spijt, verlies en ontgoocheling. Ook nu weer bleef het succes uit. Nick Drake vertrok naar Frankrijk waar hij samenwerkte met Françoise Hardy. Hij zou enkele nummers voor haar geschreven hebben, die nooit werden uitgebracht.

Na deze periode raakte Drake opnieuw in een depressie. Hij had het gevoel dat hij zijn doelpubliek onvoldoende kon bereiken en dat hij gefaald had in zijn opzet. Het was het begin van een periode vol psychische problemen, met een hospitalisatie van enkele weken als dieptepunt.

In 1974 ging Nick Drake voor de laatste keer de studio in en nam vier nummers op die op Fruit Tree, een postuum verschenen compilatie-album, verschenen. De nummers waren somber en vol verwijzingen naar de dood.

Intussen woonde Nick Drake opnieuw in het ouderlijk huis. In de nacht van 24 op 25 november 1974 nam hij een overdosis van zijn anti-depressivum Tryptizol. De volgende dag vond zijn moeder hem dood op zijn bed. Velen vermoeden dat hij zelfmoord pleegde, maar familie en vrienden spreken dit tegen. Volgens hen had hij de laatste maanden minder psychische problemen en was de overdosis een ongeluk. Toch blijft de twijfel, niet het minst doordat naast zijn bed het boek De mythe van Sisyphus van Albert Camus lag, een essay over het absurde van het bestaan en de existentiële vraag naar de zin van het leven. Tegelijk is juist de boodschap van Camus dat je altijd door moet gaan met strijden.

Hij is begraven in Tanworth-in-Arden.

**sowhat** 09.11.12 19:21

Erg somber, niet mijn ding. 3

MrJohn 09.11.12 20:00

Stem en gitaar, as simple as that, maar het kan zo ontroerend mooi zijn, van een sprankelende schoonheid, ook als de sombere gedachten tot ons komen.

Een 9.

Frodo 09.11.12 20:10

Wel een aardig muziekje maar niet dusdanig dat ik deze nu meteen in mijn playlist op m'n iPod ga incorporeren. Een 7.

Gast 09.11.12 20:13

Fabuleus mooie plaat. In mijn top 100.
Mooie muziek, prachtig ingetogen met een stukje ingehouden spanning en een ontzettend mooie fragiele maar loepzuivere stem.
10

Jan... 09.11.12 22:50

sorry lieve chatgenoten maar hier kan ik totaal niet van genieten. Ik erger me er zelfs aan. Vreselijk dat ingetogen, sombere gedoe, een 2.

Kaj 09.11.12 23:32

Ik vind Nick Drake geweldig, en dit wordt gezien als één van zijn beste nummers. Mij pakt het echter minder dan een aantal van zijn andere nummers. Een 7 heb ik er wel nog voor over!

Gast 10.11.12 1:53

Frodo schreef:Wel een aardig muziekje maar niet dusdanig dat ik deze nu meteen in mijn playlist op m'n iPod ga incorporeren. Een 7.

Idd eens, daarvoor vind ik het iets te somber en ingetogen. Ik maak er een 6 van. Mooie stem heeft Nick Drake namelijk zeer zeker wel!

Gast 10.11.12 6:58

Zie Dame Katje voor omschrijving en cijfer mijnerzijds

jrl74 10.11.12 8:59

MrJohn schreef:Stem en gitaar, as simple as that, maar het kan zo ontroerend mooi zijn, van een sprankelende schoonheid, ook als de sombere gedachten tot ons komen.

Een 9.

Mooi omschreven Mr. John. De eenvoud van de stem in combinatie met de gitaar, werkelijk een muzikaal hoogtepunt. Ook somberheid heeft zijn mooie kant. Ik geef er een 10 voor.

Joostvdaa 10.11.12 11:15

Zoals vaker de laatste tijd een artiest die ik eigenlijk eens beter moet leren kennen, al kende ik deze al wel. Singer-songwritermuziek is niet altijd aan mij besteed, maar kan prachtig zijn. Dit nummer neigt daar zeker naar. Het is somber maar zeker mooi, een 7 van mijn kant. Geen plaat die je op elk moment op kunt zetten, je moet er een beetje voor in de stemming zijn om ervan te genieten.

**Timmus** 10.11.12 19:31

Nog een 10 erbij. Om te janken zo mooi. Geen idee of ik de muziek of de stem mooier vind trouwens. Prachtig hoe steeds weer wordt teruggegaan naar het basisgitaarloopje.

Ik geef een 10, o wacht, dat had ik al gezegd...

**sokratikos** 12.11.12 16:21

Kaj schreef:Ik vind Nick Drake geweldig, en dit wordt gezien als één van zijn beste nummers. Mij pakt het echter minder dan een aantal van zijn andere nummers. Een 7 heb ik er wel nog voor over!

Dit geldt ook voor mij. Vrij snel na kennismaking met Nick Drake de cdbox aangeschaft, en tijdlang enorm veel gedraaid. Prachtige breekbare stem, zoo introvert. Een enorm gitaartalent, wat in andere songs beter is te horen. De nrs die mij het meest pakken zijn eerst en vooral Things behind the sun, en daarna Cello song en Day is done. De RTH geef ik (echter) een 7.5 die naar boven gaat.

Mirrr 12.11.12 22:28

Dit pakt me op de een of andere manier wel, hoewel het eigenlijk helemaal niet mijn muziekding is, maar toch wel een 7 voor deze.....

Miennnn 21.11.12 13:13

Nick den Draak krijgt van mij een 2!
Deprie muziek!

Gesponsorde inhoud

RTH Nick Drake - Riverman

Jouw cijfer voor 'Riverman'

RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman

Re: RTH Nick Drake - Riverman