*RTH* Blof - Mooie Dag

[22-10-2010]
Huhh vreemd genoeg is dit Nederlandstalige bandje nog niet geweest in deze rubriek

BLØF (uitspraak: 'bluf') is een Nederlandse en Nederlandstalige popgroep uit Zeeland.
BLØF werd opgericht in 1992.
In 2001 overleed drummer Chris Götte na een verkeersongeluk. In Norman Bonink vond de band een nieuwe drummer; Bonink speelde eerder in de band van Frank Boeijen.
Na de dood van Götte bracht de band het album Blauwe Ruis uit; Dichterbij Dan Ooit was de eerste single die van het album werd getrokken. De single had veel succes, in tegenstelling tot titeltrack Blauwe Ruis die daarna werd uitgebracht. De derde single Mooie Dag bereikte ook het grote Nederlandse publiek. De clip hiervoor werd opgenomen in het Zuid-Spaanse Almería en gemaakt door Chiem van Houweninge jr., Rick Arnold en Peterjan van der Burgh. In veel clips van het album Blauwe Ruis werd gebruikgemaakt van de digitale nabewerkingen van multimediakunstenaar Eboman.
BLØF bestaat uit:

Paskal Jakobsen (zang/gitaar)
Bas Kennis (toetsen/achtergrondzang)
Peter Slager (basgitaar/achtergrondzang)
Norman Bonink (drums/achtergrondzang) (vanaf 2001)


https://www.youtube.com/watch?v=jS_fkPGxzZ8

'live' tijdens de Umoja Tour!

https://www.youtube.com/watch?v=DC_XCGS8zNA

Mooie dag, slecht liedje. Afvoerputje: 1

Als je doorhebt waar dit nummer over gaat (de dag dat hun drummer Chris Götte ,die overigens een relatie had met Dione de Graaff van Studio Sport,
verongelukte op zijn motor) is het precies andersom: slechte dag, mooi liedje.

ik vind Blof een vreselijk vervelende groep, maar deze plaat is de grote uitzondering. Fantastisch nummer, vooral instrumenteel gebeuren er prachtige dingen. Een 9!!!

Berend schreef:Als je doorhebt waar dit nummer over gaat (de dag dat hun drummer Chris Götte ,die overigens een relatie had met Dione de Graaff van Studio Sport,
verongelukte op zijn motor) is het precies andersom: slechte dag, mooi liedje.

Zou ongetwijfeld kloppen, maar bij deze muziek gaat bij mij de radio uit.

2

Het is wat Berend zegt. Dit nummer is veel meer dan 'zomaar' een tekst. Er zit een betekenis achter en die maakt het nummer mooi. Een 8.

Zucht gaat die discussie weer als de intentie of het idee achter een nummer goed is wil het nog niet zeggen dat het nummer ook meteen goed is. Ik vind Blof overdreven en ze vinden vooral zichzelf fantastisch ik vind er geen bal aan. Ja mooi dat iemand een ode aan een ander schrijft maar dat wil nog niet zeggen dat ik het mooi moet vinden.

Ergo ik ga met het afvoerputje van Sowhat en de 2 van Mau mee en geef ook een 2.

Heb niets maar dan ook niets met Blof.... Behalve deze, wauw mooie tekst, sfeer en zelfs in deze plaat goed en verstaanbaar gezongen. Een 8.

De zoveelste keer dat ik criticasters van Bløf zie schrijven dat ze zichzelf geweldig vinden. Geef eens een link waaruit dat blijkt. Het lijkt veel meer als het verzinnen van een gelegenheidsargument bij gebrek aan echte argumenten. Laat onverlet dat iedereen vrij is om Bløf slecht te vinden, maar verzin er dan geen onzin bij en zeg gewoon wat je niet mooi vindt.

Zelf vind ik Bløf van de buitencategorie. Allesbehalve typisch nederlands, want er is geen band in NL die dit ook maar benadert. De composities zitten over het algemeen bijzonder goed in elkaar met mooie melodieën en pakkende refreinen, gecombineerd met teksten die uitmuntend een gevoel overbrengen. Mooie Dag is daar exemplarisch voor, met een onheilspellende sfeer waardoor je direct door hebt dat er geen sprake van een echt mooie dag is.

Het tweede filmpje is een mooi bruggetje naar een ander artistiek geslaagd aspect van Bløf: de samenwerking met artiesten uit andere, in de popmuziek niet gangbare, landen. Net zoals Ry Cooder deed met vooral cubaanse muzikanten weet Bløf typerende wereldmuziek te combineren met de popmuziek uit het westen. De daaraan gekoppelde Umoja-tour bewees dat dit ook op de bühne goed tot zijn recht komt.

Wat verder te waarderen valt is dat Bløf allesbehalve op zeker speelt: het is een band die niet de volgende plaat in het verlengde van de succesvolle laatste plaat wil laten klinken, maar steeds weer in artistieke zin nieuwe paden inslaat.

Behalve de zoëven al geroemde teksten (voornamelijk afkomstig van bassist Peter Slager) verdient zanger Paskal Jacobsen nog een speciale vermelding met zijn zeer zuivere stem waarvan je er in de popmuziek maar weinig tegenkomt.

Het mag inmiddels geen verrassing zijn dat ik een 10 ga geven, maar dan wel nadat ik eerst nog even heb vermeld dat hoe mooi dit liedje ook is het beslist niet het beste van Bløf is.

(zo, en dan is het nu weer wachten op bewoordingen als aanstellerig/pretentieus/zelfgenoegzaam etc ZONDER onderbouwing)

Frodo ik vind ze zelfingenomen overkomen dat kan en dat mag ik vinden. Bovendien is het totaal mijn smaak niet ik hou van slecht geproduceerde onderwatermuziek

De muziek die ik mooi vind wordt ook vaak als overdreven, teringtakkeherrie, zogenaamd interessant doenerig omschreven ik zit er niet mee en ga er ook niet over zitten zeuren als iemand zonder argumenten zegt dat het nergens over gaat of dat het pretentieus geneuzel is. Alles hoeft niet doodbeargumenteerd te worden muziek is voor mij gevoel en emotie geen taalspelletje.

Frodo, muziek is emotie. Hier zit, ondanks je lange betoog, geen enkele emotie in. Sterker nog: na elke toon hoor ik de kassa rinkelen.

Bløf heeft wel wat, maar ook een hang naar zwaarmoedigheid. Die heb ik ook wel, en daarom kan ik ze niet altijd zonder irritatie horen. Het Umoja project is wel bijzonder, net als de samenwerking met Black Eyed Peas. De achtergrond van dit nummer is om kippenvel van te krijgen, maar ik moet het niet te vaak horen. Overigens hoorde ik jaren geleden voor het eerst "Liefs uit Londen" en ik dacht; "wie zijn dit?" in de veronderstelling dat het een eendagsvlieg zou zijn. Niet dus.
Dit nummer krijgt een 7 van mij.

Ik heb het album "Boven" van Blof uit '99; dat vond ik een goed album en "Liefs uit Londen" vind ik een fantastische plaat.
Blof is mij kwijtgeraakt toen ze helemaal op de vage toer gingen met rare teksten als:
" Er zijn vliegtuigstoelen
Miljoenen bijbedoelingen
En bovendien zijn er limousines
En er zijn leugens over sterren
Die we toch nooit zien
Misschien neem ik Spanje als besluit"

Het werd mij veel te gekunsteld.

Dit vind ik nog wel redelijk; hoewel er wel een beklemmende deken van depressiviteit overheenhangt. Hij kan mij niet overtuigen dat het hem lukt echt te "besluiten dat het een mooie dag is."
Een zesje.

Toevoeging..., ik lees net waar het over gaat, dus dan is die deken van depressiviteit ook wel logisch en misschien juist heel knap dat hij me niet kan overtuigen van zijn beslissing, omdat dat dubbele gevoel juist de essentie van het nummer is.
Het verandert mijn cijfer niet, want ik word zelf depri van deze plaat.

Vleertje, zoals ik al schreef is het ieders goed recht om een nummer goed of slecht te vinden, maar wat je nu zegt (ik vind ze zelfingenomen overkomen) is iets totaal anders dan wat je eerder schreef (ze vinden vooral zichzelf fantastisch). Je houdt het nu terecht bij jezelf. Wanneer je iets over een ander zegt heb je wat mij betreft wel wat uit te leggen. Want het is inderdaad geen taalspelletje; juist daarom!

SoWhat: een liedje schrijven over je net overleden maatje 'geen enkele emotie' noemen vind ik nogal wat. Ik verwijs dan maar even naar katje, die terwijl ze dit liedje niet goed vindt (wat haar goed recht is) overduidelijk wel de 'beklemmende deken van depressiviteit' aanvoelt.

Vind zo'n beetje alles slecht van die zeeuwen, dit levert dan ook 1 van mijn zeldzame 1en op. Vraag me ook altijd af waarom ze zo ruim vertegenwoordigd zijn in de Top 2000, 17 in een dozijn bagger.

In de begin periode van Blof gingen een paar vriendinnen van mij naar een theater concert van hun en vroegen of ik zin had om mee te gaan. Ik had nog nooit van de hele groep gehoord maar besloot mee te gaan en het viel beslist niet tegen. Daarna ook een cd gekocht, maar als ik die 5 keer heb geluisterd dan is het vaak: het was toch niet zo mooi als ik het in het theater vond. Het enige nummer wat me echt van Blof is bijgebleven is "harder dan ik hebben kan". Die blijft mooi wat mij betreft.

Dit nummer doet me niet zoveel ookal heeft het een achter liggende gedachte. Een 4

Geinig om zo die voors en tegens te lezen. Ik ben geen fan van Bløf. Dat neemt echter niet weg dat ik een deel van hun repertoire goed kan waarderen. Katje noemt inderdaad Liefs Uit Londen, dat is na Aanzoek Zonder Ringen toch wel mijn favo Bløffertje en staan ook best hoog in de 555. Ik geef hier een 7 aan. Ik vind het een mooi nummer, maar ze hebben betere platen gemaakt.

Ik wil nog even terug komen op de post van Katje. Inderdaad zijn hun teksten soms wat vreemd en valt er niet altijd uit op te maken waar het nou precies over gaat... Maar je plaatst wel de letterlijke vertaling van een tekst van de Counting Crows! Helemaal dus niet van de hand van deze mannen. FYI: het origineel van 'Holiday in Spain' is dus van de Counting Crows en later in tweetalig duet nog eens opgenomen mét Bløf.