*RTH* Iron Maiden - Run to the hills

[10-04-2010]
Zo even de boel weer opschudden met wat hardrock.
En ja daar kunnen de heren van Iron Maiden wel voor zorgen.
Vorig jaar brachten ze hun daughter nog naar de slaughter maar nu rennen ze naar de heuvels..........



https://www.youtube.com/watch?v=geHLdg_VNww

Lekker wel: 7

De gitaarsolo's zijn prima te verteren, maar daartussen is het erg braaf en saai. Dat maakt samen een 7

Lekker hoor, ik begin Iron Maiden steeds meer te waarderen. Een 8.

Monsters of Rock 1988! Willem II-stadion in Tilburg, ruim 30.000 hardrockers bij mekaar die de op dat moment grootste band in het genre kwamen "eren"... Het was een van mijn eerste grote concertervaringen en het liet een onuitwisbare indruk op de puber Grafmat achter. Iron Maiden was op dat moment met afstand mijn favoriete band, en ondanks een periode van grote teleurstelling over de koers van de band (ik volg sinds het belabberde Fear of the Dark niet meer wat Maiden doet...) en een groot aantal jaren van onthouding, kan ik Maiden nog steeds erg goed hebben...

Helaas is Run to the Hills voor mij nou niet het grote hoogtepunt van de band. Ik heb toch een sterke voorkeur naar de meer melodieuze en ook wat complexere werken - zoals Rime of the Ancient Mariner, 2 Minutes to Midnight, The Prisoner, Revelations e.d.

IK kom toch tot een 7 voor dit nummer, in elk geval een stuk hoger dan wat ik gaf voor een van de ultieme Maiden-dieptepunten "Bring your daughter to the slaughter"...

Een acht!!!! Ik ging vroeger altijd naar het jeugdhonk in het nabijgelegen dorp. Dat vond ik leuker dan de disco omdat de jongens daar leuker waren dan in de disco. En die jongens op het jeugdhonk die hielden van Iron maiden, strakke broeken, beugels grolsch en een blowtje en ik hield van jongens in strakke broeken, beugels grolsch en een blowtje dus nam ik de Maiden voor lief. Maar als ik ze hoor krijg ik wel die emotie van toen en daarom een acht omdat het leven toen nog zo lekker simpel was.

Hoewel ook mijn voorkeur gaat naar de wat complexere nummers van Maiden, als Rime Of The Ancient Mariner en Hallowed Be Thy Name, vind ik dit een echte Iron Maiden klassieker. Het intro is uit duizenden herkenbaar. Ik geef een 9 voor dit stukje jeugdsentiment.

Poedel.., veel te soft voor mij. 6 Bonuspunten omdat het goed in elkaar steekt.

Omdat ik in de 80s nogal braaf was, heb ik Iron Maiden over geslagen. Mijn vrindjes waren toen al stoer, dus die dwepen er nog steeds mee. Omdat ik er geen herinneringen mee hebt, heb ik er niks mee. Wasted years en Can I play with madness vind ik leuk omdat die ooit in de top 40 stonden.

Dit nummer hoorde ik altijd op after party's op (classic) rock festivals. Iedereen zat altijd mee te galmen behalve ik. Ik heb er niks mee. Iron Maiden is leuk als je bezopen bent, maar ik vind het over het algemeen nogal kinderachtig. Ik geef een 4. Het is niet zo'n drama als dat Slaughter gedoe, maar het doet me echt helemaal niks.

Zooo een 2 mensen. Voor de toelichting: Afschuwlijke plaat!! Slaughter is de enige
die ik wel kan hebben. Dus het zal wel kloppen dat dit nummer + de rest van hun
oevre niet maar dan ook helemaal niet aan mij besteed is. Waarom? Geen gevoel bij,
te snel, geen soul, lelijk gezongen en vreselijk overgewaardeerd door menigheen.

Ik vind het altijd erg moeilijk om een motivatie bij een cijfer te plaatsen, maar Raver heeft het wat mij betreft perfect verwoord... een 2 dus...

Doordat Iron Maiden één van de favorieten is van verscheidene huisgenoten ben ik redelijk op de hoogte van hun gehele oeuvre. Ik kan dat best waarderen al beschouw ik ze niet tot mijn favorieten. Echter, dit nummer vind ik geen recht doen aan wat Iron Maiden allemaal wél kan.

Ik hoor liever hardrock dan dit mislukte top-40 liedje. Een 5.

Drakenplaat. Een 3.

Er zijn veel betere nummers in dit genre gemaakt. 5 van mij.