Steunfonds 22: 29 mei t/m 4 juni 2022

Arme, arme Donna Blue. Voor de derde keer in het Steunfonds en wéér niet voldoende stemmen om te winnen. Sterker nog: een gedeelde tweede plaats met The Hu en dus betekent dat het einde van The Beginning. James LaBrie bewees dat hij zijn band Dream Theater helemaal niet nodig heeft. Zijn intense ballad wist de meeste stemmers te overtuigen. DC Gore bleef flink achter bij de rest en eindigt als vierde. Vier gloednieuwe Steunfonds-plaatjes dus. Veel plezier!

Eindstand week 21:

1. James LaBrie - Am I Right [8 stemmen]
2. Donna Blue - The Beginning [6 stemmen]
2. The Hu - This Is Mongol [6 stemmen]
4. DC Gore - I Like You [2 stemmen]

ORINOCO FLOW SCHIJF


De kandidaten voor week 22:

1. Ocean Alley - Deepest Darkness

Australië barst van de leuke psychedelische rockbandjes en Ocean Alley mag dat dit Steunfonds onderstrepen. In eigen land prijkt de band bovenaan alle festivalposters, in Europa moet de echte slag nog geslagen worden. Deepest Darkness moet de Steunfonds-stemmers vast zien te veroveren.



2. Jana Mila - When Times Get Rough

De liefde van haar ouders voor Johnny Cash en Simon & Garfunkel hebben Jana Mila op het spoor van de americana/countrymuziek gezet. De Amsterdamse singer-songwriter schreef haar debuutsingle When Times Get Rough al toen ze zestien was. Nu een paar jaar later is het nummer eindelijk officieel uitgebracht. Kan dit muziekgroentje direct leveren in het Steunfonds?



3. The Shivas - Doom Revolver

Nog zo'n band die in eigen land steeds populairder wordt, maar in Europa nog voet aan de grond moet zien te krijgen. The Shivas is een energieke rock-'n-roll-band uit Oregon die een soort psychedelische dansrock produceert. Houd je vast, want de nieuwe single Doom Revolver zit vol verrassende wendingen.



4. Naaz - Sad Violins

'She's back' zingt Naaz aan het begin van haar nieuwe single Sad Violins. En daar is niks aan gelogen, want het was jarenlang stil rond de singer-songwriter uit Gorinchem. Rond 2018 brak ze razendsnel door, maar liep zichzelf daarmee flink voorbij. Veelzeggend hoe Naaz haar comeback inluidt: 'ik hoop dat jullie mij niet meer herinneren, want ik herinner mezelf ook niet meer.' Inmiddels is de schade hersteld en is Naaz klaar voor een nieuwe fase in haar muziekcarrière. Te beginnen in het Steunfonds.

Grappig, Shivas maken de muziek die ik bij Ocean Alley verwachtte/hoopte. Bij Shivas had ik dan gehoopt op iets wat op Controller.controller lijkt maar niet dus (nou dacht ik ook even dat Oregon canada was maar dat is natuurlijk ook niet zo).
Jana Milla is me iets te acoustisch, op zich best mooi gezongen maar ik heb graag wat meer band geluid. Naaz kende ik alleen qua naam, zal ze blij om zijn maar dit doet me eigenlijk niks.
Uiteindelijk wint Shivas het toch wel duidelijk.

Jana Mila heeft een werkelijk prachtige stem maar Naaz is in alles net iets meer sowhat, schriftje, dus zij wint.

Ocean Alley is leuk maar The Shivas zijn nog leuker

Ocean Alley overtuigt het meest, met dat heerlijke galmende refrein. Maar alle plaatjes zijn dikke prima