Steunfonds 9: 28 feb t/m 6 maart

We zijn alweer toe aan Steunfonds nr. 9. Dat betekent dat ik voor de 3e maal dit jaar het mag samenstellen. Marrk zette vorige week een lekker Steunfonds neer met een mooie winnaar. Dat werd Jessie Ware die de Lentekriebels bij ons deed ontwaken. Whispering Sons pakte opnieuw de 2e plaats zodat ze aan een 4e poging mogen beginnen, kijken of het ze nu wel gaat lukken?
Succes met kijken, beluisteren en stemmen!

ORINOCO FLOW SCHIJF


Eindstand week 8:

1. Jessie Ware - Remember Where You Are [9 stemmen]
2. Whispering Sons - Surface [5 stemmen]
3. Myles Kennedy - In Stride [3 stemmen]
4. Thomas Dybdahl feat. Behari- River [1 stem]

De kandidaten voor week 9:

1. Whispering Sons - Surface

Whispering Sons heeft altijd zijn tijd genomen om de carrière rustig uit te bouwen. Nadat de groep in 2016 Humo’s Rock Rally won, namen ze nog twee jaar de tijd om met debuutalbum Image te komen. Nadien volgden heel wat shows en zelfs wat internationale erkenning, waardoor de band ondertussen al goed gekend is in binnen- en misschien zelfs een beetje buitenland. Dit jaar zou de opvolger komen, de moeilijke tweede, en met “Surface” krijgen we alvast een eerste keer te horen hoe dat zou moeten klinken.



2. Iraina Mancini - Deep End

[ik ben lui en heb geen zin om te vertalen ]
Iraina was born into a musical family. Her father, Warren Peace, was David Bowie's childhood friend and later went on to tour providing backing vocals and writing with David from Aladdin Sane through to Station to Station. At 15, Iraina started modelling and writing songs herself; Iraina's first band was Mancini, an electronic pop outfit that appeared on Channel 4's Mobile Act Unsigned. There they got discovered and recorded an album with legendary producer Jagz Kooner. After Mancini went separate ways Iraina moved to Liverpool and started a band called The Venus Fury with ex members of The Zutons and The Dead 60s.



3. The Bamboos - Ride on time

[bron: nieuweplaat.nl] Als teaser voor hun nieuwe album Hard Up dat op 7 mei uitkomt, hebben The Bamboos hun single Ride On Time gedropt. Dit is een remake van de jaren negentig hit van Black Box, die een sample van disco diva Loleatta Holloway uit haar nummer Love Sensation hadden gebruikt. The Bamboos maken er een geheel eigen funky versie van met zang van Kylie Auldist, die zich prima kan meten met Holloway. Met heerlijk drumwerk en een uitmuntende blazerssectie, zetten de Australiërs het nummer geheel naar hun hand.



4. Manchester Orchestra - Bed Head

Manchester Orchestra brak ooit door met behoorlijk stevige rocksongs. Op het voorbije album – A Black Mile To The Surface – bleef dat totaal achterwege en prijkten er vooral fraaie indiecomposities. Nu lijkt de groep voor een middenweg te kiezen met de single Bed Head. Rock met duidelijke indie en synthinvloeden, waarbij het begin en het eind zeer stevig zijn. Ook op die middenweg slaat Manchester Orchestra weer een voltreffer. Het is nog afwachten of dat voor het hele album The Million Masks of God gaat gelden. De zesde studioplaat van de Amerikaanse band komt op 30 april uit.

Iraina Mancine is heel leuk maar niets gaat boven de Whispering Sons!

Ik vind de Bamboos de leukste van de 4. Instrumentaal gezien. De zang is niet geweldig. Je gaat toch vergelijken met het origineel.

Qua muziek ligt Ride on Time het dichtst bij mijn voorkeur.
Fijne blazers toetertjes.
Maarrrr deze remake haalt het bij lange niet van ‘the Original’, qua zang.
Wat een dijk van een stem heeft mevrouw Holloway toch..

Ik sluit me aan bij Marrk wat (de vocalen op) het origineel betreft, maar ik ben erg content met deze remake, mijn stem voor The Bamboos. Iraina Mancine is ook een fijn popplaatje trouwens.

Dan nog maar een keer voor Whispering Sons zuchttttttttt

Ik ga ook voor de Whispering Sons. Manchester Orchestra komt wat mij betreft iets te vaak voorbij, dus die moeten het vooral niet worden als je het aan mij vraagt. Bamboos ook nog wel leuk, maar Whispering Sons muzikaal beter.

Ik kan niet wachten tot Whispering Sons uit het Steunfonds is, want het blijft behelpen. Iraina Mancine is erg middle of the road en dat geldt eigenlijk ook voor Manchester Orchestra. Zijn stem komt toch veel beter uit in de wat rustigere nummers als I Know How To Speak en The Silence. Dat zijn meesterwerken, dit is maar zo zo. Gelukkig zijn daar The Bamboos. Prima remake met een lekkere dot vrolijkheid. Zonder twijfel mijn stem.

Misschien niet het meest vernieuwend , maar wel ontzettend catchy, de plaat van Bamboos. Stem erbij voor Ride on time.

Natuurlijk Iraina Mancini, twee weken geleden in m'n Discover Weekly en dat was zeker een discovery. In het straatje van oa Hazel English (die 2x in het steunfonds heeft gestaan maar zonder enig succes) en Aimée Steven en enigzins nog Mattiel. Dat is een prima straatje om in te bivakkeren.

Iraina Mancini heeft zeker een lekkere plaat gemaakt en ook The Bamboos is een heerlijk plaatjes. Maar Manchester Orchestra heeft met de wat meer stevige sound de plaat van de week gemaakt en die wordt het dus!

Jeetje, nummer 9 alweer. Voor je het weet gaan we alweer beginnen aan de Hemelse Honderd, schijnbewegingen voor de V500 en vliegen de pushplaten je om de oren.

Nadat ik in het afgelopen weekend de nummertjes beluisterd had, besloten om later deze week (en dat werd dus vandaag) de nummers nogmaals goed op me in te laten werken.

In volgorde van opkomst mijn motivaties:
- Whispering Sons - Surface. Mijn primaire reactie was, mag deze alweer een 3e keer meedoen??? Jammer maar helaas
- Irania Mancini = best een lollig ding maar heeft geen verpletterende indruk achtergelaten
- Manchester Orchestra = Bed Head, ik ken betere nummers van MO
Dus mjin stem gaat deze week naar The Bamboos. Lekkere blaaspartijen, uitermate Lente-vibe en doet terugdenken aan de ietwat latere jaren van Disco.

Ben benieuwd wat het Steunfonds #10 gaat brengen

MO

MO verraste mij toch wel met deze single, ik was dat slome gedoe wel een beetje beu eigenlijk en toen deden ze dus dit! Mooi stevig nummer maar Bamboos zijn toch nog net een stukje leuker. Die krijgen mijn stem.

Finaledag; het is enorm spannend!

Nog 2 uurtjes

Manchester Orchestra met overtuiging!

Whispering Sons kunnen mij al weken niet overtuigen en de andere 2 nummers hebben een beetje te lijden onder hetzelfde euvel: klinkt lekker, maar het is teveel gebaseerd op hetzelfde riffje/themaatje en melodie, waardoor ik niet het hele nummer geboeid word. Manchester Orchestra levert voor mij misschien wel hun lekkerste nummers so far af. Ik krijg hier ook ineens Silversun Pickups vibes bij,  zeker ook dankzij de leadzang, en daar is helemaal niks mis mee!