Steunfonds 39: 20 t/m 26 september 2020

Django Django met kop en schouders.

Timmus weet dingen

Rise Against met twee vingers in de neus.

Het was erg lastig... Django Django of Eels maar uiteindelijk heb ik voor Eels gekozen...waarschijnlijk vanwege die sigaar rokende baby...

Normaal gesproken zou ik voor Eels gaan, ware het niet dat ik deze week op Django Django kan stemmen. Na bijna negen jaar (Default) hebben ze weer een dijk van een nummer uitgebracht!

Eels! Wat een fijne nieuwe track weer. Django x2 is een goede 2e.

Eels vind ik heel soms heel goed en veel vaker helemaal niks. Dit nieuwe nummer doet met denken aan Beck, op zich kan dat positief zijn maar in dit geval niet.
Rise Against vond ik 25 jaar geleden vast prima maar nu hoeft dat van mij niet meer.
Pearl Charles ontdekte ik in 2018 met haar album Sleepless Dreamer, lekker in het gehoor liggende countrypop. Nu is er een nieuwe single die eigenlijk wel verder gaat op de ingeslagen weg maar wel (nog) iets rustiger is en daardoor wat meer groeiplaatje is. Wel ruim genoeg voor mijn stem (groeien kan ook nog, afgelopen week kwam ze op 40 binnen in mijn weeklijst)

Na een paar weken niet gestemd te hebben (waren gewoon niet mijn plaatjes), deze week getriggerd door de aanwezigheid van Django Django.
Dus vanavond maar eens even wat tijd ingeruimd om alles goed te beluisteren om een weloverwogen keuze te kunnen maken;

Eels - Baby Let's make it real ==> fijn nummer maar schiet een beetje over me heen
Pearl Charles - What I Need ==> leuk voor als je op een roadtrip bent, en het is niet een nummer waar ik op dit moment behoefte aan heb, dus helaas
Rise Against - Broken Dreams, daar heb ik er al genoeg van dus ik hoef er niet nog eentje bij
Django Django = Spirals ==> wat een lekker nummer en het geeft mij een omhoog draaiende spiraal. Django Dus!

Django 2x

Voor mij steekt Django Django er ook ruim bovenuit.

Ik zie dat ik vooral voor de tweede plaats kan stemmen. Het plaatje van Django Django vind ik namelijk een onopvallend popdeuntje dat niet irriteert maar nergens boven het maaiveld uitkomt. Pearl Charles zit ook een beetje in die categorie, zodat het gaat tussen twee platen die duidelijk wel iets meer brengen.

Het plaatje van Rise Against zit verrassend goed in elkaar. Het genre heeft als valkuil om over the top te gaan, maar daar vallen ze niet in. Een mooi staaltje van instrumentbeheersing overigens, ben benieuwd of ze dit ook live kunnen waarmaken, want dit is echt heel knap gedaan. Als het alleen om de technische uitvoering zou gaan, zou Rise Against mijn stem hebben.

Maar muziek is uiteraard meer dan alleen maar techniek. Er komt ook emotie en gevoel bij kijken, en dan is het plaatje van Eels opeens weer de beste. Mooie eigen sound hebben ze, zonder dat je ook maar ergens het gevoel hebt dat ze zichzelf gaan herhalen. Als het alleen om het gevoel en de sfeer zou gaan, zou Eels mijn stem hebben.

Ik ga er nog een nachtje over slapen.

Django Django

Oh, ik had uiteindelijk voor Eels gekozen