Steunfonds 27: 28 juni t/m 4 juli 2020

Geen enkele reden om niet opnieuw Linea Aspera te kiezen.

Eens met Sowhat

Mooi nummer van Indochine, de Franse band die dit jaar zijn 40-jarig jubileum viert en daaraan wordt ook gerefereerd. We dragen als het ware allemaal de geschiedenis met ons mee. Prachtige muziekvideo erbij.

Op de jaarlijkse lijst van 100 meest geliefde Franse artiesten, is Indochine op de 2e plaats geëindigd:

https://riffx.fr/barometre-riffx-by-credit-mutuel-2020-les-100-artistes-preferes-des-francais/

Ik ga voor Indochine deze keer

Mooi dat Linea Aspera als vertegenwoordiger van de electro, het alhier ondergeschoven kindje, vorige week de tweede plek binnenhengelde achter voorspelbare winnaar Hail The Ghost. En dat terwijl het nummer alleen nog via YT te beluisteren is; ik wacht met smart op een Spotify-versie, die, zo op het eerste gehoor, de concurrentie van deze week hélemaal wegblaast. Maar ik gun alle platen zeker een tweede luisterbeurt, dus ik wacht nog even met mijn eindoordeel. Leuk dat je weer een uitgebreid en gevarieerd Steunfonds hebt geserveerd, Dave.

Het had lastig kunnen worden voor mij om tussen Linea Aspera en Nothing but Thieves te kiezen, waarschijnlijk had de eerste dat gewonnen.
Nu maakt dat echter niet uit want Jess Williamsion en Hand Habits doen zomaar mee.

Jess maakte eerder dit jaar een aantal singles die ik erg leuk vond, nadat het album uitkwam bleek dat ook grotendeels prima te zijn. Volgens mij is minimaal 1 van de singles nog door radio 2 opgepakt, in elk geval kwam ik haar naam ergens bij Stenders een keer tegen.
Hand Habits verdient haar geld als sessie- en live-gitarist maar bracht vorig jaar ook een eigen album uit waarvan ik in elk geval 1 single (can't calm down) erg goed vond. Het album vond ik dan toch wat teveel van hetzelfde en toch wel erg minimaal.
De samenwerking van beide dames pakt voor mij ook prima uit. Heerlijk rustig met fijne gitaarlickjes en mooie stemmen; ja natuurlijk wordt die het.

Vijf aardige plaatjes, waarvan de een wat aardiger is dan de andere. Na een paar keer luisteren werd het duidelijk dat ik uiteindelijk viel voor Jess Williamson met die sound die sterk doen denken aan Mazzy Star.

Hmmm, geen enkele stem voor Nothing But Thieves, opvallend. Maar wie weet staat die bij veel mensen op 2, net als bij mij. Niet van wereldklasse, maar best lekker poprocknummer, en een stuk beter dan de onopvallende bijdrage van Smith & Burrows.
Pictures of Flowers van Williamson & Hand Habits begon veelbelovend, maar uiteindelijk moet ik vaststellen dat het me niet pakt en dat ik het maar een saai stukje muziek vind.
Indochine, sorry voor de fans alhier, maar ik vind het een te blij nummer, al snap ik de historische waarde natuurlijk wel.
Mijn stem gaat zonder moeite naar de knaller van Linea Aspera.