De top 100 van!

Op Mume heb ik een jaar geleden mijn top 100 van dat moment gedeeld. De top 100 van Vleertje. Bij elk nummer heb ik toen een stukje geschreven. Ik heb het vandaag eens terug zitten lezen en er zijn wel wat verschuivingen inmiddels. Maar het is best een mooi en persoonlijk verhaal die 100 nummers op rij en ik vond het wel aardig om dat hier ook even te delen voor de liefhebbers.

Misschien is het een begin van een mooi topic. Ik vond het toen in ieder geval leuk om te doen en ik vind het nu leuk om het na een jaar weer terug te lezen. En ik heb het ook opgeslagen, want ik kan me voorstellen dat als ik grijs en oud ben dat ik dit dan nog leuker vind om terug te lezen.

100. Peaches - Fuck the pain away. https://www.youtube.com/watch?v=GmFp0I8AZqw
Wellicht een grote verrassing voor hen die mij een beetje kennen. Electro clash bij een vleermuis? Ja inderdaad Peaches is punk, rauw, provocerend en daar hou ik van. Wat ik aan dit specifieke nummer zo gaaf vind is het welhaast saaie wat ze in haar stem legt een soort van wtf maakt het ook allemaal uit. Verder zit er gewoon een heerlijke beat in dit nummer. Sinds kort draai ik buiten dat ik radio maak ook nog wel eens voor een dansvloer links of rechts en dit nummer brengt de vloer eigenlijk altijd wel in beweging.

99. Meredith Monk - Gotham Lullaby https://www.youtube.com/watch?v=jkvH19r717Y
Dat is andere koek. Meredith is avant garde een stemkunstenares dus veel van haar werk kost wat moeite om doorheen te komen. Dit nummer is voor haar doen uitermate toegankelijk. De repetatieve piano hypnotiseert bijna en haar stem is buitenaards mooi te noemen. Niet voor elk moment op de dag maar wel 1 van mijn grote favorieten is dit nummer geworden. Het klinkt zo heerlijk eenvoudig druppelt als honing je oren binnen.

98. Thee Oh Sees - The Dream https://www.youtube.com/watch?v=_mZqGxkYOFY
De Thee Oh Sees daar had ik tot een jaar geleden nog nooit van gehoord. En dat blijkt jammer want wat een fijne band is dit. Energiek en afwisselend. Wat ik aan dit specifieke nummer tof vind is de drive die erin zit. In de auto riskeert dit nummer talloze snelheidsovertredingen. Op de dansvloer schud je hoofd ongeveer los van je hoofd en is het een complete work-out om dit tempo met de benen bij te benen. Het is gewoon erg lichamelijke muziek.

97. Joni Mitchell - Al I want https://www.youtube.com/watch?v=Wq2jhs19_V8
Weer even bijkomen want dat kan altijd bij Joni. Voor mij één van de allermooiste vrouwenstemmen in de muziekgeschiedenis. Tikje nasaal, de begeleiding vaak simpel maar haar stem zo lenig naar alle hoekjes kruipend. Deze staat in ieder geval elke keer weer garant voor kippenvel wat bij de nek begint en zich langzaam uitbreidt.

96. Tortoise - TNT https://www.youtube.com/watch?v=JJdv2DGu-qc
Minimalistisch meesterwerkje. De drums die in het begin ondersteunen de gitaar die eroverheen spaced. De kracht van herhaling is in dit nummer ook groot. Ik bezit wel een liefde voor repetitie in een nummer. Dit nummer doet het goed op lome warme dagen, terwijl een briesje de haartjes op je gezicht en armen laat bewegen. Een straaltje zweet in je nek begint en naar beneden parelt zo'n dag dat alles gewoon helemaal volledig goed is, je geen bad hair day hebt, je band niet lek is, de wereld je alleen maar toe glimlacht terwijl jij je op je fiets voortbeweegt, niet gehaast maar gewoon in het ritme.

95. The Dream Syndicate - John Coltrane Stereo Blues https://www.youtube.com/watch?v=uVeRTb-DaGs
Een band die mijn inziens ondergewaardeerd is. Beetje vuig, beetje ranzig, jammerend gitaartje stuwende bas. Het heeft soms een feel van punk en ook the Velvet Underground is niet ver weg. Dit is een zaterdagavond alles is hooggespannen, dit is de avond het gaat ervan komen, maar de avond is nog lang, dit nummer ademt drank en drugs en uiteindelijk is de sex in dit nummer ook onvermijdelijk.

94. Mi and L'au - Bingo https://www.youtube.com/watch?v=cbNNQPxscBA
Minimal van een finse muzikant en een frans model. Dit koppel werd verliefd en ging wonen in een hutje ergens in de bossen van Finland. Samen maken zij welhaast etherische muziek. Voor hun doen is dit nummer ergens zwaar bombastisch. Het begint zoals je gewend bent van Mi en L'au met een zeer weinig aan instrumenten. Het nummer sjokt rustig voorbij maar komt ineens midden in een blazersensemble terecht die aan alle kanten naar je toeteren. Als je dit niets vind maar wel van minimal en etherische samenzang houd sla dit nummer dan over en probeer hun nummer philosopher eens want dat is ook een absoluut meesterwerkje.

93. Don Sugarcane Harris - Hatties Bathtub https://www.youtube.com/watch?v=C80iZgMBnGU
Don Sugarcane Harris is een Rock and Roll violist een grootmeester op viool. Wat hij uit een viool haalt is onvoorstelbaar het lijkt alsof de viool een verhaal gaat vertellen in dit schitterende nummer. Virtuoos het moet een genot zijn om Don Sugarcane Harris dit nummer te zien spelen op viool ik stel me zo voor dat zijn gezicht telkens van uitdrukking veranderd bij het verhaal wat hij de viool laat vertellen. Muzikaal verwant aan Zappa waar hij o.a. op Hot Rats meegespeeld heeft. In de jaren 80 speelde hij bij Tupelo Chain Sex een punk-jazz-funkband. Ook leuk om eens in te duiken. Verder is dit gewoon een heerlijk chaotisch nummer voor in de badkuip of onder de douche.

92. Scrapping Foetus off the Wheel - Descend into the Inferno https://www.youtube.com/watch?v=jiEZzEqESiQ
Jim Thirlwell aka Clint Ruin aka Foetus aka Frank Want. Een absolute grootmeester deze artiest eigenlijk vind ik alles wat hij gemaakt heeft best behoorlijk de moeite waard en hij heeft veel gemaakt. Onder vele synoniemen en bandnamen. Ook heeft deze meneer uit Melbourne samengewerkt met een keur aan artiesten die niet de minste zijn: Nurse With Wound, Marc Almond, The The and Nick Cave. Oh daarnaast is deze duizendpoot ook nog producer en heeft hij diverse nummer geremixt voor de volgende bands: Nine Inch Nails, Pantera, Jon Spencer Blues Explosion, The The, Zola Jesus en Swans. Hij werkte samen met 1 van mijn favoriete secreten allertijden Lydia Lunch.
Muzikaal gezien beheerst deze artiest zoveel verschillende genres maar daar waar het punk, gemengd met jazz betreft vind ik hem wel op zijn best en dat hoor je dan ook in dit nummer terug. Gegarandeerd vuig is absoluut van toepassing op deze man.

91. New Order - Leave me alone https://www.youtube.com/watch?v=JEJpmDUMKco
Vergeet Blue Monday maandagen daar is sowieso weinig plezier aan te beleven. Maar luister eens naar dit prachtige nummer. Het album Power Corruption and Lies waar dit nummer vanaf komt is een briljantje. Muzikaal hangt het nog heel erg tegen Joy Division aan maar het is net wat rijker georchestreerd. Het nummer repeteert heerlijk en de stem hangt er ook zo lekker tegenaan. Uitermate fijn dansplaatje ogen dicht en leave me alone.

90. Einstürzende Neubauten - Yü Gung https://www.youtube.com/watch?v=EpYo4GAj0ys
Industrieel zoals industrieel hoort te zijn. De mannen van Neubauten rammelden op steigers, traden op op bouwplaatsen en waren uitermate creatief in de jaren 80. Met charismatische frontman Bargeld. Dit vind ik hun allerbeste nummer. Luister dit via de koptelefoon en je zit op het puntje van je stoel. Relaxen zit er niet in bij dit nummer want het is van het eerste tot het laatste moment veel te spannend en overspannen. Voer mijn ego ik ben 6 meter groot, ik ben 10 meter groot ik ben 12 meter groot!!! Meesterlijk stukje industrial.

89. The Sound - Winning
Van het geweldige album From the Lions Mouth een album wat ik leerde kennen in een periode dat het zwemmen mij zelf nog niet zo goed afging. Ondanks dat ik 11 jaar wedstrijden gezwommen had zat ik nu in mijn adolescentie en het zwemmen in de maatschappij zo op eigen benen viel nog niet mee. De tekst van dit nummer voelde voor mij dan ook als een reddingsboei. I was gonna drown then I started Swimming, I was going down but now I started winning. In het kader van die tekst is het natuurlijk erg triest dat frontman Borland in '99 stopte met zwemmen en toch ten onder ging.
Tegenwoordig valt het zwemmen voor mij best wel mee, soms wil ik nog tegen de stroom dan is het zwaar, maar de moed blijft erin en dit nummer kan nog altijd net dat zetje geven.

88. John Coltrane - Blue Train
Het begint vrij eenvoudig de sax vraagt en de piano antwoord. Dit gaat zo een halve minuut door en de sax gaat los, langzamerhand gaat het hele stuk steeds meer swingen, zelfs een notoire muziekhater zal met zijn voet stilletjes aan gaan mee bewegen. Zeer puik en knap werk wat de volle 10+ minuten blijft boeien. Op het einde komt het begin thema weer terug een prachtig rondnummer als een ring. Het hele album met dezelfde naam is top!

87. Danse Society - There is no Shame in Death
Dat je een vleermuis bent dat zul je weten. Dit nummer komt uit de door mij zeer geliefde jaren 80 en dan spreken we niet over de Rick Astley of Sabrina jaren 80 maar over de jaren 80 waarin zwarte kleding en bijpassend gekleurd en getoupeerd haar in sommige uitgaansgelegenheden de dresscode was. Dit nummer is uit 1981 ik was toen slechts 9 toen en luisterde waarschijnlijk naar Doe Maar en de Dolly Dots. Pas veel leerde ik deze parel uit de Darkwave/Goth hoek kennen en ik was meteen gebiologeerd. Het is een ongelooflijk traag en slepend nummer, herinneringen aan blowend muziek luisteren tussen de zwarte muren waar de sluiers van Nag Champa wierook als dikke gordijnen de kamer vulden, komen hierbij naar boven. Hangend tegen een andere vleermuis ver weg van de wereld die niets van ons begreep en dat was wederzijds.

86. Soap & Skin - Cry Wolf
Ik heb een zwak voor het geluid van een draaidoosje die blikjes waar je met een hendeltje in kunt ronddraaien en waar een soort ratelend geluid uit voorkomt. Wie weet wat de officiële benaming voor zo'n blikken doosje is die mag zich melden. In dit nummer komt het gevoel van zo'n blikken doosje naar voren. Daarnaast zingt er een op dat moment 19 jarig wondermeisje met een lading waar je U tegen zegt doorheen. Ze wordt vaak vergeleken met Nico zo ver wil ik nog niet gaan want Nico heb ik hoog huizenhoog staan. Maar dit jonge meisje dat zou wel eens groot kunnen worden althans bij mij. Ik vind het in ieder geval zeer bijzonder dat je op je 19e een debuut album als Lovetune for Vacuum weet te maken. Je hebt mijn bijzondere interesse dan wel gewekt. Kippenvel en tranen.

85. Marianne Faithfull - Crazy Love
Mijn hart ging open toen ik dit nummer voor het eerst hoorde. Het is meteen duidelijk dat het nummer uit de stal van Nick Cave komt, muzikaal is het gewoon Marianne Faithfull and the Bad Seeds letterlijk. Tel bij een prachtig muzikaal nummer de doorleefd warme stem van Marianne Faithfull op en het regent warme druppels waarin je je paraplu of jas niet nodig hebt. Je kunt je overgeven aan deze bui het voelt heerlijk, sterker nog je spreid je armen en richt je gezicht naar boven.
Albumtip!!! Before the poison (naast Cave werkt Faithfull samen met Damon Albarn en PJ Harvey!!)

84. Neu! - Negativland
Vroeger had ik oudere vriendjes zo gaat dat met meisjes die vallen op oudere jongens en oudere jongens die vinden jongere meiden op hun beurt weer leuk. Het voordeel daarvan is dat zij vaak erg met muziek bezig zijn, veel meer dan je vriendinnen en dan leer je nog eens dingen kennen waar je van uit je stoel geblazen wordt. Dit was het geval met Neu! Het betreffende nummer is uit mijn geboortejaar. Het nummer zelf bevat hele fijne staccato's met daaromheen uitwaaierende sort of vliegtuiggeluiden. Het spaced in ieder geval enorm rond in je oren, de oudere vriendjes hadden vaak ook nog spacecake of ander recreatief farmaceutisch vermaak in huis wat bij dit soort muziek prima paste. Hoewel het niet noodzakelijk is want de muziek van Neu is op zichzelf al een trip!

83. Coil - At the heart of it all
Muziek die door merg en been gaat van het blote billen album Scatology. Dit zet je niet op als achtergrond muziekje dit laat je over je heen denderen en je opslurpen zodat je in een vacuüm zit van muziek. Coil maakt muziek die fysiek voelbaar is, dit nummer is daar een uitstekend voorbeeld van. Het slokt je op het kruipt onder je huid het speelt op je emoties en kotst je daarna uit. Het album Scatology is bij tijd en wijlen lood en loodzwaar het is een louterende rite die je af en toe vrijwillig wilt ondergaan. Een musthave voor je platenkast.

82. Lydia Lunch & Rowland S. Howard - Endless Fall
Twee topartiesten voor de prijs van één! Ik hou erg van Lydia wegens haar grote mond, haar zeurende, dreinende stem, haar fucking BIG personality. Ik hou van Rowland S. Howard vanwege zijn breekbaarheid maar ook zijn geniale gitaarspel natuurlijk. Match made in heaven en eigenlijk is het belachelijk om een nummer te moeten kiezen van het meer dan prima album Shotgun Wedding. Maar het wordt dan toch Endless Fall de gitaar van Rowland S. Howard heeft zijn karakteristieke feedback, Lydia kreunt, steunt, zeurt, dreint erdoorheen, het nummer versnelt en gaat terug naar af, om naar de volgende climax te klimmen.

81. Irfan - Hagia Sophia
Soms raakt een band je zo in je hart dat ze een zeer gevoelige snaar weten te raken. Dat lukte Irfan tijdens een live optreden bij mij. Het betrof een ander nummer dan dit maar de tranen rolden over mijn wangen omdat ik zo in schoonheid gevangen zat. Schoonheid dat is wat deze band voortbrengt pure esthetiek, zij ademen de sfeer uit van mystiek en lang vervlogen tijden, van woestijnwarmte en een andere cultuur. De zangeres heeft 1 van de mooiste stemmen die ik in mijn leven tot nog toe ben tegengekomen. De vergelijking met Dead can Dance ligt bij deze band al snel om de hoek maar ik vind de stem van deze zangeres Denitsa Serafimova nog net iets warmer dan de immer prima stem van Lisa Gerrard.

80. The Waterboys - Don't Bang the Drum
Dat trompetje schalt door de ruimte vult je oren wekt je verlangen en dat wordt ingelost ook. Want na anderhalve minuut barst dan eindelijk het nummer los. Eigenlijk is het vals gezongen maar dat dondert niet want je kan dan juist relaxt meebléren. Don't bang the drum terwijl het enige wat je lichaam wilt doen is een bangende move maken bij dit nummer ogen dicht, stampen met je voeten en meelallen oehoehoehoeee oehoeeeeeeeee. Don't bang the drum don't bang the drum don't bang the drum.......

79. The Soft Moon - Circles
Een nieuw geluid of nou ja nieuw, een nieuwe band een oud geluid kun je beter zeggen. Het zal alweer anderhalf jaar geleden zijn dat ik uitging op een voor mij nieuwe plaats en dat ik omvergeblazen werd door dit nummer. Het is repetitief, het klinkt alsof je een stofzuiger opblaast en het is kil, precies de dingen waar ik zo van hou. Dit is echt een liefde op het eerste gezicht nummer.

78. Hüsker Dü - Diane
Iedereen kent dit nummer maar dan wel in de gepolijste versie van Therapy. Dit is het origineel en het is veel ruwer, ongepolijster en echter voor mij. Het nummer gaat over de moord op een 20 jarige serveerster in 1980 Diane Edwards. Dit nummer gaat over de slechtheid van 1 mens die een ander onteerd. De muziek lijkt je te verscheuren, wat mij betreft een verpletterend nummer.

77. Tuxedomoon - No Tears
No Tears for the creatures of the night! Waarom zou je ook want 's nachts is het meestal feest en zeker als dit nummer gedraaid wordt. Hier zit zo'n waanzinnig lekker orgeltje in, beetje vals dat wel, maar laat ik een beetje vals nou een beetje veel lekker vinden. Het is niet mooi maar het is wel goed!

76. Diamanda Galas - Do you take this man?
De eerste keer dat ik met La Galas in aanraking kwam was toen ik net het ouderlijk huis verlaten had. Ik woonde in een studentenhuis op de eerste verdieping en onder mij woonde een meisje wat ontzettend spannend was maar ook een beetje gek. Zij deed kunstacademie, gebruikte meer drugs dan goed voor een mens was. Door dat gebruik was ze erg slank en hoekig geworden en ze had een lengte van 1.80 en had overal piercings. Dat was in die tijd nog helemaal niet normaal en als plattelandsmeisje was ik erg onder de indruk van deze stadse, losgeslagen, zelfbewuste vrouw. Haar leven had hele hoge pieken en hele diepe dalen en ik denk dat het in een diep dal was dat ik om 4 uur 's nachts rechtovereind in mijn bed zat en ik dacht dat de wereld verging. De onderbuuf liet namelijk Sono L'antichristo van Diamanda Galas op standje tien haar luidsprekers schallen en ik hoorde haar luidkeels mee krijsen met Diamanda Galas. Nadat ik een minuut wakker was besefte ik dat de wereld niet verging maar dat de onderbuuf door 1 van haar diepe dalen ging. En ik was gebiologeerd door het onaardse gekrijs en gedreun wat ik onder me hoorde. Toen de onderbuuf me vroeg om een keer model te zitten voor een schoolopdracht heb ik haar tijdens het poseren gevraagd wat het nou was wat ik enkele weken eerder midden in de nacht gehoord had. Sindsdien is Diamanda Galas een artieste geworden waar ik groot en diep respect voor heb. Het is meer kunst dan iets anders en het voor mensen met een acquired taste. Dit specifieke nummer is eigenlijk een zeer toegankelijk nummer van Diamanda Galas van haar album The Sporting Life wat ze in samenwerking met John Paul Jones heeft gemaakt.

75. Lamb - Gorecki
Een rustpuntje een pareltje een welhaast door de engelen gestuurd nummer. De stem is prachtig breekbaar en eerlijk. De tekst is ook hartverscheurend mooi en de muzikale ondersteuning maken dit nummer tot een prachtige parel in de muziekgeschiedenis.

74. Joanna Newsom - Emily
De harpspelende fee Joanna Newsom. Dit is voor veel mensen een love or hate artieste en bij mij is het pure liefde. Het album Ys is absoluut geweldig. Bij het luisteren naar Joanna krijg ik beelden van sprookjesachtige bossen, bloemenweides waar meisjes met linten in het haar dansen, en verdomd er zou gewoon zo maar een eenhoorn voorbij kunnen huppelen. Nee ik kan dit niet altijd luisteren daarvoor is het allemaal veel te frivool en trippeltrappel door de weides maar er zijn van die momenten dat dit me weer helemaal meeneemt in een sprookjeswereld, tussen paddestoelen, vuurvliegjes, regenbogen enzovoorts.

73. Current 93 - The fall of Christopher Robin
Neofolk van David Tibet. Er is veel gemaakt door Tibet en het is ook lastig kiezen want ik vind eigenlijk al zijn werk tamelijk briljant. Maar om nou een top 100 van Current 93 te maken gaat ook wat ver. Bovendien zijn er toch echt ook nog heel wat artiesten/bands die ik echt nog toffer vind. Het betreffende nummer gaat over Christopher Robin, die zijn zieltje aan de duivel verkoopt en dat is zelden een goed plan. Het sarcasme van Tibet druipt van dit nummer af als alsem zo bitter.

72. TC Matic - Elle Adore le Noir
TC Matic leerde ik kennen op de dansvloer met hun Oh la la la. Wat een heel gaaf dansnummer is maar het kan niet tippen aan dit fantastische slepende nummer Elle Adore le Noir. Het draaiorgel, de trekzak, de tango en de scheermessen stem van Arno erbij. Muzikaal een prachtige compositie plus een heerlijke dramatiek maken dit nummer tot een topper.

71. Swans - Coward
Michael Gira is geen feestneus en zeker niet ten tijde van het album Holy Money waar dit loodzware nummer vanaf komt. Indertijd stonden ze nog bekend om hun concerten die zo brutaal hard waren vol drone dat mensen hun voedsel niet in de maag konden houden. Voor mij persoonlijk is dit oudere Swans werk het beste wat de band heeft voortgebracht. Pure loutering dat is het ondergaan van een album van Swans of al is het maar een enkel nummer. Swans luistert niet makkelijk weg. Het is een totaal beleving die niet voor iedereen is weggelegd. Mensen vragen mij wel eens of ik niet zwaar depressief wordt van het luisteren naar dit soort muziek. Ik probeer dan uit te leggen dat ik het juist niet word omdat ik naar dit soort muziek luister. Ik durf te zeggen dat luisteren naar Swans mij diverse keren van doorslaan heeft afgehouden. Ik zag Swans pas een ten tijde van my father will guide me up a rope to the sky eerder was ik niet in de gelegenheid geweest om ze te zien. Ze maken nog steeds mooie herrie maar het is niet te vergelijken met de energie die in het werk zit wat ze tussen 1982 en 1987 gemaakt hebben.

70. Throbbing Gristle - Almost A Kiss
Throbbing Gristle is een band met Genesis P-Orridge als zanger en daarnaast zit ook Peter (Sleazy) Christopherson in deze band. Experimentele avant-garde is waar zij zich op toeleggen en de band is al in 1975 opgericht. Zij werkten veel met tape-loops en worden ook wel de eerste industrial band genoemd. In 81 stopte de band en gingen P-Orridge en Christopherson veder als Psychic TV daarnaast zat Christopherson samen met John Ballance in Coil. In 2004 kwam Throbbing Gristle weer bij elkaar en tot op heden maakt de band nog onder de naam Throbbing Gristle muziek. Helaas zonder Christopherson die in 2010 overleed. Goed dit specifieke nummer komt uit 2007 dus 26 jaar na hun eerste break-up en ik vind dit het aller-allermooiste wat Genesis P-Orridge ooit heeft gezongen. Zijn stem is hier echt zo intens en muzikaal is het inderdaad goed hoorbaar dat de (coil) invloed van Christopherson hier nog onder zit. Dit nummer is echt bloedje bloedje mooi!

69. The Velvet Underground - Sister Ray
Het meest geïmproviseerde nummer van the Velvet Underground. Dit is voor mij waar The Velvet Underground over gaat. Een groep mensen die zeer getalenteerd zijn en die samen improviseren tot er een nummer ontstaat. Dit nummer is een totaal verhaal. Zeer belangrijk nummer in de historie van de popmuziek. Juist het feit dat het in 1 take is opgenomen maakt het heel gaaf, een echter nummer dan dit ga je niet vinden. Waarom ik van de VU hou is omdat het zo lekker rammelt, piept en kraakt, er ligt veel emotie in en is heerlijk experimenteel.

68. Flipper - Sexbomb
Punk meets freejazz is denk ik de beste omschrijving voor dit nummer. Distortion en een toeter die alle kanten op gaat fietfieuw sexbomb. Een plaat die je uit de schoenen blaast zelfs als je je veters dicht hebt. Tekstueel is dit geen heel hoogstaand nummer overigens. De tekst bestaat namelijk uit een repetitie van de volgende zin "She's a sex bomb, my baby, yeah". Soms is tekst van belang in een nummer in deze is de ene zin meer dan voldoende en dekt de hele lading van het nummer.
Zij waren een invloedrijke band voor oa Nirvana en de Melvins.

67. And also the Trees - So this is Silence
Weer een nummer waarin de herkomst van mijn naam duidelijk wordt. Een vleermeisje luistert naar The Cure en aanverwante muziek. Dit is absoluut Cure aanverwant. Sterker nog de band is samen met The Cure op toer geweest. Dit is mijn muzikale kopje thee mijn voorkeur mijn thuisland. Dit nummer is het openingsnummer van hun eerste album uit 1984 en eerlijk gezegd hebben ze naar mijn mening dit nummer in alle 11 daarna uitgebrachte albums niet meer kunnen evenaren. Het nummer is kil en voelt wanhopig aan, ik vind de gitaar op dit nummer echt subliem.

66. Joy Division - Something must Break
Natuurlijk kan Joy Division niet ontbreken in mijn top 100 en dit zal niet de laatste x zijn dat ze voorbij komen. Ik denk dat ik 15 was toen ik voor het eerst een bandje met Joy Division in mijn bezit kreeg. Ik was behoorlijk opstandig in een dorp waar ik anders was dan anderen. Opgroeien in een zwaar gereformeerde omgeving en daar zelf niet aan mee doen valt niet mee. Het bandje van Joy Division ging standaard op de oren als ik mijn krantenwijk ging lopen. Of ik de volledige omvang van de band besefte en of ik volledig begreep met wat voor demonen Ian worstelde dat denk ik niet. Maar ik snapte wel dat ik zelf opgesloten zat in de verwachtingen die men van mij had, mijn ontluikende seksualiteit die naar buiten wilde breken, de sociale controle van een gehucht waar ik niet vrijelijk kon toegeven aan mijn verlangens. Voor mij is something must break het gevoel dat inderdaad iets moet breken omdat je niet langer in stilte kan blijven, niet langer jezelf kan verbergen, omdat je welhaast uit je vel barst om te mogen zijn wie je bent.

65. Butthole Surfers - Dum Dum
Hele rare jongens die Butthole Surfers. Groot recreatief gebruikers, muziek die alle kanten op gaat en teksten die echt heel bizar zijn. Maar wat zijn ze goehoed! In dit nummer zit ook weer lekker veel herhaling de tekst wordt lekker uitgespuugd. Waar het volgens mij over gaat is over de nonsense van populair zijn wat een façade is.

64. Tom Waits - Just the right Bullets
Whiskey en zware shag de stem van Tom Waits klinkt alsof hij er veel van gehad heeft. In dit nummer klinkt hij heerlijk doorleeft en dat is stukken beter dan op het gladde Martha waar hij nog welhaast als een schooljongen met blozende appelwangetjes klinkt. Dit nummer is gewoon een verhaal een soort Peter en de Wolf muzikaal gezien. Het Parlando en dan de versnelling in het nummer de tiktaks en de bijna spaghetti western gitaar erbij. Het is een film in een nummer gevangen.

63. Dogfaced Hermans - Les femmes et les filles vont danser
Hoera de vrouwen en de meisjes gaan dansen! Ze gooien zelfs hun haar los. Dogfaced Hermans zitten een beetje in de lijn van The Ex. Zeer dansbare en swingende punk met een flinke hoeveelheid aan instrumenten waar zij gebruik van maken. Soms hangt het een beetje tegen folk aan en blazers zijn nooit ver weg. Ik kan dit veel meer waarderen dan suffe rechttoe rechtaan punk.

62. This Heat - Paper Hats
Eerder hadden we al Throbbing Gristle, deze band is o.a. door Throbbing Gristle maar ook Can beïnvloed. Het is een beetje de brug tussen krautrock en punk en soms zelfs industrieel wat ze voortgebracht hebben. In Paper Hats vind ik de tempowisselingen echt geweldig. Ook het stemgebruik van tegen schreeuwend aanzitten tot een welhaast nihilistisch ongeïnteresseerde samenzang. Dit is misschien wel 1 van de meest dynamische nummers die ik ken. Het is een zalige chaos.

61. Swans - God damn the Sun
Voor de 2e keer Swans in mijn 100. Swans is voor mij een zeer belangrijke band en dit nummer verwoord zo goed een slechte dag. Het nummer gaat over het verlies van een vriend en dat hakt er zo hard in dat de zon vervloekt dient te worden en iedereen vervloekt dient te worden die maar een vriendelijk woord durft te spreken. Het gemis is namelijk zo erg dat alles donker mag zijn en de pijn gevoeld en doorleeft moet worden. Het lijkt misschien alsof ik niet echt het zonnetje in huis ben. Dat valt heus mee, ik heb wel mijn duistere periodes gehad en vaak heeft muziek mij door deze dalen heen weten te trekken. Swans zijn daar ijzersterk in gebleken. Tekstueel een ongelooflijk sterk nummer.

60. Sonic Youth & Lydia Lunch - Deathvalley 69
Een nummer wat met een schreeuw begint heeft meteen de aandacht. Daarbij komt het heerlijke distorted noisy geluid van de scheurende gitaren van Sonic Youth. Voeg daar mijn favoriete zeur,kreun,drein koningin Lydia Lunch aan toe en je hebt al een hit bij mij gescoord. Dit nummer explodeert vanaf de eerste seconde. Psychedelische noise pur sang.

59. The Doors - When the musics over (live in Hollywood)
Toen ik 19 was kwam de film The Doors uit en dat was een enorme hit. Eerder had ik al wel eens van The Doors gehoord maar echt veel kende ik er niet van. Nadat ik de film had gezien ben ik toch eens wat meer gaan luisteren van deze band. Ik heb een klein jaar een hele Doors manie doorgemaakt ben zelfs op Pere Lachaise geweest. Het werk van de Doors kenmerkt zich natuurlijk door het prachtige stemgeluid van Jim Morrison. Deze geweldige uitvoering van When the musics over is echt something else. De schreeuwen van Morrison gaan door merg en been. Deze staat in mijn eigen Crema top 3, maar ik hoop hem voor die tijd nog vaak bij leven te horen.

58. Anita Lane - Bella Ciao
Anita was het vriendinnetje van Nick Cave en zij heeft een geweldige stem. Zij heeft in het verleden voor the Birthday Party wat nummers geschreven en heeft daarna solo een paar prachtige albums afgeleverd. Onlangs is in de Alternatieve 152 waar ik meespeel mijn nominatie van haar The World is a Girl voorbij gekomen. Dit nummer is natuurlijk een oud Partizanen lied en er zijn ongelooflijk veel uitvoeringen van te vinden. Maar de lispelende stem van Anita maakt dit voor mij de beste uitvoering van Bella Ciao. Luistertips Dirty Pearl en Sex O'Clock!

57. Dandy Warhols - Godless
Ik heb een zwak voor mooie toetertjes in muziek en er zit een zeldzaam mooi toetertje in dit nummer van Dandy Warhols. Als bohemian like you het enige nummer is van de Dandy Warhols wat je kent dan moet je echt even verder kijken dan de neus lang is. Want deze band heeft een paar fabuleus mooie nummers gemaakt. Zoals het meer dan 20 minuten durende It's A Fast Driving Rave Up With The Dandy Warhols.

56. The Ex - State of Shock
Neerlands enige echte anarcho-punkband. The Ex bestaat inmiddels alweer 35 jaar en dus heb ik ze gedurende de 42 jaar dat ik zelf op de aarde ben al diverse keren live mogen aanschouwen. Vaak in hele kleine zaaltjes maar altijd met een spetterende show. The Ex faalt nooit live, de energie spat er immer vanaf. Dit is van het album Scrabbling at the Lock uit 1991 en hier is een samenwerking met Tom Cora. Wat ik fijn vind aan The Ex is dat ze diverse stijlen mixen met hun punk. State of Shock is tekstueel zeer sterk en daarnaast heeft het een onovertroffen energie.

55. Tim Buckley - Song to the Siren
Papa Buckley ik waardeer hem toch meer dan Jeff. Singer songwriter die genres overschrijdend werk heeft gemaakt van folky tot jazzy tot avant-garde, zeer getalenteerd en een prachtige stem. Natuurlijk veel te jong gestorven en ook nog onder vreemde omstandigheden. Gelukkig heeft hij een muzikale nalatenschap waar nog vele generaties van kunnen genieten. Dit nummer is heel vaak gecoverd maar geen enkele cover kan tippen aan de breekbaarheid van het origineel.

54. Fields of the Nephilim - Last Exit for the Lost
Wat een heerlijk fijn duister bombast zit er toch in dit nummer. Groots, slepend, dramatisch en toch wordt het nergens pathetisch. Duister, erotisch en een persoonlijke hit op de dansvloer. Steek de zwarte kaarsen maar aan, ik pak mijn zwarte jurk uit de kast en we kunnen de hele nacht dansen en drinken en luisteren naar dit soort bombast.

53. Beatles - Blackbird
Zowaar een band waar bijna iedereen wel wat mee heeft in mijn lijst. Het kan verkeren. The Beatles heb ik eigenlijk pas vrij laat leren kennen en hun echte hits kunnen mij niet echt veel schelen. Helter Skelter vind ik wel cool, She's so heavy is mooi maar het mooiste puurste liedje van de Beatles heeft het tot in mijn top 100 geschopt en dat is Blackbird. De fluitende merel en de puurheid van dit lied maken het tot iets heel bijzonders. Bijna esoterisch van aard het raakt mij altijd met zijn verpletterende schoonheid.

52. Sonic Youth - Expressway to Yr. Skull (aka The Crucifixion of Sean Penn/Madonna, Sean and Me) – 7:19
Van het geweldige album Evol het laatste nummer maar waar op de cd versie Bubblegum nog achteraan werd gezet en dat is een SCHANDE!!! Dit is namelijk zo'n episch laatste nummer van een album. Het is een totale rollercoaster waar je inzit omhoog, omlaag en over de kop met een rotvaart door allerlei emoties geslingerd worden.

51. Pixies - Hey
Hey! 1 woordje en je weet welk nummer je hoort. Frank Black zijn Hey is overduidelijk en trekt wat mij betreft meteen de aandacht. Het nummer klinkt ongelooflijk vleselijk, het kreunt en steunt en heeft een geweldige gitaar rif en dan die sensuele bassline erbij. Van Pixies vind ik eigenlijk vrijwel niets slecht (hoewel ik wel een beetje vrees voor het binnenkort te releasen Indie Cindy)

50. Goran Bregovic - Tango
Goran Bregovic maakt prachtige muziek en vaak maakt hij ook muziek voor films zoals dit prachtige stuk Tango wat te horen is in Time of the Gypsies. Uitermate passievolle muziek je hoort dat de snaren met passie en liefde aangeraakt worden.

49. The Smiths - Asleep
The Smiths is natuurlijk klassieke kost voor een puber in de jaren 80. How soon is now, there is a light that never goes out zijn met name de lijstaanvoerders bij velen. Maar ik kies voor dit ongelooflijk mooi trieste nummer van The Smiths. Nog troostend kunnen zijn op het donkerste moment is een knappe prestatie. Dit is overigens de volgende in Vleertjes Crema top 3.
There is another world
There is a better world
Well, there must be
Well, there must be
Well, there must be
Well, there must be
Well ...
Bye bye
Bye bye
Bye ...

48. Songs: Ohia - Lioness
Jason Molina was te zachtaardig voor deze harde wereld en heeft daardoor aan de ene kant tergend mooie muziek en liedjes gemaakt, maar heeft aan de andere kant de strijd tegen de drank die de wereld voor hem zachter maakte verloren. Dat is een triest gegeven. Dit vind ik het mooiste lied over de liefde ooit gemaakt.

47. Nick Drake - Fly
We blijven nog even in de rustige regionen van deze lijst. Mooie liedjes van getormenteerde zielen daar is dit ook weer zo'n voorbeeld van. Nick Drake had een talent waar je U tegen zei, maar helaas heeft hij te kampen gehad met het monster depressie wat hem vaak belemmerd heeft. Uiteindelijk sterft ook hij veel te vroeg, hij had nog zoveel moois kunnen nalaten. Fly is een schitterend nummer waar Drake rechtstreeks je hart in weet te zingen. Zoals alle nummers van Drake is er weinig instrumentarium omheen. Zuiver en puur en toch geweldig en ongeëvenaard.

46. Tim Buckley - Strange Feeling
Deze meneer hadden we al eerder, maar nu toch met een totaal andere feeling. Dit is eerder een beetje een bluesy/jazzy nummer. Een knipoog naar Miles? In dit nummer vind ik dat de lenigheid van Tim Buckley zijn stem heel goed te horen is. Mooi met een hoofdletter M!

45. Miles Davis - Blue in Green
Is het toeval dat Miles net voor Tim staat, ik zeg toeval bestaat niet. Miles Davis is natuurlijk van zeer grote invloed geweest op een enorme grote groep muzikanten. Zijn album Kind of Blue is gewoon van een absolute buitencategorie. Het album staat natuurlijk niet voor niets in mijn top 10. Dit is voor mij niet voor iedere dag, maar 's nachts als de wereld is verstild is het heerlijk om met een goed glas naar Miles te luisteren, hij blaast in dit nummer fluisterend tegen de haartjes in je oren, de drums die zachtjes worden gestreeld en de piano die voelt als een warme deken. Eigenlijk had je al lang in je bed moeten liggen maar zet dit maar eens af, je besluit eerder je glas nog een keer bij te vullen.

44. Velvet Underground - Pale Blue Eyes
Nog een klassieker. Wie heeft het niet meegemaakt een liefde die niet kon, mocht, of onbereikbaar was. Zo iemand die je misschien nooit bereikt maar die altijd een soft spot in je hart zal hebben. Of waar je een korte hevige affaire mee hebt gehad waar zoveel gevoel in zat dat je voor je rest van je leven zal blijven houden van die persoon. Ik heb het meegemaakt onbereikbare en verboden liefde en dit nummer blijft daar voor altijd aan verbonden.

43. Magazine - Motorcade
Magazine vind ik een fijne band hun albums Real Live en Secondhand Daylight heb ik beiden zeer veel geluisterd. Motorcade springt er voor mij uit. Ik kan eigenlijk niet goed vertellen waarom, behalve dan dat het nou eenmaal zo is.

42. Current 93 - Hitler as Kalki
Current 93 kwamen we al eerder tegen. Veel van hun muziek grijpt op Tibets Persoonlijke religieuze/rituele belevingen en ervaringen terug. In dit nummer komt de theorie naar voren dat Hitler de belichaming van Kalki zou kunnen zijn geweest. Kalki is de tiende en laatste avatar van Vishnu, de belichaming van de vernietiging. Er zijn marginale sekten die Hitler zien als de incarnatie van deze laatste avatar, die is mislukt omdat hij niet destructief genoeg was.
Maar het gaat natuurlijk gewoon ook om de muziek en die is in dit nummer ook ritueel te noemen, hypnotiserend, bezwerend bijna.

41. Suicide - Frankie Teardrop
Holy Fuck wat ben ik geschrokken de eerste keer dat ik dit nummer hoorde. Die ijzige schreeuwen die door merg en been gingen. Toch was ik ook meteen gebiologeerd door dit nummer. Waanzin pure waanzin. Ergens in de voor mij vage jaren 90 heb ik Suicide in een keldertje zien optreden 2 mannen op het podium stoboscoop in het publiek. Ik was zo stoned dat ik het niet aankon om te blijven staan en ben met mijn rug tegen een betonnen muur gaan zitten en heb het maar over me heen laten komen. Achteraf kan ik niet zeggen of ze goed speelden of niet. Ik hou erg van synthpunk en volgens mij zijn Suicide wel de godfathers of synthpunk.

40. Neil Young - Cortez the Killer
Niemand in de hele wereld laat zijn gitaar zo janken als Neil Young. Cortez the Killer is voor mij het absolute hoogtepunt van Neil Young. Zijn ietwat chagrijnige dreinstem erbij maakt het compleet.

39. Bauhaus - Bela Lugosi's dead
Moeder aller gothic's Bauhaus kan natuurlijk niet ontbreken in deze lijst. Talloze keren heb ik dj's smekend aangekeken met zwaar aangezette zwart omlijnde ogen. Aaaaah please wil je Bauhaus Bela Lugosi's draaien? Want op geen enkel ander nummer was het zo fijn dubbeltjes zoeken, grote stappen met je puntneus schoenen die zo spits waren dat de neuzen opkrulden en je op een kabouter leek. Neus naar beneden en fladderen maar over die dansvloer. Absolute vleermuizenklassieker.

38. Marie Boine - Goaskienviellja
Soms krijg je luistertips op de vreemdste momenten. Marie Boine kende ik tot twee jaar terug nog niet. Tijdens een concert van Patti Smith in Paradiso in 2012, kwamen we in gesprek met een leuk stel. Zij vertelde dat ze buiten Patti nog een grote heldin had en dat was Marie Boine. Verdomd daar hadden we nog nooit van gehoord en dat is een vreemde constatering als je heel veel met muziek bezig bent en altijd aan het ontdekken bent. Thuisgekomen eens in deze sami zangeres gaan grasduinen en al snel kwamen we bij deze parel Goaskienviellja terecht. Zij heeft een zeer mooie stem en haar stem doet heerlijk exotisch aan.

37. The Fall - I am Damo Suzuki
De hommage van The Fall aan frontman Suzuki van Can. Het drumritme is rechtstreeks te herleiden naar Oh Yeah. Ik heb het misschien al eerder gezegd maar ik hou van dreinende stemmen, chagrijnen, zeuren, klagers niet in het dagelijks leven maar in de muziek wel zeker. Mark E. Smith heeft 1 der meest dreinende stemmen ever. Een zeer productieve band met meer dan 80 releases in de jaren dat ze bestaan. Luister tip buiten dit nummer om het album: Hex Enduction Hour. Absoluut bijzonder album misschien wel hun beste.

35. Siouxsie and the Banshees - Voodoo Dolly
De afsluiter van het album Juju uit 1981 wat een absoluut tof album is. Voodoo Dolly is voor mij een absoluut hoogtepunt door de aanzwellende en afnemende hypnotische trommeltjes aan het einde van het nummer. Een perfecte afsluiter en een perfect outro.
In dit nummer zit een geweldige opbouw en een fantastische spanningsboog. Ik moet aan mijn vroegere beste vriend denken als ik dit nummer hoor. Samen op de grond liggend, jointje bij de hand en plaatjes draaien, juju lag steevast elk bezoek aan elkaar op de draaitafel. En altijd weer ja altijd weer op het einde samen roepen doe eens trommelen dan! Sandor deze is voor jou in gedachten slaan we glazen tegen elkaar stuk en lachen we.

34. Wipers - Youth of America
Wipers zijn van invloed geweest op bands als Sonic Youth en Nirvana en dat is te horen. Titel song van hun 2e album uit 1981. Het nummer duurt dik 10 minuten maar verveelt geen seconde. Het continue gitaargeweld heeft een enorme drive. Ook hier weer komt mijn voorliefde voor repetitieve muziek naar voren. Bij dit nummer is het meteen BAM het komt binnen. In de auto krijg je van dit nummer een hele zware voet. op de dansvloer weet je na dit nummer dat je geen 18 meer bent maar woei wat is dit heerlijk.

33. The Birthday Party - Mr. Clarinet
CHAOS!!! Rowland S. Howard op gitaar (mijn absoluut favoriete gitarist allertijden)! Het nummer is zo heerlijk fijn afschuwelijk tegendraads. Dit doet mij zoveel meer dan een gladde overgeproduceerde harmonische plaat. Dat overspannen orgeltje maakt het nummer af.

32. Nico - Fairest of the Seasons
Even adem halen na al dat geweld en gedoe. Dit is het allereerste nummer wat ik van Nico hoorde ik zal een jaar of 19 geweest zijn toen mijn bovenbuurman een bak koffie kwam drinken en Chelsea Girl van Nico meenam om naar te luisteren. Hij dacht dat ik dit wel zou kunnen waarderen en ondanks dat ik later dikke ruzie met hem had, omdat hij een arrogante lul bleek te zijn, had hij dat wel goed ingeschat. De stem van Nico levert mij in positieve vorm kippenvel op.

31. Can - Oh Yeah
Donder bliksem en de trommels zwellen aan. Hadden we eerder al I am Damo Suzuki als ode met de drums die rechtstreeks op dit nummer geïnspireerd zijn hier is de grootmeester zelf. Veel meer hierover zeggen dan dat het afschuwelijk goed is kan ik niet dus meer woorden ga ik er ook niet aan vuil maken.

30. David Bowie - Station to Station
Titelnummer van een geweldig Bowie album. Ik ken het nummer uit de film Christiane F. Die ik op de middelbare school te zien kreeg als waarschuwing voor drugs. De film maakte indruk op me maar niet op de manier zoals school dat graag wilde. Ik wilde maar wat graag naar de discotheek uit de film en het nummer van Bowie maakte ook enorme indruk. Heroïne zou ik niet gebruiken want daar ging je dood van en moest je jezelf voor prostitueren om te kunnen gebruiken maar voor de rest vond ik dat hele drugswereldje wat me werd voorgeschoteld eigenlijk stiekem reuze interessant. Ergens rond die tijd zal ik mijn eerste joint gerookt hebben. Tegenwoordig rook ik niet meer, blow ik niet meer en drink ik bij hoge uitzondering. Mijn Sex and Drugs and Rock en Roll is voorbij, maar misschien is mijn heftige leefstijl tussen 16 en 30 hier wel mee begonnen.

29. Rowland S. Howard - Shut me down
Ik had al gezegd dat ik Rowland S. Howard de aller allerbeste gitarist vind. Hij heeft buiten zijn werk bij the Birthday Party, These Immortal Souls, The boys next door en Crime and the city solution ook 2 schitterende solo-albums gemaakt. Dit nummer komt van zijn album "Teenage Snuff Film" uit 1999. Dit nummer is puur harte zeer wat bezongen wordt.

28. The Vyllies - Bad Trip
Het nummer begint met een schreeuw iets wat wel eens gebeurd bij een Bad Trip. De hoempapa die uit de synths komt is een behoorlijk bizarre ondertoon voor dit nummer. Het staccato van een locomotief hoor ik er ook in terug Trip dubbel uitgelegd. Maar het hoogtepunt van deze band zijn wel de stemmen van de dames. The Vyllies waren een Zwitserse all female darkwave band uit begin jaren 80. Andere luistertips Whispers in the Shadow en Ahia.

27. Portishead - The Rip
Een band die bij iedereen bekend zal zijn alleen waarvan dit nummer dan weer zeker niet hun bekendste nummer is. Voor mij echter wel het mooiste nummer wat Portishead gemaakt heeft. Ik weet niet waarom maar ik hou het niet droog bij het luisteren naar dit nummer. Het voelt bijna als een buiten mezelf treden als ik hier naar luister. Ik kom los van mezelf of misschien wel tot de kern van mezelf. Beth Gibbons heeft een buitenaards mooie stem, die altijd weet te betoveren en in te nemen.

26. Nick Cave - Stranger than Kindness
Van mijn favoriete Cave album "Your Funeral, My Trial". Geschreven door Anita Lane en Blixa Bargeld. Ik vind het hele album waar dit van komt muzikaal zo onwaarschijnlijk rijk en despoot tegelijkertijd. Het tromgeroffel het plukken aan de gitaar het is zo ongelooflijk goed dat ik bij herbeluisteren terwijl ik dit schrijf mezelf afvraag waarom dit de nummer 1 niet is. Terwijl ik donders goed weet waarom dit de nummer 1 niet is. Maar elke keer als ik dit nummer hoor word ik toch weer een beetje uit mijn schoenen geblazen met een gevoel van Ow Fuck wat is dit geniaal.

25. Patti Smith - Poppies
Patti Smith 1 van mijn grote muzikale liefdes. Haar leerde ik kennen door 1 van de grote liefdes in mijn leven. Ik was 20 en mijn toenmalige grote liefde 33 en groot Patti Smith en Hawkwind fan. Die eerste bekoorde mij het meest van zijn favoriete bands. Ik zal niet zeggen dat ik vanaf dat moment meteen helemaal wild was van Patti maar het zaadje was daarmee wel geplant. Dit komt van het album Radio Ethiopia uit 1976 het geboortejaar van mijn zusje. Patti weet de aandacht altijd heel goed vast te houden zij draagt voor meer nog dan zij zingt. In dit nummer is dat heel sterk, het brengt beelden en gevoelens over. Muzikaal vind ik dit daarnaast ook nog eens een zeer sterk nummer van haar.

24. Nico - Evening of Light
Misschien wel de meest duistere Nico, beklemmend, sinister, vervreemdend, apocalyptisch. Het komt van The Marble Index. Hoorden we eerder Fairest of the Seasons wat welhaast lichtvoetig is en van een album wat fris en lieflijk klinkt als een ijsje op een zomerdag, The Marble Index is een woedende oorlog, zwart, vuur, metaal. Duisternis, minimalisme, pure avant-garde het is een moeilijk album voor doorzetters maar als je de schoonheid van de duisternis kunt omhelzen dan zul je beseffen dat dit album een meesterwerk is. Luistertip! naast The Marble Index wil ik ook zeker even wijzen op het album Desertshores wat ook een totaal bevreemdende sfeer heeft.

23. Coil - Love's Secret Domain
Titelnummer van het album Love's Secret Domain wat afgekort voor LSD staat. Het resulteert in een zeer sensueel doch onheilspellend nummer. Onheilspellend daar is Coil behoorlijk goed in. Voor Hellraiser (u weet wel met dat spijkerhoofd) maakten ze Hellraiser themes die uiteindelijk niet gebruikt zijn omdat ze te creepy waren. De verwijzingen naar drugs zijn plenty in het album Love's Secret Domain. Naast het titelnummer staat daar namelijk ook nog het nummer The Snow subtitled "Answers Come In Dreams" (or ACID for the slow.) Ik ben vanaf de eerste keer dat ik Coil hoorde behoorlijk onder de indruk geweest van deze band die zeer invloedrijk zijn geweest.

22 Pixies - Tame
Het minst tamme nummer van Pixies. De openingszin pakt meteen got hips like cinderella uh say what hoezo en wat betekend dat de heupen van assepoester is daar iets speciaals mee dan. Het is gewoon een heerlijk explosief nummer wat helemaal Pixies is. De kenmerkende tempoversnellingen, Kim die heerlijk mee ahahah't een strakke baslijn en dan weer die explosie TAAAAAAAAAAAAME! dansen!

21. André Manuel - Kraaien
De laatste uit Vleers Crema top 3. Een Nederlandstalig nummer zo hoog voor iemand die echt verdomd weinig met Nederlandstalige muziek heeft moet wel bijzonder zijn. Nou dat is het. Ik vind André Manuel een welhaast Nederlandse Tom Waits. Tekstueel fantastisch.

20. Miles Davis - So What!
Nog maar een nummer van het fantastische Kind of Blue. Hier valt weinig over te zeggen het is gewoon briljant. Op éénzame hoogte staat Miles Davis, de manier waarop die man zijn trompet beroerd is bijna gelijk aan de liefde bedrijven.

19. Scraping Foetus of the Wheel - I'll meet you in Poland baby
Een heerlijk bizar nummer van Foetus, over de invasie in Polen. Gillende sirenes, staccato's als geweer vuur. Geschiedenisles op zijn Thirlwell's. Uitgekomen in 1984 en hoewel het nergens terug te lezen is moet dit haast wel van invloed zijn geweest op Trent Reznor. Een absoluut industrieel album is Hole. Zijn tijd ver ver vooruit. Thirlwell is een alleskunner als enig officieel bandlid speelt hij het meeste zelf in. Een multi-instrumentalist die muziek maakt met een enorme drive en altijd een shitload aan humor. Misschien wel de meest ondergewaardeerde artiest.

18. The Birthday Party - Jennifer's Veil
Dit nummer is bijna een post Birthday Party, Nick Cave nummer maar nog wel met het gitaarspel van Rowland S. Howard. Prachtig slepend, de stem van Cave wat minder overstuur dan in het meeste Birthday Party werk, maar wel op het randje van vals. Beste Birthday Party nummer voor mij.

17. Doveman - Dancing
Waanzinnig mooi en breekbaar liedje. Kippenvel en tranen elke keer als ik het hoor. Er kleven voor mij herinneringen aan dit nummer waardoor ik het dan ook nooit meer los kan zien van die herinneringen en delen van de tekst grijpen mij daardoor meteen aan. My heart's not an acrobat.
Het hele album zou ik willen meegeven als Luistertip "The Acrobat". Een absoluut schitterend album.

16. Sonic Youth - Cross the Breeze
Dit is zo'n ongelooflijk gaaf nummer, startend met een rustige gitaar om daarna het tempo op te pakken en volledig los te gaan. Gitaren zoals je ze alleen bij Sonic Youth hoort. Bezwerend, psychedelisch, het lijkt bij vlagen op een traditioneel metal nummer om dan toch weer totaal psychedelisch te worden. What a beautiful noise! Neil Diamond zal het hier op zeker niet over gehad hebben in zijn nummer maar het is wel wat dit is prachtige herrie. Kim Gordon gooit haar demonen naar buiten. Op 5 minuten een geniale break en start van het outro wat ook een verdomd episch outro is. Na dit nummer ben ik op de 1 of andere manier altijd even volledig buiten adem.

15. Units - I-Night
Een ongelooflijk vette synthpunk track. Wat een berg rauwe energie zit er in dit nummer. De eerste keer dat ik dit op een dansvloer hoorde wist ik niet meer waar ik met mezelf heen moest. Ik explodeerde bijna omdat je de neiging hebt op dit nummer je beide benen in tegenovergestelde richtingen te gooien terwijl je lijf doorkronkelt in de lucht. Echter zo fit en lenig ben ik niet. Het geluid gaat volledig over zijn toeren tututututu gas erop tutututututu het kan nog snellerrrrr. Je wil door de geluidsbarriere. Heerlijk freaky nummer ik ken het nog niet heel lang maar sinds ik het ken ben ik fan.

14. Rowland S. Howard - Sleep Alone
Hij kwam al vaker voorbij solo en als onderdeel van The Birthday Party en met name in dit nummer weet ik weer waarom ik hem de beste gitarist ever vind. De gitaar leeft gewoon in dit nummer alle emotie die Rowland S. Howard in zijn lijf heeft stopt hij hier in zijn gitaar. Verpletterend nummer.

13. Wipers - When it's over
Het sluitstuk van het album "Youth of America" heerlijk distorted. Prima autonummer zolang je geen snelheidscontrole's tegenkomt. Beter kun je je eigen snelheid testen op de dansvloer. Hah, will you be laughing, when it's over, when it's over? Als je dan tenminste nog lucht over hebt om te lachen. Normaal duurt een punknummer niet veel langer dan een minuut of 2. De Wipers krijgen het voor elkaar om boeiende punknummers te maken die de 5 minuten overstijgen. Daar is dit er 1 van een andere kwamen we al eerder in deze lijst tegen. Toevallig 2 nummers van Youth of America in deze lijst (nou ja toeval) Maar ook ander werk van deze band is aan te raden.

12. Nick Cave and the Bad Seeds - Tupelo
De openingstrack van The Firstborn is Dead begint met het geluid van onweer. Laat de donderwolk van Cave maar over me heen komen. Een bijbels epische vertelling van Cave in dit schitterende onheilspellende Tupelo. De geboorte van Elvis en de grote tupelo tornado, zijn zeker de inspiratie tot dit nummer geweest. Ik zie dit nummer als een apocalyptische vertelling, de toorn gods die over het stadje Tupelo trekt, vol duisternis en verwoesting. Nooit gedacht dat ik een lied over Elvis zo goed zou vinden. De sfeer van dit nummer valt terug te lezen in Cave's roman And the ass saw the angel.

11. Lydia Lunch - Disease of the night
Ik heb alles van La Lunch gewoon omdat ik haar een waanzinnig goede en ook zeer diverse artieste vind. Begonnen met punky no wave en ondertussen sleazy jazz makend. Het album waar dit nummer van komt vind ik een absolute briljant, het zit tussen zang en spoken word in. Ten tijde van het uitkomen van Matrikamantra heb ik Lydia Lunch 2 x live gezien en ook gesproken. Ze is heus heel lief, al zal ze dat nooit toegeven. Er zijn weinig mensen die zo rauw eerlijk zich uitspreken als Lydia Lunch en zij die dat doen zijn zelden erg geliefd. Dit nummer is donker en bezwerend. Bij de muziek van Lydia kun je de lucht van sex, zuur zweet, wanhoop en verlangen bijna ruiken. Ongecensureerd.

10. Joy Division - New Dawn Fades
Voor mij het magnum opus van Joy Division. Alles maar dan ook alles in dit nummer is perfect. Kippenvel! De wanhoop van Ian die over water en vuur loopt maar niet meer kan voelen omdat zijn innerlijk zo ongelooflijk leeg voelt en wat hij ziet is niet wat hij zo willen zien. Hij is niet wie hij zou willen zijn. Als ik dit hoor ben ik blij dat ik het leven wel overleefd heb. Vaak heb ik me wanhopig gevoeld in mijn leven. De muziek van Joy Division is er onder andere geweest om me te troosten, zodat ik me niet alleen voelde met de gevoelens die ik had. Ook nu ik het leven volledig kan omarmen zonder pijn en zonder angst blijf ik dit mooi vinden.

9. Swans - Failure
Geniaal goed nummer van Swans. De zwarte humor van Gira is hierin voor de goede verstaander zeer goed hoorbaar. Dit nummer in een slechte mood opzetten helpt altijd. De pathetiek in dit nummer is namelijk zo groot dat je er wel om moet grinniken. Heel lang kun je in het cynisme en zelfmedelijden in dit nummer meegaan maar op het moment dat Gira zingt:
Many bastards succeed
But I, I've learned nothing
I can't even elegantly bleed
Dan rol ik van de bank van het lachen. Echt niemand is zo'n ongelooflijke loser dat je niet eens elegant te kunnen bloeden. Het kan zijn dat anderen dit nummer volledig anders zien maar voor mij voelt het als humor.

8. The Cure - Faith
Natuurlijk kan The Cure niet ontbreken. Toen ik 12 was en naar de middelbare school ging kwam ik vanuit een klein bekrompen dorp ineens in de stad terecht. De kinderen waren daar anders. Ik weet nog dat ik op mijn eerste dag een roze snoopy trui en college schoenen droeg. De jongeren daar op school waren anders. Ik zag voor het eerst een hanekam van dichtbij, getoupeerd haar zwarte kleding, zwarte randen om de ogen. Op de 1 of andere manier intrigeerde dat me meteen in plaats van de meisjes in de hippe kleren en de college shawls. Ik lette goed op in die tijd had iedereen op schriften, mappen, rugzakken (ja ik liep voor lul met mijn ouderwetse schooltas) bandnamen gekliederd. Bij het groepje zwartgeklede en spinragharigen zag ik de band naam The Cure. Dus ging ik op zoek naar The Cure en vond het meteen leuk. Vanaf dat moment kon mijn moeder niet meer normaal met mij de stad in om kleren te kopen want er kwam geen andere kleur meer aan te pas dan ZWART. zwart zwart zwart zwart zwart alles moest zwart. Van het hoedje op mijn hoofd (ja dat was zo'n rage herenhoedje op meisjeshoofd) tot de schoenen aan mijn voeten, sokken, ondergoed alles moest zwart. Faith heb ik eigenlijk pas later leren kennen het begon voor mij met The Top en Japanese Whispers daarna kwam Standing on a Beach. Langzaam vergrote ik mijn verzameling met tapejes die ik van anderen kreeg en af en toe een album wat ik kon kopen van mijn verdiende geld. Faith het album sloeg echt meteen in als een bom samen met Pornography absoluut een meesterwerk. Titelsong Faith is schitterend van begin tot eind.

7. Stooges - I want to be your dog
Misschien wel de vuigste plaat ooit gemaakt. Dat jinglebelletje wat door het hele nummer heen jengelt. Als je je bedenkt dat dit in 19fucking69 gemaakt is dan is dat bijna niet te geloven. Dat men toen zo vrij, zo over het randje, zo punk, zo vuig een nummer kon maken. Dit nummer haalt mij uit een coma mocht ik er ooit in belanden. Ik heb ooit op een feestje in een kraakpand op een bank naast de boxen liggen slapen en sprong overeind om te dansen toen dit nummer gedraaid werd. Daarna stortte ik weer terug op de bank het blijft een leuk verhaal. Maar van dit nummer ga ik nou eenmaal spontaan kwispelen zo blij word ik er van.

6. Patti Smith - Land Part I: "Horses" Part II: "Land of a Thousand Dances" Part III: "La Mer(de)"
Titelsong van het album Horses uit 1975. Patti Smith leerde ik kennen door mijn oudere grote liefde en zij is altijd bij me gebleven. Inmiddels heb ik haar 3 keer live gezien en vind ik haar een groots artieste/performer. Zij kan een zaal boeien, haar concerten zijn zeldzaam goed. Dit nummer vind ik een afspiegeling van haar hele wezen poëzie, Rock and Roll en Robert Mapplethorpe waar zij 7 jaar mee samen was en waar ze samen mee werkte en kunst maakte.

5. Nick Cave and the Bad Seeds - The Mercy Seat
Tender Prey 1 van de vele prachtige albums die Nick Cave voortbracht met zijn Bad Seeds. Niet het beste in mijn ogen maar toch staan er op Tender Prey aardig wat mooie parels. Maar 1 nummer steekt er met kop en schouders bovenuit. En dat is The Mercy Seat er is een hardnekkig gerucht dat Bukowski de schrijver zou zijn van The Mercy Seat, wat zou het verdomme ook uitmaken of de tekst van Bukowski is of niet. Bukowski is een brute held dus het zou me niet verbazen. De manie die Cave in dit nummer legt maakt het een topnummer. Er is een cover van Cash, leuk aardig maar stukken minder geloofwaardig. Van Cave geloof je wat hij zingt dat hij het is dat hij in Deathrow zit op weg naar de iron lady. Het is misschien mijn meest gedraaide Cave nummer. Of het dan ook het beste is?

4. Nico - Genghis Kahn
Drama of Exile uit 1981 is ineens een totaal andere sound voor Nico na haar experimentele albums the Marble Index en Desertshores en the End waarbij de laatste met name gekozen wordt voor het harmonium als begeleiding van deze grootse vrouw. Drama of Exile klinkt welhaast poppy met duidelijke stevige baslijnen. Genghis Kahn wordt hierdoor een dansbare belevenis, toch blijft het apart en anders. Er zit ook nog een hele fijne saxofoon in dit nummer. En op dit moment dat ik dit hoor en gisteren Evening of Light hoorde vraag ik me weer af of ik deze twee nummers niet andersom had moeten plaatsen. Aan de andere kant als je me volgende week vraagt wat ik het mooiste vind van Nico roep ik geheid Gengis Kahn. Want dat is al heel lang zo. Evening of light is dan toch wellicht wat meer een moment opname. Ik haat lijstjes maken om deze reden eigenlijk altijd. Het blijft appels met peren vergelijken. Maar voor nu staat ze toch maar mooi op de 4e plaats in mijn top 100 en meer dan terecht want Nico is groots!

3. The Stooges - Dirt
Voor mij het meest erotische nummer ooit gemaakt. Het ritme/tempo, de vuigheid, het kreunen van Iggy. Wie het hier niet warm van krijgt is dood. Laat ik het hier maar bij houden, voordat de wangen gaan kleuren.

2. Nick Cave and the Bad Seeds - The Carny
Eigenlijk is dit nummer ook nummer 1. Want ik kan niet kiezen. Ik wissel ze nog wel eens van plaats in mijn persoonlijke 100. Ook in mijn album top tien zijn de albums waar mijn nummer 1 vanaf komt en het album waar The Carny vanaf komt eigenlijk allebei nummer 1 als het aan mij ligt. Het zijn 2 zo'n verschillende albums maar beiden zo waanzinnig goed.
Maar goed het gaat over The Carny nu. Mijn lofzang op Your Funeral, My Trial is eerder al voorbij gekomen. Wat een waanzin in dit nummer, je ziet de kermis voortrekken in de jaren 20/30, de vrouw met de baard, een verzameling van freaks, zichzelf vertonend aan de godvrezende bevolking. Schitterend rijk aan instrumentarium. Het nummer komt ook nog voorbij in de film Der Himmel uber Berlin die ook een plaats heeft in mijn film top 10. Een briljant nummer van een briljant album.

1. The Velvet Underground - Venus in Furs
The Velvet Underground kwam al 3 keer voorbij, Nico kwam al 3 keer voorbij dan weet je wel dat ik de bananenplaat hoog in het vaandel heb staan. Vanaf de eerste noten van de piepkraakviool van Cale heb je me al gevangen. Ze zijn natuurlijk een enorm invloedrijke band en met reden. Ze zijn hun tijd zo ver vooruit, of eigenlijk niet te plaatsen in tijd, dit blijft namelijk altijd boeiend. De eerste twee albums van de VU zijn echt van onaardse klasse na het vertrek van Cale is de VU een populaire band geworden ipv een avantgarde band. Maar die eerste twee albums The Velvet Underground en White Light/Whit Heat zijn absolute meesterwerken die in iedere muziekliefhebber zijn kast een plaatsje horen te hebben.

Hoewel we zoals bekend vrij weinig muzikale overeenkomsten hebben vind ik dit wel erg leuk om te lezen! Moet een heel werk geweest zijn om dit allemaal op te schrijven, maar daar krijg je dan ook wat voor terug. Ik zou zelf ook weleens een poging willen wagen, maar zou nooit tot zo'n mooie omschrijvingen en motivaties komen.

MrJohn schreef:Heel persoonlijke en bewonderenswaardig mooie lijst. Je toelichting bij de songs is de kers op de taart en voert ons mee in de magie van muziek en hoe het leeft voor jou.

Chapeau Vleeertje, een monument om te koesteren.

Wat MrJohn zegt!  

Sommige namen heb ik al tijden niet meer beluisterd, maar neem nou TC Matic, tijd om dat weer eens op te halen. Door je buurman kwam ook het album Chelsea Girl voorbij. Nou dat is er eentje die ik door de jaren heen altijd ben blijven draaien. Toch zeker in mijn top10 van albums aller tijden (nooit zo'n lijstje gemaakt, maar ik weet gewoon dat ie daar thuis hoort). Laatst kwam ik er achter dat Nico erg kwaad was wat er allemaal buiten haar medeweten was 'bijgeproduceerd'; de strijkers, de fluit, ze vond het echt niks. Nou ja, smaken verschillen, maar ik ben producer Tom Wilson en arrangeur Larry Fallon eeuwig dankbaar voor hun vondsten.

Dank je voor je ontboezemingen, het was heel leuk om te lezen.

Het is best een werk, maar vooral gewoon doen. Toen ik er eenmaal voor zat ging het vanzelf. En ik moet zeggen nu ik het na een jaar teruglees vind ik het leuk om terug te lezen. Een soort tijdsdocument.

Ontzettend leuk om te lezen dit. Ik zal er in elk geval een RTH'tje aan wijden.

Mooie lijst!!!
Een mooie van Neu! en de Jazz platen van Miles en John Coltrane zijn verassend. Wist niet dat je zo van The Velvet Underground hield.

Ik ga gelijk bekennen dat ik niet alles gelezen heb, maar wat een meesterwerk zo alles bij elkaar. Ik heb ook helemaal niet zo veel persoonlijke gedachtes aan nummers als jij, dat valt me gelijk op.

Als ik mijn eigen top 100 doorscan, dan zie ik zo snel drie nummers die echt wat speciaals hebben dankzij een gebeurtenis die ik aan het nummer koppel.
3 Maybeshewill - He Films The Clouds Part 2
13 Fray - Say When
41 Blof - Mooie Dag

Dan heeft zo'n lijst toch wat minder gestalte. Maar ik wil het best proberen. Ooit...

Respect voor het plaatsen van al die motivaties bij de nummers Vleertje. Ik zal me echt tot zoiets moeten zetten. Maar wie weet lukt het nog eens in de toekomst

Ik heb dit even opgeslagen zodat ik het keer op mijn gemak kan lezen maar vind het sowieso, net als Dave erg knap dat je bij elke plaat een motivatie kunt schrijven

Vanmiddag uren naar Wipers geluisterd en nu al een tijdje naar Soap & Skin...geweldig.

Bedankt voor de leuke en lieve reacties.

Kasper die persoonlijke gedachtes bij nummers komen met de tijd. Je bent natuurlijk nog jong Jeugdsentiment is niet voor jongeren dat is voor ouderen. Maar ik koppel muziek eigenlijk best wel aan emotie en momenten. Zo heb ik 2 mix cd's die heten gewoon momenten

Kasper schreef:Dan heeft zo'n lijst toch wat minder gestalte. Maar ik wil het best proberen. Ooit...

Het is een mooie oefening in schrijven. Proberen ongrijpbare emoties in woorden om te zetten en dat 100 keer, dus herhaling moet je voorkomen. Zeker als (toekomstig) journalist een mooi leermoment, lijkt me.

Mooie lijst Vleer, zeker ook met de motivaties erbij.

Ik ben bezig met linkjes erbij plaatsen. Ik had ze allemaal en toen deed mijn pc iets geks. Dus ik ga het nu in stukjes uploaden.

Mooie lijst, wel wat overeenkomsten met mijn lijst hoewel (qua bands) meer met mijn albumlijst dan met m'n songlijst denk ik.

Ook mooi om de motivaties te lezen. Je zegt wel herinneringen komen met de jaren maar het is toch vooral hoe je er mee omgaat, hoe je het beleeft denk ik.
Ik ben ouder dan jij maar als ik beschrijvingen zou moeten geven van favoriete nummers gaat het meer om het muzikale wat me aanspreekt (en dat zou nogal eentonig worden ben ik bang, op hoeveel manieren kun je zeggen dat je iets echt heel erg leuk vind) dan de herinneringen of gevoel er bij.