Paapkes prachtplaten uit 2013

Erg fijn, die minimal music van The Field en Jon Hopkins!

9. Janelle Monáe - The electric lady (suites IV & V) [Bad Boy Records]



Een frisse blend van funk, soul, hiphop, jazz, gospel en meer uit de VS

Het was dit jaar tijd voor alweer deel IV en V van het 'Metropolis'-project van Janelle Monaé (waarschijnlijk het meest bekend van haar bijdrage op F.U.N.'s 'We are young'). In 2008 debuteerde ze met de EP Metropolis Suite I (The chase) om vervolgens in 2010 het meesterwerk 'The ArchAndroid' op te nemen, in samenwerking met o.m. Big Boi (Outkast) en Sean 'Diddy' Combs. Monáe bewijst met deze plaat dat een ecclectische blend van funk, hiphop, soul, pop, rock en zelfs klassiek z'n pretenties waar kan maken. 'The ArchAndroid' behoort waarschijnlijk tot mijn top 50 favoriete platen.
De verwachtingen voor de opvolger waren dus hooggespannen en een teleurstelling ligt dan op de loer. Op 'The electric lady' zet Janelle de samensmelting van genres voort en wat opvalt is dat de plaat toch iets soberder klinkt dan zijn voorganger. De singles 'Q.U.E.E.N.' (met Erykah Badu) en 'Dance apocalyptic' swingen dan wel als vanouds de pan uit, het tempo ligt toch wat lager en ik blijf wat meer op mijn stoel zitten. Zéker als je het vergelijkt met Suite II (het eerste deel van The ArchAndroid). Het lijkt dan ook meer een luisterplaat te zijn geworden, en helemaal geen slechte. Onder meer de samenwerking met Prince ('Give em what they love) vind ik geslaagd. Het klinkt tegelijk erg Prince maar vooral ook erg Janelle (en ik ben helemaal geen Prince-fan. Jammerlijk zijn toch wel de radio-interludes, die de flow van het album een beetje verstoren. Maar ze kunnen desondanks niet voorkomen dat 'The Electric lady' de op 8 na beste plaat van 2013 is.
Janelle mag zich wederom kronen tot 'The queen of pop'.

Beste nummers:
Give em what they love (https://www.youtube.com/watch?v=21X7ALvwN8Y)
Dance apocalyptic (https://www.youtube.com/watch?v=eaMBagakSdM)
Electric Lady (https://www.youtube.com/watch?v=TOui_ftQkVE)
Victory (https://www.youtube.com/watch?v=-TrxrKyQMXc)

Spotify: http://open.spotify.com/album/3bnHtSmmsgJiG82hGCmsq9
Musicmeter: http://www.musicmeter.nl/album/381695
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=s-kiMZvR6KA (hele album)

9. Janelle Monaé - The electric lady (suites IV and V)
10. Föllakzoid - II
11. Matana Roberts - Coin coin chapter two: Mississippi moonchile
12. Retribution Gospel Choir - 3
13. Lulu Rouge - The song is in the drum
14. Fuck Buttons - Slow focus
15. Jon Hopkins - Immunity
16. Dawn of Midi - Dysnomia
17. Brainbombs - Disposal of a dead body
18. DJ Sprinkles - Where dancefloors stand still
19. Jan Swerts - Anatomie van de melancholie
20. Nils Frahm - Spaces
21. The Ex & Brass Unbound - Enormous door
22. Fire - (without noticing)
23. Pere Ubu - Lady from Shanghai
24. The Field - Cupid's head
25. Spilt Milk - Funeral blues

8. Kurt Vile - Wakin on a pretty daze [Matador Records]



Achteroverleunslackerrock voor in de zon met een biertje erbij uit de VS

Kurt Vile is, samen met Thee Oh Sees, een van de mooiste ontdekkingen die ik opdeed op Primavera Sound in Barcelona afgelopen mei. In de namiddag speelde hij een uur lang terwijl de zon het aan de Middellandse zee gelegen festivalterrein ruim in licht en warmte voorzag en het publiek zich vochtig hield met een biertje. Dat dat de beste omstandigheden zijn om een Kurt Vile-optreden te genieten bleek wel 6 maanden later.

Omdat Kurt me op PS13 zo goed was bevallen besloot ik zijn albums te beluisteren. Met name zijn nieuwste plaat, en de voorganger 'Smoke ring for my halo' bevielen met erg goed, en heb ik dan ook veelvuldig gedraaid. 'Wakin on a pretty day' mag absoluut tot de beste nummers van het afgelopen jaar gerekend worden. Afijn, die platen waren dik in orde, dus ik besloot hem live te gaan zien in Tivoli, Utrecht. En dat was me een tegenvaller. Het geluid was slecht, Kurt was kneiterlam, het publiek was niet leuk, en de muziek kwam totaal niet uit de verf. Het geroemde gitaargeluid was niet te horen, en dat het publiek het meest uit z'n dak ging bij z'n saaie ballads vond ik tekenend.

Gelukkig gaat het in deze rubriek om de plaat, en komt Kurt ermee weg, want zoals gezegd is dit een van de beste platen van het jaar. Heerlijke achteroverleunrock met gitaarsolo's die lang doorgaan en de karakteristieke zang van Kurt zorgen voor een heerlijk loom, ontspannen sfeer waarbij het is toegestaan om weg te dromen.

Beste nummers:
Waking on a pretty day (https://www.youtube.com/watch?v=KSh5ZJd7DnE)
Girl called Alex (https://www.youtube.com/watch?v=D-fpRODjIZw)

Spotify: http://open.spotify.com/album/2imxOfDIDk2voAYCZP88u2
Musicmeter: http://www.musicmeter.nl/album/317363

8. Kurt Vile - Wakin on a pretty daze
9. Janelle Monáe - The electric lady (suites IV and V)
10. Föllakzoid - II
11. Matana Roberts - Coin coin chapter two: Mississippi moonchile
12. Retribution Gospel Choir - 3
13. Lulu Rouge - The song is in the drum
14. Fuck Buttons - Slow focus
15. Jon Hopkins - Immunity
16. Dawn of Midi - Dysnomia
17. Brainbombs - Disposal of a dead body
18. DJ Sprinkles - Where dancefloors stand still
19. Jan Swerts - Anatomie van de melancholie
20. Nils Frahm - Spaces
21. The Ex & Brass Unbound - Enormous door
22. Fire - (without noticing)
23. Pere Ubu - Lady from Shanghai
24. The Field - Cupid's head
25. Spilt Milk - Funeral blues

Ga zo door Paap...als de lijst klaar is ga ik er eens ff voor zitten... Behalve Fuck Buttons en Keith Jarret ken ik er nog niets van...dus dat wordt spannend.

Keith Jarrett staat er dus niet in, maar wel iemand die muzikaal verwant is

7. Dans Dans - I/II [Unday Records]



Woestijnjazz noir uit België

Hoewel de bandnaam anders doet vermoeden is de muziek op deze plaat niet bepaald dansbaar. Als David Lynch een westernfilm zou maken, dan zou dit een aardige soundtrack zijn. Dans Dans is een jazztrio uit België, bestaande uit gitarist Bert Dockx, bassist Frederic 'Lyenn' Jacques en drummer Steven Cassiers. We horen 3 eigen composities en verder interpretaties van nummers van o.m. David Bowie, Tom Waits, Sun Ra, Robert Wyatt, Ennio Morricone en Charles Mingus. De plaat klinkt donker, guur, mysterieus en de virtuositeit van Dockx en met name ook Cassiers sleuren je mee door de woestijn. Al met al een spannende jazzrockplaat die enerzijds rustgevend is, maar aan de andere kant ook opwindend. Live schijnen ze nog beter te zijn.
Het andere project van Bert Dockx, Flying Horseman, is trouwens ook de moeite waard. Probeer het eveneens dit jaar uitgekomen 'City same city'

Beste nummers:
The sicilian clan [Morricone] https://soundcloud.com/undayrecords/dans-dans-the-sicilian-clan
Ancient aiethopia [Sun Ra] https://soundcloud.com/undayrecords/dans-dans-ancient-aiethopia
Yesterday is here [Waits] https://soundcloud.com/undayrecords/dans-dans-yesterday-is-here

Spotify: http://open.spotify.com/album/0wXoA3cfRiflsYa4L0qskZ
Musicmeter: http://www.musicmeter.nl/album/347090

7. Dans Dans - I/II
8. Kurt Vile - Wakin on a pretty daze
9. Janelle Monáe - The electric lady (suites IV and V)
10. Föllakzoid - II
11. Matana Roberts - Coin coin chapter two: Mississippi moonchile
12. Retribution Gospel Choir - 3
13. Lulu Rouge - The song is in the drum
14. Fuck Buttons - Slow focus
15. Jon Hopkins - Immunity
16. Dawn of Midi - Dysnomia
17. Brainbombs - Disposal of a dead body
18. DJ Sprinkles - Where dancefloors stand still
19. Jan Swerts - Anatomie van de melancholie
20. Nils Frahm - Spaces
21. The Ex & Brass Unbound - Enormous door
22. Fire - (without noticing)
23. Pere Ubu - Lady from Shanghai
24. The Field - Cupid's head
25. Spilt Milk - Funeral blues

6. Wrekmeister Harmonies - You've always meant so much to me  [Thrill Jockey Records]



Een bevreemdende mix van postrock, doommetal, ambient en new age uit de VS

Wrekmeister Harmonies is een twaalfkoppig samenraapsel van musici uit diverse uithoeken van de alternatievemuziekscene. Zo is er een blackmetaldrummer, een indierockaltviolist, en een harshnoise-elektronieker. Een bonte verzameling muzikanten op een plaat die geenszins in het hokje van de expertises van die muzikanten geduwd kan worden. Ja, slechts delen ervan.

'You've always meant so much to me' is geschreven als score voor een film met dezelfde titel. Nu heb ik geen idee waar die film over gaat, maar ik zou me een voorstelling kunnen maken:

Een man in een verlaten stad, of in een woestijn, of op een poolvlakte. Hij is in elk geval alleen. Het geluid van ongemakkelijke ambientdrones, met op de achtergrond een zachtgillende vrouw, en enkele andere geluiden die de situatie verongemakkelijken. Na tien minuten lijkt het onheil dichterbij te komen. Snijdende vioolklanken, een gitaar die constant het tweeklankmotiefje herhaalt, de vrouw gaat harder gillen. De man zoekt een schuilplek. Er komt een viool bij, die nu samen met de andere viooldrone een harde dissonant vormt.  Het viertoonshoofdthemaatje zet in, als een rustige stem. Na 18 minuten hangt er een dikke mist van bevreemdende dissonanten enerzijds en rustgevende thema's door gitaar en viool anderzijds, die het doodvonnis over de man, of de stad, over de wereld uitspreken. De boel wordt onrustiger, het onheil komt steeds dichterbij. Na bijna 23 minuten is het zover. Logge doommetal vergezeld door geschreeuw illustreren het inferno. De wereld staat in brand. Zes minuten later is het kwaad al geschied. Vlammen doven uit en smeulende asresten blijven over. Een continu herhaald quasi-zalvend piano-/gitaarthema leidt de situatie uit, begeleid door orgeldrones en een wolk van allerlei andere klanken, die de nasleep het geluid geven. Langzaam vervagen deze geluiden en het tempo neemt af, zodat op het eind alleen de gitaar nog enkele gebroken akkoorden speelt. Het stopt. Wat rest is een verkoolde wereld.

Dit is natuurlijk slechts een interpretatie. Ik vind het uiterst knap dat een plaat waarvan 84% van de tijd besteed worden aan de in-/uitleiding van het hoofdgebeuren zo kan blijven boeien. Mijns inziens horen we hier echt een masterclass in opbouw. Er gebeurt ontzettend veel en de huiveringwekkende sfeer wordt echt overgebracht. Misschien nog knapper is de afbouw, die je ervan weet te weerhouden de plaat niet af te zetten. Al met al een schitterend en geslaagd samenspel tussen ambient, doommetal, postrock en new age.

Beste nummers:
You've always meant so much to me (https://www.youtube.com/watch?v=eR7QqPMDECc)

Spotify: http://open.spotify.com/album/2wO0oz48K1hwP28s8LgaAP

5. La Femme - Psycho tropical Berlin [Born Bad Records]



Psychosurfpunkpop uit Frankrijk

Hoewel het in de brugklas een van de weinige vakken was waarin ik uitblonk, ben ik nooit echt een fan van het Frans als spreektaal geweest. Fransen mompelen, praten snel en articuleren raar. Frans als zangtaal vind ik eigenlijk ook niks. Hitjes van uit mijn jeugd, zoals Manau's 'La tribu de dana' waren enerzijds best aanstekelijk, maar toch hangt er voor mij iets irritatieopwekkends omheen. En dankzij Stromae's 'Alors on danse' heb ik er al helemaal genoeg van. Toch zijn er lichtpuntjes. Stereolab heeft bijvoorbeeld Lætitia Sadier die op een aangename manier de liedjes zingt, en de  wat jongere band La Femme heeft Clémence Quélennec.

La Femme is in 2010 opgericht door toetsenist Sasha Got en gitarist Marlon Magnée. Op Wikipedia wordt hun muziek omschreven als hypnotisch, synthetisch, beïnvloed door The Velvet Underground, Kraftwerk en een mix van coldwave, punk, yéyé en surf. Na twee EP's te hebben uitgebracht, was het dit jaar tijd voor een 'echte' plaat. "Psycho tropical Berlin", een titel die die bovenstaande omschrijving eigenlijk perfect samenvat, bestaat uit 14 korte en iets langere popliedjes die vooral erg aanstekelijk zijn. Het tempo ligt hoog, de beat  is voortstuwend en je kan niet blijven zitten tot je aankomt bij de op de juiste momenten ingebouwde rustmomenten, waarop je je kunt bezinnen, en bedenkt hoe goed deze liedjes in elkaar zitten. De composities zijn fantastisch (vooral in de eerste helft) en meermaals ben ik geneigd het predikaat 'perfect popliedje' op te plakken. En het Frans? Het stoort me niet!

Beste nummers:
Antitaxi: https://www.youtube.com/watch?v=q1-zz63FzRA
Amour dans le motu https://www.youtube.com/watch?v=ZKoeiaMa7nQ
La femme https://www.youtube.com/watch?v=8xFR_seTs_0
Hypsoline https://www.youtube.com/watch?v=eNv2PVEtmgI
Sur la planche https://www.youtube.com/watch?v=NwVA5zYfNWw

Spotify: http://open.spotify.com/album/6B4yPzIlZOUOxExCczKzT4
Musicmeter: http://www.musicmeter.nl/album/379147
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=3y_nP8GGGdY

4. DJ Sprinkles - Queerifications & Ruins [Mule Records]



Intelligente, meeslepende deephouse uit de VS

Terre Thaemlitz a.k.a. DJ Sprinkles (maar ook K-S.H.E., G.R.R.L., Social Material, Teriko en Terre's Neu Wuss Fusion) kwamen we twee weken geleden al tegen.

Thaemlitz had zich vergeven aan travestie, en verwerkte dit dan ook in zijn producties. Gender, identiteit en vervreemding zijn vaak terugkerende thema's. Thaemlitz studeerde in de jaren 80 aan de kunstacademie in New York. De opkomende housescene in New York trok hem dusdanig aan dat hij begon te draaien op feesten. Omdat de monotonie van housemuziek hem niet spannend genoeg was ging hij experimenteren. Het DJ'en maakte plaats voor productiewerk. House vermengde hij met funk, soul, disco en musique concrete om vervolgens meer richting ambient te verschuiven. In 2001 verhuisde hij naar Japan, om zich vervolgens  te wijden aan deephouse. Onder de naam K-S.H.E. nam hij 'Routes, not roots' op, een klassieker in het genre, net als 'Midtown 120 blues', dat hij onder de naam DJ Sprinkles produceerde.

'Queerifications & ruins' is een verzameling van alle remixen die DJ Sprinkles de afgelopen 3 jaar heeft gemaakt. Nu weet ik dat het opnemen van verzamelaars in een eindejaarslijst 'not done' is, maar in  dit geval is het gewoon onvermijdelijk. De 14 remixen, die in totaal ruim 2,5 uur duren, zijn van dusdanig hoog niveau. Meeslepende, emotionele, intelligente, maar toch toegankelijke deephouse platen. Tel daarbij op het prachtige artwork en je hebt een schitterend tijdloos document.

Beste nummers:
June - Lost area [Sprinkles' Lost dancefloor, orig.] YouTube - June - Lost Area (DJ Sprinkles' Lost Dancefoor) (2011)
Hardrock Striker - Motorik life [Sprinkles' Mountain of despair] YouTube - Hardrock Striker - Motorik Life (DJ Sprinkles' Moutain of Despair) Skylax
Parallax Beat Brothers - Exhalation [Sprinkles' Deep breath mix]
YouTube - Parallax Beat Brothers (Pete Lockett + Scanner) - Exhalation (DJ Sprinkles' Deep Breath Mix)

Spotify: n.v.t.
Youtube: YouTube - La Femme - Psycho Tropical Berlin (Full Album)

4. DJ Sprinkles - Queerifications & ruins
5. La Femme - Psycho tropical Berlin
6. Wrekmeister Harmonies - You've always meant so much to me
7. Dans Dans - I/II
8. Kurt Vile - Wakin on a pretty daze
9. Janelle Monáe - The electric lady (suites IV and V)
10. Föllakzoid - II
11. Matana Roberts - Coin coin chapter two: Mississippi moonchile
12. Retribution Gospel Choir - 3
13. Lulu Rouge - The song is in the drum
14. Fuck Buttons - Slow focus
15. Jon Hopkins - Immunity
16. Dawn of Midi - Dysnomia
17. Brainbombs - Disposal of a dead body
18. DJ Sprinkles - Where dancefloors stand still
19. Jan Swerts - Anatomie van de melancholie
20. Nils Frahm - Spaces
21. The Ex & Brass Unbound - Enormous door
22. Fire - (without noticing)
23. Pere Ubu - Lady from Shanghai
24. The Field - Cupid's head
25. Spilt Milk - Funeral blues

3. Fire! Orchestra - Exit! [Rune Grammofon]

Pompende freejazz met veel toeters en geschreeuw uit Noorwegen

Fire! Weer zo'n act die we al eerder tegenkwamen in de lijst. Exit! was een van de eerste platen die ik in 2013 hoorde en ik was er direct zeker van dat dit hoog in de eindejaarslijst zou terechtkomen. Waarvan akte. Hetzelfde recept wordt gehanteerd als waarmee ze vorig jaar de koppositie wisten te bemachtigen met 'In a mouth-a hand' . Toen was het echter de bescheiden bezetting van Fire! (een trio bestaande uit Mats Gustafsson, Johan Berthling en Andreas Werliin) in samenwerking met Oren Ambarchi.

Ditmaal is het andere koek. Een achtentwintigkoppig orkest is opgetrommeld om je speakers een oplawaai te geven. De stuwende groove is weer van de partij, met daaroverheen het straffe toeterwerk van de blazers. Eenextra dimensie krijgt het geheel door de twee vocalisten, Mariam Wallentin en Sofia Jernberg, die teksten (geschreven door The Ex's Arnold de Boer) scanderen, die je iets opdringen, als jehovagetuigen die maar niet willen opsodemieteren. Enfin, solo's vloeien rijkelijk, de hectiek is groot, er heerst chaos alom, maar dankzij de pompende groove blijft het georganiseerd. Halverwege vormt een acapellagedeelte de transitie naar een rustiger thema, dat vervolgens weer wordt opgebouwd tot een hoogtepunt. Het tweede deel begint met 3 minuten klanknabootsing door een van de dames, gevolgd door vrije pianoimprovisatie. De groove valt er weer in, stuwend, krautrocklike tot het volgende hoogtepunt. De laatste deel is volledig vrij, zonder ook maar een enkel handvat, uitmondend in de grootste climax van de plaat.

Beste nummers:
Part 1 YouTube - Fire! Orchestra - Exit! Part One

Spotify: Exit! by Fire! Orchestra on Spotify - open.spotify.com

2. Power of the Horns - Alaman [For Tune Records]



Enthousiaste bigbandtoeterjazz uit Polen.

Free Jazz - freejazzblog.org is een van de betere ontdekkingen die ik dit jaar deed. Deze site met puike reviews weet de krenten uit de freejazzpap te vissen, en bleek een uitstekende bron voor nieuwe luistertips. Zo ontdekte ik daar 'Alaman' van Power of the Horns. Toen ik de plaat hoorde sopte ik van enthousiasme over mijn stoel. Ik werd compleet weggeblazen.

Power of the Horns dus, een big band, bestaande uit elf jonge musici uit Polen.
De drie lange stukken, opgenomen tijdens een liveoptreden in de Gugalander club in Katowice op 30 april 2012, klinken weldoordacht, als een geheel en zitten vol energie. De solo’s zijn goed en de blaaspartijen vormen een prima contrapunt tegen de ritmesectie.Het prijsnummer is het titelnummer, dat ondanks zijn 27 minuten voor het gevoel zo voorbij is. Het nummer begint met een proloog, Zweverig, zoekend en bezwerend, als in de betere Coltrane-werken van na 1963.De ritmesectie heeft nog tijd voor een kop koffie, maar na zes minuten zijn ook zij aan de beurt. De bas zet de fundering voor het hoofdthema, dat vervolgens de basis is voor de rest van het nummer. De solisten zijn enthousiast en gretig, maar niet egocentrisch. De twee nummers erna volgen min of meer hetzelfde recept, maar weten toch nét iets minder te boeien, hoewel naar het einde van de plaat de euforie goed hoorbaar is. Het is moeilijk om daar niet enthousiast te worden. Her had ik graag bij willen zijn.

Hoewel het niet heel vrij wordt is dit toch wel ruim een uur puur genot voor de avontuurlijke jazzliefhebber.

Beste nummers:
Alaman

Spotify: Spotify - play.spotify.com
Musicmeter: http://www.musicmeter.nl/album/396006

2. Power of the Horns - Alaman
3. Fire! Orchestra - Exit!
4. DJ Sprinkles - Queerifications & ruins
5. La Femme - Psycho tropical Berlin
6. Wrekmeister Harmonies - You've always meant so much to me
7. Dans Dans - I/II
8. Kurt Vile - Wakin on a pretty daze
9. Janelle Monáe - The electric lady (suites IV and V)
10. Föllakzoid - II
11. Matana Roberts - Coin coin chapter two: Mississippi moonchile
12. Retribution Gospel Choir - 3
13. Lulu Rouge - The song is in the drum
14. Fuck Buttons - Slow focus
15. Jon Hopkins - Immunity
16. Dawn of Midi - Dysnomia
17. Brainbombs - Disposal of a dead body
18. DJ Sprinkles - Where dancefloors stand still
19. Jan Swerts - Anatomie van de melancholie
20. Nils Frahm - Spaces
21. The Ex & Brass Unbound - Enormous door
22. Fire! - (without noticing)
23. Pere Ubu - Lady from Shanghai
24. The Field - Cupid's head
25. Spilt Milk - Funeral blues

Vanavond zal ik de Top 25 uitzenden op Orinoco Radio. Zet die Top 2000 dan maar eventjes af, en schakel vanaf een uur of 20 in!

1. Holden - The Inheritors [Border Community]



Geniale composities vanaf de planeet Gnork

Tijdens het schrijven van de voorgaande vierentwintig stukjes begon ik me steeds meer te verheugen op het schrijven bij en over deze plaat.

Een vrachtlading superlatieven is geleverd om dit stuk te voorzien van extra enthousiasme. Echter, nu het moment daar is, weet ik niet meer wat ik moet schrijven.

Overvallen door emoties die de plaat opwekt, die me verhinderen een mooi stuk te typen, zal er een incoherent hoopje los zand verschijnen.

Het bijzondere aan de productie van de plaat is het gebruik van een modulaire synthesizer, die James Holden in staat stelt elk wensbare geluid zelf te creëren. Deze vrijheid biedt zo veel meer mogelijkheden dan het gebruik van 'gewone' synthesizers, lijkt me zo.En wat horen we voor geluiden! Het is rauw, het schuurt, het piept, het leeft. Het is abstract, maar het volgt toch een lijn, het 'loopt'. Hoewel er duidelijk een maat in de nummers zit, wordt deze niet aangegeven door de lage tonen.

Alles bij elkaar klinkt dit heel bevreemdend en geeft het de indruk dat het dan wel een zooitje moet zijn. Dat is het echter niet. Holden weet de juiste klanken, de juiste ritmes in de juiste structuur te plaatsen. De modulaire synths zorgen voor een kosmisch, organisch geluid. Alsof je zo het heelal kunt horen. Allemaal zweverig gedoe, maar bij het beluisteren van de plaat waan ik me elke keer weer in de ruimte, zappend langs de radiozender op de planeet Gnork ofzo.

Elk nummer bevat een wazig motiefje met een raar timbre dat maar wordt herhaald, om vervolgens gezelschap te krijgen van een ander geluid dat er dan perfect bij blijkt te passen. Het voorlaatste nummer 'Blackpool late eighties' klinkt het meest als conventionele techno, en je zou er zelfs op kunnen dansen. Je zou het kunnen zien als het eindpunt van de lange ruimtereis waar je dan al een uur in gevangen zit. Ik zeg ook maar wat.

Is er dan ook kritiek? Nee.

Op deze plaat hoor ik dingen die ik nooit eerder hoorde, en elke keer hoor ik weer iets nieuws, na vijftig keer luisteren. Dit is een ware schatkist. Een diep schatkist waarvan de bodem nog niet is bereikt. Dit is voor mij momenteel de beste plaat van de afgelopen 50 jaar. 'The Inheritors' is de Negende Symfonie van de Beethoven van de planeet Gnork, James Holden.

Amen.

Beste nummers:
The Caterpillar's Intervention https://www.youtube.com/watch?v=UyL_CLZfgPA
Sky Burial https://www.youtube.com/watch?v=Rc4XBeHiv4k
Delabole https://www.youtube.com/watch?v=W7YPjTQ4ms0
Seven Stars https://www.youtube.com/watch?v=28eI_aihRFs
Gone Feral https://www.youtube.com/watch?v=NFTXLT8V1UM
The Inheritors https://www.youtube.com/watch?v=RY1IaeLuh0A
Blackpool Late Eighties https://www.youtube.com/watch?v=4ynDTwucfhY

Spotify: https://play.spotify.com/album/6xKAldCuk6NRPegA3AEwij

1. Holden - The Inheritors
2. Power of the Horns - Alaman
3. Fire! Orchestra - Exit!
4. DJ Sprinkles - Queerifications & ruins
5. La Femme - Psycho tropical Berlin
6. Wrekmeister Harmonies - You've always meant so much to me
7. Dans Dans - I/II
8. Kurt Vile - Wakin on a pretty daze
9. Janelle Monáe - The electric lady (suites IV and V)
10. Föllakzoid - II
11. Matana Roberts - Coin coin chapter two: Mississippi moonchile
12. Retribution Gospel Choir - 3
13. Lulu Rouge - The song is in the drum
14. Fuck Buttons - Slow focus
15. Jon Hopkins - Immunity
16. Dawn of Midi - Dysnomia
17. Brainbombs - Disposal of a dead body
18. DJ Sprinkles - Where dancefloors stand still
19. Jan Swerts - Anatomie van de melancholie
20. Nils Frahm - Spaces
21. The Ex & Brass Unbound - Enormous door
22. Fire! - (without noticing)
23. Pere Ubu - Lady from Shanghai
24. The Field - Cupid's head
25. Spilt Milk - Funeral blues

Dat was het dan. Bedankt voor het volgen. Hoop dat jullie er van hebben genoten. De uitzending van gisteren was ook leuk, en zal nog wel een keer worden herhaald.

Beste jaarwisseling alvast allemaal.